زیارت عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
'''زیارت عاشورا''' از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، [[امام حسین]]{{ع}} را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند. | '''زیارت عاشورا''' از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، [[امام حسین]]{{ع}} را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۹۹.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* متن این زیارتنامه را [[امام باقر]]{{ع}} به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.<ref>مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین</ref> محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر [[اهل بیت]]، بویژه [[امام حسین]]{{ع}} و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان [[پیامبر]] از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان [[شیعه]] و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر [[اهل بیت]] را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر [[تولی]] و [[تبری]] به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و [[برائت]] و [[ولایت]] و محبّت و عداوت [[شیعه]]، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط [[اهل بیت]] و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت [[اهل بیت]] است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند | * متن این زیارتنامه را [[امام باقر]]{{ع}} به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.<ref>مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین</ref> محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر [[اهل بیت]]، بویژه [[امام حسین]]{{ع}} و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان [[پیامبر]] از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان [[شیعه]] و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر [[اهل بیت]] را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر [[تولی]] و [[تبری]] به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و [[برائت]] و [[ولایت]] و محبّت و عداوت [[شیعه]]، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط [[اهل بیت]] و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت [[اهل بیت]] است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۹۹.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۰
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند.[۱].
مقدمه
- متن این زیارتنامه را امام باقر(ع) به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.[۲] محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر اهل بیت، بویژه امام حسین(ع) و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان پیامبر از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان شیعه و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر اهل بیت را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر تولی و تبری به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و برائت و ولایت و محبّت و عداوت شیعه، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط اهل بیت و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت اهل بیت است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۹۹.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۹۹.