ابولیلی غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | |||
== | |||
نام او مشخص نیست<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۵.</ref>. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۶، ص۲۰۰۳.</ref> به نقل از [[ابن منده]]، از او با عنوان [[صحابی]] یاد کرده و محقق کتاب معرفة الصحابه با توجه به نسخه‌های دیگر، [[لقب]] [[انصاری]] را بر آن افزوده است. | نام او مشخص نیست<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۵.</ref>. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۶، ص۲۰۰۳.</ref> به نقل از [[ابن منده]]، از او با عنوان [[صحابی]] یاد کرده و محقق کتاب معرفة الصحابه با توجه به نسخه‌های دیگر، [[لقب]] [[انصاری]] را بر آن افزوده است. | ||
برخی هم [[ابن ابی لیلی]] گفته‌اند<ref>ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۷؛ ابن حجر، السان، ج۱، ص۳۵۷.</ref> که ناشی از تبدیل "عن" به "ابن" است. | برخی هم [[ابن ابی لیلی]] گفته‌اند<ref>ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۷؛ ابن حجر، السان، ج۱، ص۳۵۷.</ref> که ناشی از تبدیل "عن" به "ابن" است. | ||
وی از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است که فرمود: "بعد از من [[فتنه]] خواهد شد. در آن [[زمان]] از [[علی بن ابی طالب]] [[اطاعت]] کنید. او نخستین کسی است که به من [[ایمان]] آورد، نخستین کسی است که مرا | وی از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است که فرمود: "بعد از من [[فتنه]] خواهد شد. در آن [[زمان]] از [[علی بن ابی طالب]] [[اطاعت]] کنید. او نخستین کسی است که به من [[ایمان]] آورد، نخستین کسی است که مرا میبیند و نخستین کسی است که در [[روز قیامت]] با من [[مصافحه]] می‌کند. او [[صدیق اکبر]] و جداکننده است میان [[حق و باطل]] و [[رئیس]] [[مؤمنان]] است"<ref>ابونعیم، ج۶، ص۳۰۰۳؛ ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۷؛ ابن عساکر، ج۴۲، ص۴۵۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۴؛ ذهبی، ج۱، ص۱۸۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۴.</ref>. به همین دلیل، [[شیعیان]] از [[امام علی]] {{ع}} [[پیروی]] می‌کنند و به [[امامان معصوم]] [[تمسک]] می‌جویند. کسی که در کشتی آنان سوار شود، [[نجات]] می‌یابد و کسی که [[تخلف]] ورزد، هلاک می‌شود<ref>طوسی، ج۱، ص۲۸.</ref>. شاید چون [[غفاری]] است، [[تشیع]] او تحت تأثیر [[ابوذر غفاری]] باشد. | ||
برخی طریق [[اسحاق | برخی طریق [[اسحاق بن بشر]] را درست ندانسته‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۴.</ref> و گروهی هم تنها [[راوی]] این [[روایت]] را، همین اسحاق آورده‌اند و به همین دلیل آن را [[تضعیف]] کرده‌اند<ref>ابن عبد البر، ج۴، ص۳۰۷.</ref>. در حالی که برخی این [[حدیث]] را عالی و [[ثقه]] دانسته‌اند<ref>ابن حجر، لسان، ج۱، ص۳۵۷؛ مجلسی، ج۳۸، ص۳۷.</ref>.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابولیلی غفاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۱-۴۹۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۴
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
نام او مشخص نیست[۱]. ابونعیم[۲] به نقل از ابن منده، از او با عنوان صحابی یاد کرده و محقق کتاب معرفة الصحابه با توجه به نسخه‌های دیگر، لقب انصاری را بر آن افزوده است.
برخی هم ابن ابی لیلی گفته‌اند[۳] که ناشی از تبدیل "عن" به "ابن" است.
وی از رسول خدا (ص) نقل کرده است که فرمود: "بعد از من فتنه خواهد شد. در آن زمان از علی بن ابی طالب اطاعت کنید. او نخستین کسی است که به من ایمان آورد، نخستین کسی است که مرا میبیند و نخستین کسی است که در روز قیامت با من مصافحه می‌کند. او صدیق اکبر و جداکننده است میان حق و باطل و رئیس مؤمنان است"[۴]. به همین دلیل، شیعیان از امام علی (ع) پیروی می‌کنند و به امامان معصوم تمسک می‌جویند. کسی که در کشتی آنان سوار شود، نجات می‌یابد و کسی که تخلف ورزد، هلاک می‌شود[۵]. شاید چون غفاری است، تشیع او تحت تأثیر ابوذر غفاری باشد.
برخی طریق اسحاق بن بشر را درست ندانسته‌اند[۶] و گروهی هم تنها راوی این روایت را، همین اسحاق آورده‌اند و به همین دلیل آن را تضعیف کرده‌اند[۷]. در حالی که برخی این حدیث را عالی و ثقه دانسته‌اند[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۵.
- ↑ ابونعیم، ج۶، ص۲۰۰۳.
- ↑ ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۷؛ ابن حجر، السان، ج۱، ص۳۵۷.
- ↑ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۰۳؛ ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۷؛ ابن عساکر، ج۴۲، ص۴۵۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۴؛ ذهبی، ج۱، ص۱۸۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۴.
- ↑ طوسی، ج۱، ص۲۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۴.
- ↑ ابن عبد البر، ج۴، ص۳۰۷.
- ↑ ابن حجر، لسان، ج۱، ص۳۵۷؛ مجلسی، ج۳۸، ص۳۷.
- ↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابولیلی غفاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۹۱-۴۹۲.