کرامات امام صادق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۵: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  =
}}
}}
==مقدمه==
== مقدمه ==
از [[امام صادق]] {{ع}} کارهای [[خارق العاده]] و [[کرامات]] زیادی در منابع معتبر به ثبت رسیده<ref>ر.ک: إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۱۳۴ و بحار، ج ۴۷، ص ۶۳.</ref> که در اینجا بعضی از آنها مورد اشاره قرار می‌گیرد:
از [[امام صادق]] {{ع}} کارهای [[خارق العاده]] و [[کرامات]] زیادی در منابع معتبر به ثبت رسیده<ref>ر. ک: إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۱۳۴ و بحار، ج ۴۷، ص ۶۳.</ref> که در اینجا بعضی از آنها مورد اشاره قرار می‌گیرد:


'''نسوختن در [[آتش]]''': [[ابوجعفر]] [[منصور]] [[خلیفه عباسی]] به "حسن بن زید" که از طرف او [[والی]] [[مکه]] و [[مدینه]] بود، پیغام داد که: خانه [[جعفر بن محمد]] را بسوزان، او به خانه [[امام]] [[آتش]] افکند و آتش به در خانه و راهرو سرایت کرد. [[امام صادق]] {{ع}} بیرون آمد و در میان آتش گام برداشت راه می‌رفت می‌فرمود: {{متن حدیث|أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ {{ع}}}}؛ منم پسر أعراق الثری<ref>أعراق الثری بمعنی ریشه‌های در زمین است و آن لقب اسماعیل پیامبر است و شاید جهتش اینست که اولاد اسماعیل مانند رگ و ریشه در اطراف زمین پراکنده شدند و افتخار امام صادق {{ع}} باو از این نظر است که او فرزند شریف و گرامی جناب ابراهیم است.</ref> منم پسر [[ابراهیم]] [[خلیل الله]] که [[آتش]] [[نمرود]] بر او سرد و [[سلامت]] گشت.
'''نسوختن در [[آتش]]''': [[ابوجعفر]] [[منصور]] [[خلیفه عباسی]] به "حسن بن زید" که از طرف او [[والی]] [[مکه]] و [[مدینه]] بود، پیغام داد که: خانه [[جعفر بن محمد]] را بسوزان، او به خانه [[امام]] [[آتش]] افکند و آتش به در خانه و راهرو سرایت کرد. [[امام صادق]] {{ع}} بیرون آمد و در میان آتش گام برداشت راه می‌رفت می‌فرمود: {{متن حدیث|أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ {{ع}}}}؛ منم پسر أعراق الثری<ref>أعراق الثری بمعنی ریشه‌های در زمین است و آن لقب اسماعیل پیامبر است و شاید جهتش اینست که اولاد اسماعیل مانند رگ و ریشه در اطراف زمین پراکنده شدند و افتخار امام صادق {{ع}} باو از این نظر است که او فرزند شریف و گرامی جناب ابراهیم است.</ref> منم پسر [[ابراهیم]] [[خلیل الله]] که [[آتش]] [[نمرود]] بر او سرد و [[سلامت]] گشت.

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۸

مقدمه

از امام صادق (ع) کارهای خارق العاده و کرامات زیادی در منابع معتبر به ثبت رسیده[۱] که در اینجا بعضی از آنها مورد اشاره قرار می‌گیرد:

نسوختن در آتش: ابوجعفر منصور خلیفه عباسی به "حسن بن زید" که از طرف او والی مکه و مدینه بود، پیغام داد که: خانه جعفر بن محمد را بسوزان، او به خانه امام آتش افکند و آتش به در خانه و راهرو سرایت کرد. امام صادق (ع) بیرون آمد و در میان آتش گام برداشت راه می‌رفت می‌فرمود: «أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ (ع)»؛ منم پسر أعراق الثری[۲] منم پسر ابراهیم خلیل الله که آتش نمرود بر او سرد و سلامت گشت.

نشان دادن باطن افراد: سَدِیر صیرَفِی می‌گوید با امام صادق (ع) در عرفات بودیم: «كُنْتُ مَعَ الصَّادِقِ (ع) فِي عَرَفَاتٍ فَرَأَيْتُ الْحَجِيجَ وَ سَمِعْتُ‏ الضَّجِيجَ فَتَوَسَّمْتُ وَ قُلْتُ فِي نَفْسِي: أَ تَرَى هَؤُلَاءِ كُلَّهُمْ عَلَى الضَّلَالِ؟ فَنَادَانِي الصَّادِقُ (ع) فَقَالَ: تَأَمَّلْ! فَتَأَمَّلْتُهُمْ فَإِذَا هُمْ قِرَدَةٌ وَ خَنَازِيرُ»[۳].

شفای بیمار: سدیر صیرفی گفت زنی خدمت حضرت صادق (ع) رسیده عرض کرد فدایت شوم پدر و مادر و فامیلم ارادتمند به شمایند. امام فرمود راست می‌گوئی چه درخواستی داری؟ عرض کردم در بازویم پیسی پیدا شده از خدا بخواه برطرف شود. امام (ع) دست به دعا برداشته گفت: «اللَّهُمَّ إِنَّكَ تُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ، وَ تُحْيِي الْعِظَامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ، أَلْبِسْهَا مِنْ عَفْوِكَ وَ عَافِيَتِكَ مَا تَرَى أَثَرَ إِجَابَةِ دُعَائِي»؛ ای خدائی که نابینا و پیسی را خوب می‌کنی و استخوان پوسیده را زندگی می‌بخشی این زن را شفا بخش و مورد عفو خویش قرار ده به طوری که اثر مستجاب شدن دعای مرا ببینند. آن زن گفت به خدا قسم از جای حرکت کردم اثری کم یا زیاد از بیماری در من وجود نداشت[۴].[۵]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۱۳۴ و بحار، ج ۴۷، ص ۶۳.
  2. أعراق الثری بمعنی ریشه‌های در زمین است و آن لقب اسماعیل پیامبر است و شاید جهتش اینست که اولاد اسماعیل مانند رگ و ریشه در اطراف زمین پراکنده شدند و افتخار امام صادق (ع) باو از این نظر است که او فرزند شریف و گرامی جناب ابراهیم است.
  3. مناقب آل أبی طالب (ع)، ج ۴، ص ۲۳۴، فصل فی خرق العادات له (ع)...
  4. امالی طوسی، ص ۴۰۷ و بحار الأنوار، ج ۴۷، ص ۶۴.
  5. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص ۵۵.