ابرار در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید'
جز (جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید')
خط ۲۳۶: خط ۲۳۶:
# ارائه [[غایت]] و [[عاقبت]] کار: وقتی دو گروه ابرار و [[فجار]] را نسبت به هم مقایسه می‌نماییم، ملاحظه می‌کنیم: عاقبت ابرار، [[نعیم]]، و عاقبت [[فجّار]]، [[جحیم]] است. قال تعالی: {{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ * وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ}}<ref>«بی‌گمان نیکان در ناز و نعمتی بی‌شمارند * و به راستی گنهکاران در دوزخ‌اند» سوره انفطار، آیه ۱۳-۱۴.</ref>. بنابراین، اصل ارائه غایت و عاقبت کار، عاملی اساسی در تربیت است تا همواره محکی [[غنی]] برای استمرار تلاش و [[کوشش]] در راستای دست‌یابی به [[هدف]] موجود باشد.
# ارائه [[غایت]] و [[عاقبت]] کار: وقتی دو گروه ابرار و [[فجار]] را نسبت به هم مقایسه می‌نماییم، ملاحظه می‌کنیم: عاقبت ابرار، [[نعیم]]، و عاقبت [[فجّار]]، [[جحیم]] است. قال تعالی: {{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ * وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ}}<ref>«بی‌گمان نیکان در ناز و نعمتی بی‌شمارند * و به راستی گنهکاران در دوزخ‌اند» سوره انفطار، آیه ۱۳-۱۴.</ref>. بنابراین، اصل ارائه غایت و عاقبت کار، عاملی اساسی در تربیت است تا همواره محکی [[غنی]] برای استمرار تلاش و [[کوشش]] در راستای دست‌یابی به [[هدف]] موجود باشد.
# [[ثبت]] [[اعمال]]: آنچه را که می‌شود در وصول به [[غایت]] و تحقق کمال به عنوان مطلوب، عاملی اساسی در نظر گرفت، آن است که عمل و [[طاعات]] هم جنبه [[عینی]] و [[حقیقی]] داشته باشد و هم مکتوب گردد. لذا [[خدای متعال]] با تأکید می‌فرماید: {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ}}؛ {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ}}.
# [[ثبت]] [[اعمال]]: آنچه را که می‌شود در وصول به [[غایت]] و تحقق کمال به عنوان مطلوب، عاملی اساسی در نظر گرفت، آن است که عمل و [[طاعات]] هم جنبه [[عینی]] و [[حقیقی]] داشته باشد و هم مکتوب گردد. لذا [[خدای متعال]] با تأکید می‌فرماید: {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ}}؛ {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ}}.
# [[تذکر]] و [[یادآوری]] غایت: برای آنکه غایت و [[عاقبت]] کار همواره در نظر باشد، باید مجدداً آن را تذکر داده و یادآوری نمود. تا این [[تجدید]] یادآوری، سعی و [[کوشش]] را در جهت وصول به غایت نیرو داده و آن را [[روحی]] تازه بخشد و برای ادامه و استمرار آن، محرّکی [[غنی]] باشد. از این‌رو خدای متعال بعد از بیان این غایت در [[سوره انفطار]]، آن را مجدداً در [[سوره مطففین]] یادآوری فرمود: {{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ}}.
# [[تذکر]] و [[یادآوری]] غایت: برای آنکه غایت و [[عاقبت]] کار همواره در نظر باشد، باید مجدداً آن را تذکر داده و یادآوری نمود. تا این تجدید یادآوری، سعی و [[کوشش]] را در جهت وصول به غایت نیرو داده و آن را [[روحی]] تازه بخشد و برای ادامه و استمرار آن، محرّکی [[غنی]] باشد. از این‌رو خدای متعال بعد از بیان این غایت در [[سوره انفطار]]، آن را مجدداً در [[سوره مطففین]] یادآوری فرمود: {{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ}}.
# [[راهنمایی]] نسبت به راستای حرکت به سوی غایت: در جریان [[تربیت]]، باید نسبت به جهت و سمت حرکت به سوی غایت و عاقبت راهنمایی صورت گیرد. بنابراین، استماع [[دستور]] برای نیل به غایت و [[عمل به دستورات]] و [[اوامر]] ارائه شده و سرانجام تقاضا و درخواست متعادل‌داشتن، در یافتن جهت‌گیری مناسب حرکت برای نیل به غایت و عاقبت کار، لازم‌الاجراء است. لذا [[خداوند متعال]] به زبان [[مؤمنان]] می‌فرماید: {{متن قرآن|رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ}}<ref>«پروردگارا! ما شنیدیم فرا خواننده‌ای به ایمان فرا می‌خواند که به پروردگار خود ایمان آورید! و ایمان آوردیم؛ پروردگارا، گناهان ما را بیامرز و از بدی‌های ما چشم بپوش و ما را با نیکان بمیران» سوره آل عمران، آیه ۱۹۳.</ref>.
# [[راهنمایی]] نسبت به راستای حرکت به سوی غایت: در جریان [[تربیت]]، باید نسبت به جهت و سمت حرکت به سوی غایت و عاقبت راهنمایی صورت گیرد. بنابراین، استماع [[دستور]] برای نیل به غایت و [[عمل به دستورات]] و [[اوامر]] ارائه شده و سرانجام تقاضا و درخواست متعادل‌داشتن، در یافتن جهت‌گیری مناسب حرکت برای نیل به غایت و عاقبت کار، لازم‌الاجراء است. لذا [[خداوند متعال]] به زبان [[مؤمنان]] می‌فرماید: {{متن قرآن|رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ}}<ref>«پروردگارا! ما شنیدیم فرا خواننده‌ای به ایمان فرا می‌خواند که به پروردگار خود ایمان آورید! و ایمان آوردیم؛ پروردگارا، گناهان ما را بیامرز و از بدی‌های ما چشم بپوش و ما را با نیکان بمیران» سوره آل عمران، آیه ۱۹۳.</ref>.
# تبیین غایت اصلی از غایت مشابه: بعد از راهنمایی نسبت به راستای [[حرکت به سوی مطلوب]]، لازم است غایت مشابه از غایت اصلی، مشخص و متمایز گردد؛ زیرا محتمل است تشعشعاتی از کمال مطلوب پرتو افشانی کند و سالک طریق هم آن تشعشعات را [[غایت]] اصلی پندارد. لذا می‌فرماید: {{متن قرآن|لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرَارِ}}<ref>«اما کسانی را که از پروردگارشان پروا کرده‌اند، بوستان‌هایی است که از بن آنها جویباران روان است، در آنها جاودانند، به پذیرایی از نزد خداوند و آنچه نزد خداوند است برای نیکوکاران بهتر است» سوره آل عمران، آیه ۱۹۸.</ref>.
# تبیین غایت اصلی از غایت مشابه: بعد از راهنمایی نسبت به راستای [[حرکت به سوی مطلوب]]، لازم است غایت مشابه از غایت اصلی، مشخص و متمایز گردد؛ زیرا محتمل است تشعشعاتی از کمال مطلوب پرتو افشانی کند و سالک طریق هم آن تشعشعات را [[غایت]] اصلی پندارد. لذا می‌فرماید: {{متن قرآن|لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرَارِ}}<ref>«اما کسانی را که از پروردگارشان پروا کرده‌اند، بوستان‌هایی است که از بن آنها جویباران روان است، در آنها جاودانند، به پذیرایی از نزد خداوند و آنچه نزد خداوند است برای نیکوکاران بهتر است» سوره آل عمران، آیه ۱۹۸.</ref>.
۲۱۸٬۸۵۱

ویرایش