جایگاه انتظار در اندیشه سیاسی امام خمینی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۱
، ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'طنین افکن' به 'طنینافکن'
جز (جایگزینی متن - 'طنین افکن' به 'طنینافکن') |
|||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[اعتقاد]] به [[حقانیت]] [[اسلام]] و [[ایمان]] به بطلان دیگر مکتبها و مسلکها، به صورت بالقوه این [[توان]] را دارد که هر فرد [[مؤمن]] و معتقدی را به تلاش برای گسترش بیشتر [[اسلام]] را دارد. در این میان، [[امام خمینی]] و به عنوان [[رهبری]] که افقهای دیدش همه [[جهان]] را در مینوردید و به چیزی کمتر از [[حاکمیت جهانی اسلام]] [[دل]] نمیبست، به این موضوع با دیدی دیگر نگاه میکرد. ایشان با صراحت اعلام میکرد که در پی نابودی همه نظامهای استکباری و گسترش [[نظام اسلامی]] در سراسر [[جهان]] است: البته ما این واقعیت و [[حقیقت]] را در [[سیاست]] خارجی و بین المللی اسلامیمان بارها اعلام نمودهایم که در صدد [[گسترش نفوذ اسلام در جهان]] و کم کردن [[سلطه]] جهانخواران بوده و هستیم. حال اگر نوکران امریکا نام این [[سیاست]] را توسعهطلبی و [[تفکر]] تشکیل امپراتوری بزرگ میگذارد، از آن باکی نداریم و استقبال میکنیم ما درصدد خشکانیدن ریشههای [[فاسد]] [[صهیونیسم]]، [[سرمایهداری]] و کمونیسم در [[جهان]] هستیم. ما تصمیم گرفتهایم به [[لطف خدا]] و [[عنایت خداوند]] بزرگ، نظامهایی را که بر این سه پایه [[استوار]] گردیدهاند، نابود کنیم و [[نظام]] [[اسلام]] [[رسول الله]] {{صل}} را در [[جهان]] [[استکبار]] [[ترویج]] نماییم<ref>همان، ج ۱۰، ص ۲۳۲.</ref>. ایشان در پیامی دیگر، تلاش برای [[گسترش اسلام]] [[راستین]] در [[جهان]] و [[مبارزه]] با [[سلطه]] [[جهان]] خواران را اقدامی برای [[زمینهسازی ظهور]] [[منجی]] و [[مصلح کل]] میداند و میفرماید: ما با خواست [[خدا]]، دست [[تجاوز]] و [[ستم]] همه سیستمگران را در [[کشورهای اسلامی]] میشکنیم و با صدور انقلابمان که در [[حقیقت]]، صدور [[اسلام]] [[راستین]] و بیان [[احکام]] محمدی است، به سیطره و [[ظلم]] جهانخواران خاتمه میدهیم و به [[یاری]] [[خدا]]، راه را برای [[ظهور منجی]] و [[مصلح کل]] و [[امامت]] مطلقه [[حق]]، [[امام زمان]] {{ع}} هموار میکنیم<ref>همان، ج ۲۰، ص ۱۱۸.</ref>. [[امام راحل]] در بخش دیگری از همین [[پیام]]، روشنفکران [[جهان اسلام]] را به تلاش آگاهانه برای دگرگون کردن [[جهان]] [[سرمایهداری]] و کمونیسم فراخوانده است و چنین میفرماید: روشنفکران [[اسلامی]] همگی با [[علم]] و [[آگاهی]] باید راه پر فراز و نشیب دگرگون کردن [[جهان]] [[سرمایهداری]] و کمونیسم را بپیمایند و تمام آزادیخواهان باید با روشنبینی و روشنگری، راه سیلی زدن بر گونه ابرقدرتها و قدرتها خصوصا امریکا را بر [[مردم]] سیلیخورده کشورهای [[مظلوم]] [[اسلامی]] و [[جهان]] سوم ترسیم کنند<ref>همان.</ref><ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[چشم به راه (کتاب)|چشم به راه]]، ص ۱۲۵-۱۴۶.</ref>. | [[اعتقاد]] به [[حقانیت]] [[اسلام]] و [[ایمان]] به بطلان دیگر مکتبها و مسلکها، به صورت بالقوه این [[توان]] را دارد که هر فرد [[مؤمن]] و معتقدی را به تلاش برای گسترش بیشتر [[اسلام]] را دارد. در این میان، [[امام خمینی]] و به عنوان [[رهبری]] که افقهای دیدش همه [[جهان]] را در مینوردید و به چیزی کمتر از [[حاکمیت جهانی اسلام]] [[دل]] نمیبست، به این موضوع با دیدی دیگر نگاه میکرد. ایشان با صراحت اعلام میکرد که در پی نابودی همه نظامهای استکباری و گسترش [[نظام اسلامی]] در سراسر [[جهان]] است: البته ما این واقعیت و [[حقیقت]] را در [[سیاست]] خارجی و بین المللی اسلامیمان بارها اعلام نمودهایم که در صدد [[گسترش نفوذ اسلام در جهان]] و کم کردن [[سلطه]] جهانخواران بوده و هستیم. حال اگر نوکران امریکا نام این [[سیاست]] را توسعهطلبی و [[تفکر]] تشکیل امپراتوری بزرگ میگذارد، از آن باکی نداریم و استقبال میکنیم ما درصدد خشکانیدن ریشههای [[فاسد]] [[صهیونیسم]]، [[سرمایهداری]] و کمونیسم در [[جهان]] هستیم. ما تصمیم گرفتهایم به [[لطف خدا]] و [[عنایت خداوند]] بزرگ، نظامهایی را که بر این سه پایه [[استوار]] گردیدهاند، نابود کنیم و [[نظام]] [[اسلام]] [[رسول الله]] {{صل}} را در [[جهان]] [[استکبار]] [[ترویج]] نماییم<ref>همان، ج ۱۰، ص ۲۳۲.</ref>. ایشان در پیامی دیگر، تلاش برای [[گسترش اسلام]] [[راستین]] در [[جهان]] و [[مبارزه]] با [[سلطه]] [[جهان]] خواران را اقدامی برای [[زمینهسازی ظهور]] [[منجی]] و [[مصلح کل]] میداند و میفرماید: ما با خواست [[خدا]]، دست [[تجاوز]] و [[ستم]] همه سیستمگران را در [[کشورهای اسلامی]] میشکنیم و با صدور انقلابمان که در [[حقیقت]]، صدور [[اسلام]] [[راستین]] و بیان [[احکام]] محمدی است، به سیطره و [[ظلم]] جهانخواران خاتمه میدهیم و به [[یاری]] [[خدا]]، راه را برای [[ظهور منجی]] و [[مصلح کل]] و [[امامت]] مطلقه [[حق]]، [[امام زمان]] {{ع}} هموار میکنیم<ref>همان، ج ۲۰، ص ۱۱۸.</ref>. [[امام راحل]] در بخش دیگری از همین [[پیام]]، روشنفکران [[جهان اسلام]] را به تلاش آگاهانه برای دگرگون کردن [[جهان]] [[سرمایهداری]] و کمونیسم فراخوانده است و چنین میفرماید: روشنفکران [[اسلامی]] همگی با [[علم]] و [[آگاهی]] باید راه پر فراز و نشیب دگرگون کردن [[جهان]] [[سرمایهداری]] و کمونیسم را بپیمایند و تمام آزادیخواهان باید با روشنبینی و روشنگری، راه سیلی زدن بر گونه ابرقدرتها و قدرتها خصوصا امریکا را بر [[مردم]] سیلیخورده کشورهای [[مظلوم]] [[اسلامی]] و [[جهان]] سوم ترسیم کنند<ref>همان.</ref><ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[چشم به راه (کتاب)|چشم به راه]]، ص ۱۲۵-۱۴۶.</ref>. | ||
== [[ایجاد حکومت]] جهانی [[اسلام]] == | == [[ایجاد حکومت]] جهانی [[اسلام]] == | ||
برخی از [[اندیشمندان]] [[علوم سیاسی]] بر این باورند که هرگاه یک [[نهضت]] و [[انقلاب]] مردمی به [[نظام]] و [[حکومت]]، تبدیل و به اصطلاح نهادینه میشود، دوران افول و [[نزول]] آن آغاز میگردد و به تدریج، رو به نابودی میگذارد. براساس همین [[باور]]، گروهی در تحلیلهایشان مطرح میکنند که دوران [[انقلاب اسلامی]] دیگر به سر آمده است. در برابر این دیدگاه باید گفت نهادینه شدن یک حرکت انقلابی، زمانی میتواند موجب افول و سقوط آن شود که آرمانها و ایدهآلهای آن حرکت چنان [[خرد]] و حقیر باشد که با براندازی یک [[نظام سیاسی]] و تشکیل [[نظام سیاسی]] جدید، دیگر حرفی برای گفتن و هدفی برای تلاش کردن نداشته باشد. [[حضرت]] [[امام خمینی]] در سراسر دوران [[مبارزه]] هرگز [[هدف]] خود را در از بین بردن [[استبداد]] داخلی و [[مبارزه]] با [[استعمار]] خارجی در [[کشور]] [[ایران]] محدود نکرده بود. ایشان در پی گسترش [[حاکمیت اسلام]] در سراسر [[جهان]] و کوتاه کردن دست ابرقدرتها از همه [[کشورهای اسلامی]] بود، ایشان، حرکت خود را در راستای [[قیام جهانی]] [[موعود]] {{ع}} میدید و [[انقلاب اسلامی ایران]] را مقدمهای برای [[انقلاب]] [[عظیم]] [[مهدوی]] ارزیابی میکرد. از همین رو، [[تشکیل حکومت اسلامی]] در [[ایران]] هیچ گاه سبب نمیشد ایشان از حرکت باز ایستد و [[حکومت جهانی مهدی]] [[موعود]] را به [[فراموشی]] سپارد: [...] جنبشی که از طرف [[مستضعفان]] و [[مظلومان]] [[جهان]] علیه [[مستکبران]] و [[زورمندان]] شروع شده و در حال گسترش است، [[امید بخش]] آتیهای روشن است و [[وعده]] [[خداوند تعالی]] را نزدیک و نزدیکتر مینماید. گویی [[جهان]] مهیا میشود برای طلوع [[آفتاب]] [[ولایت]] از افق [[مکه معظمه]] و [[کعبه]] [[آمال]] محرومان و [[حکومت مستضعفان]]. از پانزدهم خرداد ۴۲ که [[حکومت]] [[مستکبران]] جبار در این سرزمین به اوج خود رسیده بود و میرفت تا عربده شوم {{متن قرآن|أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى}}<ref>«و گفت: من پروردگار برتر شمایم» سوره نازعات، آیه ۲۴.</ref> از حلقوم [[فرعون]] زمان | برخی از [[اندیشمندان]] [[علوم سیاسی]] بر این باورند که هرگاه یک [[نهضت]] و [[انقلاب]] مردمی به [[نظام]] و [[حکومت]]، تبدیل و به اصطلاح نهادینه میشود، دوران افول و [[نزول]] آن آغاز میگردد و به تدریج، رو به نابودی میگذارد. براساس همین [[باور]]، گروهی در تحلیلهایشان مطرح میکنند که دوران [[انقلاب اسلامی]] دیگر به سر آمده است. در برابر این دیدگاه باید گفت نهادینه شدن یک حرکت انقلابی، زمانی میتواند موجب افول و سقوط آن شود که آرمانها و ایدهآلهای آن حرکت چنان [[خرد]] و حقیر باشد که با براندازی یک [[نظام سیاسی]] و تشکیل [[نظام سیاسی]] جدید، دیگر حرفی برای گفتن و هدفی برای تلاش کردن نداشته باشد. [[حضرت]] [[امام خمینی]] در سراسر دوران [[مبارزه]] هرگز [[هدف]] خود را در از بین بردن [[استبداد]] داخلی و [[مبارزه]] با [[استعمار]] خارجی در [[کشور]] [[ایران]] محدود نکرده بود. ایشان در پی گسترش [[حاکمیت اسلام]] در سراسر [[جهان]] و کوتاه کردن دست ابرقدرتها از همه [[کشورهای اسلامی]] بود، ایشان، حرکت خود را در راستای [[قیام جهانی]] [[موعود]] {{ع}} میدید و [[انقلاب اسلامی ایران]] را مقدمهای برای [[انقلاب]] [[عظیم]] [[مهدوی]] ارزیابی میکرد. از همین رو، [[تشکیل حکومت اسلامی]] در [[ایران]] هیچ گاه سبب نمیشد ایشان از حرکت باز ایستد و [[حکومت جهانی مهدی]] [[موعود]] را به [[فراموشی]] سپارد: [...] جنبشی که از طرف [[مستضعفان]] و [[مظلومان]] [[جهان]] علیه [[مستکبران]] و [[زورمندان]] شروع شده و در حال گسترش است، [[امید بخش]] آتیهای روشن است و [[وعده]] [[خداوند تعالی]] را نزدیک و نزدیکتر مینماید. گویی [[جهان]] مهیا میشود برای طلوع [[آفتاب]] [[ولایت]] از افق [[مکه معظمه]] و [[کعبه]] [[آمال]] محرومان و [[حکومت مستضعفان]]. از پانزدهم خرداد ۴۲ که [[حکومت]] [[مستکبران]] جبار در این سرزمین به اوج خود رسیده بود و میرفت تا عربده شوم {{متن قرآن|أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى}}<ref>«و گفت: من پروردگار برتر شمایم» سوره نازعات، آیه ۲۴.</ref> از حلقوم [[فرعون]] زمان طنینافکند، تا ۲۲ بهمن ۵۷ که پایه حکمرانی [[جباران]] عصر در این مرز و بوم فرو ریخت و تخت و تاج دو هزار و پانصد ساله فرعونگونه ستمشاهی به دست توانای زاغهنشینان و ستمدیدگان [[تاریخ]] بر باد رفت و طومار تاراجگریها و حکمفرماییهای [[شیطان]] بزرگ و شیطانکهای وابسته و پیوسته به آن در هم پیچیده شد، ایامی معدود بیش نبود، [...] ولی تحولی که کمتر از صد سال بعید به نظر میرسید با تقدیر [[خدای بزرگ]] در این ایام معدود و ساعات محدود تحقق یافت و جلوهای از [[وعده]] [[قرآن کریم]] نورافشانی کرد و چه بسا که این تحول و دگرگونی در [[مشرق]] [[زمین]] و سپس در [[مغرب]] و اقطار عالم تحقق یابد: {{عربی|لَيْسَ مِنَ اللّهِ بمُسْتَنْكَرٍ}} که دهر را در ساعتی بگنجاند و [[جهان]] را به [[مستضعفان]]، این [[وارثان]] ارض بسپارد و آفاق را به جلوه [[الهی]] [[ولی الله]] الأعظم، [[صاحب العصر]] {{ع}} روشن فرماید و [[پرچم]] [[توحید]] و عدالتی [[الهی]] را در عالم بر فراز کاخهای سپید و سرخ مراکز [[ظلم]] و [[الحاد]] و [[شرک]] به اهتزاز در آورد. {{متن قرآن|وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ}}<ref>«و این بر خداوند دشوار نیست» سوره ابراهیم، آیه ۲۰.</ref><ref>همان، ج ۱۸، صص ۱۱ و ۱۲.</ref>. | ||
[[امام راحل]] با ژرفاندیشی تمام و با پشتوانه [[عظیم]] [[اعتقاد]] به [[انقلاب جهانی]] [[حضرت حجت]] {{ع}}، [[مسئولان]] [[نظام]] را از اینکه تنها به [[ایران]] بیندیشند برحذر داشت و فرمود: [[مسئولان]] ما باید بدانند که [[انقلاب]] ما محدود به [[ایران]] نیست. [[انقلاب]] [[مردم ایران]]، نقطه شروع [[انقلاب]] بزرگ [[جهان اسلام]] به [[پرچمداری]] [[حضرت حجت]] {{ع}} است که [[خداوند]] بر همه [[مسلمانان]] و جهانیان منت نهد و [[ظهور]] و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد، مسائل [[اقتصادی]] و مادی اگر لحظهای مسئولین را از وظیفهای که بر عهده دارند، منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد، باید [[دولت]] [[جمهوری اسلامی]] تمامی سعی و [[توان]] خود را در [[اداره]] هر چه بهتر [[مردم]] بنماید و این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف [[عظیم]] [[انقلاب]] که [[ایجاد حکومت]] جهانی [[اسلام]] است، منصرف کند<ref>همان، ج ۲۱، ص ۱۰۸.</ref>. | [[امام راحل]] با ژرفاندیشی تمام و با پشتوانه [[عظیم]] [[اعتقاد]] به [[انقلاب جهانی]] [[حضرت حجت]] {{ع}}، [[مسئولان]] [[نظام]] را از اینکه تنها به [[ایران]] بیندیشند برحذر داشت و فرمود: [[مسئولان]] ما باید بدانند که [[انقلاب]] ما محدود به [[ایران]] نیست. [[انقلاب]] [[مردم ایران]]، نقطه شروع [[انقلاب]] بزرگ [[جهان اسلام]] به [[پرچمداری]] [[حضرت حجت]] {{ع}} است که [[خداوند]] بر همه [[مسلمانان]] و جهانیان منت نهد و [[ظهور]] و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد، مسائل [[اقتصادی]] و مادی اگر لحظهای مسئولین را از وظیفهای که بر عهده دارند، منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد، باید [[دولت]] [[جمهوری اسلامی]] تمامی سعی و [[توان]] خود را در [[اداره]] هر چه بهتر [[مردم]] بنماید و این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف [[عظیم]] [[انقلاب]] که [[ایجاد حکومت]] جهانی [[اسلام]] است، منصرف کند<ref>همان، ج ۲۱، ص ۱۰۸.</ref>. |