محمد بن سلام جمحی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن سلام جمحی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن سلام جمحی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوعبدالله محمد بن سلام بن عبیدالله جمحی بصری]] [[اهل بصره]]<ref>الجرح و التعدیل ۷/۲۷۸.</ref> و از [[موالیان]] [[قدامة بن مظعون جمحی]] بود<ref>الاعلام ۶/۱۴۶.</ref> و در سال ۱۵۰هـ چشم به [[جهان]] گشود.<ref> تاریخ بغداد ۵/۳۲۷.</ref> او بعدها به [[بغداد]] کوچید و تا آخر [[عمر]] در آنجا زیست.<ref>الانساب ۲/۸۵.</ref>
[[ابوعبدالله محمد بن سلام بن عبیدالله جمحی بصری]] [[اهل بصره]]<ref>الجرح و التعدیل ۷/۲۷۸.</ref> و از [[موالیان]] [[قدامة بن مظعون جمحی]] بود<ref>الاعلام ۶/۱۴۶.</ref> و در سال ۱۵۰هـ چشم به [[جهان]] گشود.<ref> تاریخ بغداد ۵/۳۲۷.</ref> او بعدها به [[بغداد]] کوچید و تا آخر [[عمر]] در آنجا زیست.<ref>الانساب ۲/۸۵.</ref>



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۴

مقدمه

ابوعبدالله محمد بن سلام بن عبیدالله جمحی بصری اهل بصره[۱] و از موالیان قدامة بن مظعون جمحی بود[۲] و در سال ۱۵۰هـ چشم به جهان گشود.[۳] او بعدها به بغداد کوچید و تا آخر عمر در آنجا زیست.[۴]

جمحی از دانشمندان و عالمان به تاریخ گذشتگان، روایتگر،[۵] ادیب، شعرشناس[۶] و لغت دان بود[۷] و نزد حماد بن سلمه و مبارک بن فضاله دانش آموخت.[۸] از کسانی چون ابان بن عثمان احمر بجلی، عبدالقادر بن سری و سلمة بن محارب مطالبی نقل کرده است.[۹] می‌‌گویند که وی متهم به قدریّه بوده و به اعتقادات این گروه گرایش داشته است.[۱۰] در عین حال وی را فردی صدوق خوانده‌اند. کسانی چون احمد بن ابی خیثمه، عبدالله بن احمد بن حنبل و ابوالعباس ثعلب[۱۱] از وی مطالبی اخذ و روایت کرده‌اند. جمحی آثار و تألیفاتی داشته که عبارت‌اند از: بیوتات العرب طبقات الشعراء الجاهلین طبقات الشعراء الاسلامیین الفاضل فی ملح الاخبار و الاشعار الحلاب و اجراء الخیل[۱۲] و غریب القرآن.[۱۳] وی سرانجام به سال ۲۳۱ یا ۲۳۲هـ در بغداد[۱۴] و به نقلی در بصره درگذشت[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الجرح و التعدیل ۷/۲۷۸.
  2. الاعلام ۶/۱۴۶.
  3. تاریخ بغداد ۵/۳۲۷.
  4. الانساب ۲/۸۵.
  5. الکامل فی التاریخ ۷/۲۶.
  6. نزهة الالباء ۱۵۷.
  7. طبقات المفسرین (داوودی) ۲/۱۵۶.
  8. معجم الادباء ۱۸/۲۰۴.
  9. اخبار القضاة ۱/۲۹۴، ۳۴۶ و ۳۵۷.
  10. الانساب ۲/۸۵.
  11. تاریخ الاسلام ۱۷/۳۲۳.
  12. الفهرست (الندیم) ۱۲۵ و ۱۲۶.
  13. معجم الادباء ۱۸/۲۰۴.
  14. تاریخ بغداد ۵/۳۲۹ و ۳۳۰.
  15. بغیة الوعاة ۱/۱۱۵.
  16. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۶۸۳-۶۸۴.