دیدگاه اهل سنت در نصب امام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عمربن' به 'عمر بن'
جز (جایگزینی متن - 'عمربن' به 'عمر بن')
خط ۲۰: خط ۲۰:
آنگاه [[امام]] فرمود: {{متن حدیث|فَكَيْفَ تَحْتَجُّ بِحَدِيثِ النَّبِيِّ {{صل}} وَ أَمْثَالُ هَؤُلَاءِ قَدْ تَخَلَّفُوا عَنْكَ وَ لَيْسَ لِلْأُمَّةِ فِيهِمْ طَعْنٌ وَ لَا فِي صُحْبَةِ الرَّسُولِ {{صل}} وَ نَصِيحَتِهِ مِنْهُمْ تَقْصِيرٌ}}<ref>الخصال، ج ۲، ص ۵۴۹.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۳۱-۱۳۶</ref>.
آنگاه [[امام]] فرمود: {{متن حدیث|فَكَيْفَ تَحْتَجُّ بِحَدِيثِ النَّبِيِّ {{صل}} وَ أَمْثَالُ هَؤُلَاءِ قَدْ تَخَلَّفُوا عَنْكَ وَ لَيْسَ لِلْأُمَّةِ فِيهِمْ طَعْنٌ وَ لَا فِي صُحْبَةِ الرَّسُولِ {{صل}} وَ نَصِيحَتِهِ مِنْهُمْ تَقْصِيرٌ}}<ref>الخصال، ج ۲، ص ۵۴۹.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۳۱-۱۳۶</ref>.
== اعتراف [[عمر]] به عدم [[مشورت]] ==
== اعتراف [[عمر]] به عدم [[مشورت]] ==
در منابع معتبر [[اهل سنت]] دیدگاه عمربن خطاب نسبت به [[واقعه سقیفه]] - که خودش نقش اساسی در آن داشته - را چنین [[نقل]] می‌‌کنند که گفت: {{عربی|فو اللّه ما كانت بيعه أبى بكر الا فلته}}<ref>صحیح البخاری کتاب المحاربین من اهل الکفر والرده، ج ۸ -، ص ۲۵ فتح الباری ابن حجرج ۱۲، ص ۱۲۹ کنز العمال، ج ۵، ص ۶۴۷-۶۴۸.</ref>. [[فلته]] به معنای کار ناگهانی و بدون تامل و [[تدبیر]] و [[مشورت]] است<ref>ابن اثیر (م ۶۰۶) می‌‌نویسد: {{عربی|و منه حدیث عمر ان بیعه أبی بکر کانت فلته وقی الله شرها أراد بالفلته الفجأه و مثل هذه البیعه جدیره بان تکون مهیجه للشر و الفتنه فعصم الله من ذلک و وقی. و الفلته: کل شئ فعل من غیر رویه و إنما بودر بها خوف انتشار الامر و قیل أراد بالفتلته الخلسه أی إن الامامه یوم السقیفه مالت إلی تولیها الانفس و لذلک کثر فیها التشاجر فما قلدها ابوبکر الا انتزاعا من الادی و اختلاسا}}. النهایة فی غریب الحدیث و الائرج، ج ۳، ص ۴۶۷.</ref> لازمه [[فلته]] بودن آنچه در [[سقیفه]] اتفاق افتاد، [[تکذیب]] ادعای [[اجماع]] و تراضی و توافق [[اصحاب]] است<ref>حدیث الفلته لوازم مهم دیگری دارد که مورد توجه متکلمان اهل سنت قرار گرفته است: {{عربی|و قال عمر فی ذمه ایضا: ان بیعه ابی بکر کانت فلته وقی الله شرها فمن عاد مثلها فاقتلوه قلنا نسبه الذم الیه من الاکاذیب البارده فان عمر مع کمال عقله و وفور حزمه حتی قیل فی حقه هو اعقل من ان یخدع و اورع من ان یخدع و قد کانت امامته بعهد ابی بکر الیه و القدح فی ابی بکر قدح فی امامته کیف یتصور منه ذلک}}. شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۸.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۳۱-۱۳۶</ref>.
در منابع معتبر [[اهل سنت]] دیدگاه عمر بن خطاب نسبت به [[واقعه سقیفه]] - که خودش نقش اساسی در آن داشته - را چنین [[نقل]] می‌‌کنند که گفت: {{عربی|فو اللّه ما كانت بيعه أبى بكر الا فلته}}<ref>صحیح البخاری کتاب المحاربین من اهل الکفر والرده، ج ۸ -، ص ۲۵ فتح الباری ابن حجرج ۱۲، ص ۱۲۹ کنز العمال، ج ۵، ص ۶۴۷-۶۴۸.</ref>. [[فلته]] به معنای کار ناگهانی و بدون تامل و [[تدبیر]] و [[مشورت]] است<ref>ابن اثیر (م ۶۰۶) می‌‌نویسد: {{عربی|و منه حدیث عمر ان بیعه أبی بکر کانت فلته وقی الله شرها أراد بالفلته الفجأه و مثل هذه البیعه جدیره بان تکون مهیجه للشر و الفتنه فعصم الله من ذلک و وقی. و الفلته: کل شئ فعل من غیر رویه و إنما بودر بها خوف انتشار الامر و قیل أراد بالفتلته الخلسه أی إن الامامه یوم السقیفه مالت إلی تولیها الانفس و لذلک کثر فیها التشاجر فما قلدها ابوبکر الا انتزاعا من الادی و اختلاسا}}. النهایة فی غریب الحدیث و الائرج، ج ۳، ص ۴۶۷.</ref> لازمه [[فلته]] بودن آنچه در [[سقیفه]] اتفاق افتاد، [[تکذیب]] ادعای [[اجماع]] و تراضی و توافق [[اصحاب]] است<ref>حدیث الفلته لوازم مهم دیگری دارد که مورد توجه متکلمان اهل سنت قرار گرفته است: {{عربی|و قال عمر فی ذمه ایضا: ان بیعه ابی بکر کانت فلته وقی الله شرها فمن عاد مثلها فاقتلوه قلنا نسبه الذم الیه من الاکاذیب البارده فان عمر مع کمال عقله و وفور حزمه حتی قیل فی حقه هو اعقل من ان یخدع و اورع من ان یخدع و قد کانت امامته بعهد ابی بکر الیه و القدح فی ابی بکر قدح فی امامته کیف یتصور منه ذلک}}. شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۸.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۳۱-۱۳۶</ref>.
== شواهد دیگر [[مخالفت]] با [[اجماع]] مورد ادعا ==
== شواهد دیگر [[مخالفت]] با [[اجماع]] مورد ادعا ==
بنا بر [[نقل]] [[مسلم]] [[تاریخ]] و اعتراف [[متکلمان]] [[اهل سنت]] [[زبیر]] در [[مخالفت]] با جریان [[سقیفه]] [[شمشیر]] کشید، در شرح مواقف از منابع [[کلامی]] [[اهل سنت]] می‌‌گوید: {{عربی| و الزبیر مع شجاعته کان معه علی {{ع}} حتی قیل انه سل السیف و قال لا ا رضی بخلافة ابی بکر}}<ref>شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۴.</ref>. و [[ابن اثیر جزری]] در کتاب الکامل فی التاریخ می‌‌نویسد: {{عربی| و قال الزبیر: لا اغمد سیفا حتی یبایع [[علی]]<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص ۳۲۵.</ref>. و [[ترور]] [[سیاسی]] [[رئیس قبیله خزرج]] [[سعد بن عباده]] از مسلمات [[تاریخ اسلام]] است<ref>معالم المدرستین، ج ۱، ص ۱۳۱ و سایر منابع فریقین مانند: تاریخ طبری، ج ۳، ص ۲۲۳.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۳۱-۱۳۶</ref>.
بنا بر [[نقل]] [[مسلم]] [[تاریخ]] و اعتراف [[متکلمان]] [[اهل سنت]] [[زبیر]] در [[مخالفت]] با جریان [[سقیفه]] [[شمشیر]] کشید، در شرح مواقف از منابع [[کلامی]] [[اهل سنت]] می‌‌گوید: {{عربی| و الزبیر مع شجاعته کان معه علی {{ع}} حتی قیل انه سل السیف و قال لا ا رضی بخلافة ابی بکر}}<ref>شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۴.</ref>. و [[ابن اثیر جزری]] در کتاب الکامل فی التاریخ می‌‌نویسد: {{عربی| و قال الزبیر: لا اغمد سیفا حتی یبایع [[علی]]<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص ۳۲۵.</ref>. و [[ترور]] [[سیاسی]] [[رئیس قبیله خزرج]] [[سعد بن عباده]] از مسلمات [[تاریخ اسلام]] است<ref>معالم المدرستین، ج ۱، ص ۱۳۱ و سایر منابع فریقین مانند: تاریخ طبری، ج ۳، ص ۲۲۳.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۳۱-۱۳۶</ref>.
۲۱۸٬۸۵۷

ویرایش