ابراهیم بن حسین بن خالد قرطبی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر القرآن' به 'تفسیر القرآن') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[ابومحمد عبدالحمید بن حمید بن نصر کشی]]، معروف به [[عبد بن حمید]] [[منصوب]] به کشّ، یکی از شهرهای ماوراءالنهر است<ref>الانساب ۵/۷۰.</ref> که پس از سال ۱۷۰ﻫ به [[دنیا]] آمد. وی در حدود ۲۰۰ﻫ مسافرت‌های [[علمی]] خود را آغاز کرد و نزد کسانی چون [[یزید بن هارون]]، [[ابن ابی فدیک]]، [[علی بن عاصم]]، [[حسین بن علی جعفی]] و عبدالرزّاق [[حدیث]] فرا گرفت.<ref>تاریخ الاسلام ۱۸/۳۴۱.</ref> | [[ابومحمد عبدالحمید بن حمید بن نصر کشی]]، معروف به [[عبد بن حمید]] [[منصوب]] به کشّ، یکی از شهرهای ماوراءالنهر است<ref>الانساب ۵/۷۰.</ref> که پس از سال ۱۷۰ﻫ به [[دنیا]] آمد. وی در حدود ۲۰۰ﻫ مسافرت‌های [[علمی]] خود را آغاز کرد و نزد کسانی چون [[یزید بن هارون]]، [[ابن ابی فدیک]]، [[علی بن عاصم]]، [[حسین بن علی جعفی]] و عبدالرزّاق [[حدیث]] فرا گرفت.<ref>تاریخ الاسلام ۱۸/۳۴۱.</ref> | ||
وی فردی [[مفسر]] و محدثی [[حافظ]] بود و کسانی مانند [[مسلم]]، [[ترمذی]]، [[بخاری]]، [[زاهد بن عبدالله صغدی]]، [[عمر بن محمد بن بجیر]] و [[حفص بن بوخاش]] از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در [[سمرقند]] از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به [[اشتباه]] فوت او را در [[دمشق]] ذکر کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۲/۲۳۵.</ref> آثار او عبارت‌اند از: [[تفسیر]] | وی فردی [[مفسر]] و محدثی [[حافظ]] بود و کسانی مانند [[مسلم]]، [[ترمذی]]، [[بخاری]]، [[زاهد بن عبدالله صغدی]]، [[عمر بن محمد بن بجیر]] و [[حفص بن بوخاش]] از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در [[سمرقند]] از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به [[اشتباه]] فوت او را در [[دمشق]] ذکر کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۲/۲۳۵.</ref> آثار او عبارت‌اند از: [[تفسیر القرآن]] المسند الکبیر فی الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۷.</ref> ثلاثیات الموافقات<ref>کشف الظنون ۱/۵۲۲.</ref> و کتاب المنتخب<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین ۳۴۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۴۳۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۸
ابراهیم بن حسین بن خالد قرطبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن حسین بن خالد قرطبی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابواسحاق ابراهیم بن حسین بن خالد بن مرتنیل اندلسی قرطبی. اهل قرطبه، از شهرهای بزرگ اندلس بود و از فقهای برجسته مالکیه به شمار می‌‌رفت. ابواسحاق طی مسافرتی که به مکه و انجام مراسم حج داشت، با بزرگانی چون علی بن معبد، عبدالملک بن هشام و مطرف بن عبدالله از یاران مالک بن انس ملاقات داشت و احتمالاً کسب دانش کرده است.[۱] همچنین با سحنون بن سعید، از فقهای نامور مالکی دیدار کرده و از وی روایاتی را نقل کرده است.[۲]
قاضی عیاض به نقل از ابن عبدالبر می‌‌نویسد که قرطبی فردی خیّر، فاضل، فقیه و عالم به تفسیر قرآن بود.[۳] حمیدی و ضبّی نیز در کتاب خود ابواسحاق را از محدثان اهل قرطبه ذکر می‌‌کنند.[۴] وی شخصی فهیم و دانا بود و در مناظره و استدلال آگاه می‌‌نمود و در صدور احکام، محکم و عادل بود.[۵] او مناظراتی با یحیی بن مزین، یحیی بن یحیی و سحنون بن سعید داشته است.[۶] ابن فرضی در تاریخ اندلس می‌‌نویسد که امیر قرطبه محمد بن عبدالرحمان مسئولیت امور انتظامی و امنیتی قرطبه را به او واگذار کرد.[۷] قرطبی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از: اسماء السحاب و الریاح و المطر تنمیق الاخبار کتاب الامثال کتاب النقط و الشکل شرح نکت کتاب سیبویه[۸] و تفسیری در قرآن.[۹] وی به سال ۲۴۰[۱۰] یا ۲۴۹ هـ در قرطبه درگذشت[۱۱][۱۲]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ تاریخ العلماء والرواة للعلم بالأندلس ۱۶.
- ↑ ترتیب المدارک ۱/۴۴۴.
- ↑ ترتیب المدارک ۱/۴۴۴.
- ↑ بغیة الملتمس ۲۰۱ جذوة المقتبس ۱۴۵.
- ↑ طبقات المفسرین (داوودی)۱/۸.
- ↑ طبقات المفسرین (داوودی)۱/۸.
- ↑ تاریخ العلماء والرواة للعلم بالأندلس ۱۶.
- ↑ هدیة العارفین ۱/۳.
- ↑ ترتیب المدارک ۱/۴۴۴.
- ↑ معجم المؤلفین ۱/۲۳.
- ↑ جذوة المقتبس ۱۴۵.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۷۸.
ابراهیم بن حسین بن خالد قرطبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبد بن حمید کشی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابومحمد عبدالحمید بن حمید بن نصر کشی، معروف به عبد بن حمید منصوب به کشّ، یکی از شهرهای ماوراءالنهر است[۱] که پس از سال ۱۷۰ﻫ به دنیا آمد. وی در حدود ۲۰۰ﻫ مسافرت‌های علمی خود را آغاز کرد و نزد کسانی چون یزید بن هارون، ابن ابی فدیک، علی بن عاصم، حسین بن علی جعفی و عبدالرزّاق حدیث فرا گرفت.[۲]
وی فردی مفسر و محدثی حافظ بود و کسانی مانند مسلم، ترمذی، بخاری، زاهد بن عبدالله صغدی، عمر بن محمد بن بجیر و حفص بن بوخاش از او روایت نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در سمرقند از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به اشتباه فوت او را در دمشق ذکر کرده‌اند.[۳] آثار او عبارت‌اند از: تفسیر القرآن المسند الکبیر فی الحدیث[۴] ثلاثیات الموافقات[۵] و کتاب المنتخب[۶][۷]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱