طاغوت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[شیطان]]، [[کاهن]]، سردمداران [[ضلالت]] و [[گمراهی]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۹.</ref>، هر [[تجاوزگر]] و [[معبود]] غیرِ [[خدا]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>، [[بت]] و [[صنم]]، [[سلطان]] [[ظالم]] و [[متجاوز]] از حدّ خود به استغنا و [[استکبار]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۵.</ref>.
طاغوت عبارت است از [[شیطان]]، [[کاهن]]، سردمداران [[ضلالت]] و [[گمراهی]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۹.</ref>، هر [[تجاوزگر]] و [[معبود]] غیرِ [[خدا]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>، [[بت]] و [[صنم]]، [[سلطان]] [[ظالم]] و [[متجاوز]] از حدّ خود به استغنا و [[استکبار]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۵.</ref>.


{{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ}}<ref>«بر آنند که داوری (های خود را) نزد طاغوت برند با آنکه به آنان فرمان داده شده است که به آن کفر ورزند» سوره نساء، آیه ۶۰.</ref>.
{{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ}}<ref>«بر آنند که داوری (های خود را) نزد طاغوت برند با آنکه به آنان فرمان داده شده است که به آن کفر ورزند» سوره نساء، آیه ۶۰.</ref>.


در [[قرآن کریم]] [[طاغوت]] [[مظهر]] [[ظلم]]، [[تعدی]]، ضلالت و گمراهی است و [[اهل]] [[ایمان]] از قبول [[سرپرستی]] و [[جنگیدن]] در [[راه]] طاغوت و تحاکم به طاغوت به‌شدت [[نهی]] شده‌اند: {{متن قرآن|أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ}}<ref>«خداوند را بپرستید و از طاغوت دوری گزینید» سوره نحل، آیه ۳۶.</ref>.<ref>بهاءالدین خرمشاهی، «طاغوت»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۹۶-۱۳۹۷.</ref>.
در [[قرآن کریم]] [[طاغوت]] [[مظهر]] [[ظلم]]، [[تعدی]]، ضلالت و گمراهی است و [[اهل]] [[ایمان]] از قبول [[سرپرستی]] و [[جنگیدن]] در راه طاغوت و تحاکم به طاغوت به‌شدت [[نهی]] شده‌اند: {{متن قرآن|أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ}}<ref>«خداوند را بپرستید و از طاغوت دوری گزینید» سوره نحل، آیه ۳۶.</ref>.<ref>بهاءالدین خرمشاهی، «طاغوت»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۹۶-۱۳۹۷.</ref>.


ویژگی‌های طاغوت:
ویژگی‌های طاغوت:
خط ۱۸: خط ۱۸:
# ارزش‌هایی که وضع یا عرضه می‌کند، خلاف ارزش‌های [[توحیدی]] است؛
# ارزش‌هایی که وضع یا عرضه می‌کند، خلاف ارزش‌های [[توحیدی]] است؛
# دستگاهی [[فرهنگی]] و [[تبلیغاتی]] است؛
# دستگاهی [[فرهنگی]] و [[تبلیغاتی]] است؛
# در کنار دستگاه فرهنگی و تبلیغاتی، از [[زور]] و [[قوه]] قهریه برای [[تحمیل]] [[ارزش‌ها]] از طریق [[اوامر و نواهی]] خود استفاده می‌کند<ref>جلال‌الدین فارسی، فرهنگ واژههای انقلاب اسلامی، ص۵۷۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۹.</ref>
# در کنار دستگاه فرهنگی و تبلیغاتی، از [[زور]] و [[قوه]] قهریه برای [[تحمیل]] [[ارزش‌ها]] از طریق [[اوامر و نواهی]] خود استفاده می‌کند<ref>جلال‌الدین فارسی، فرهنگ واژه‌های انقلاب اسلامی، ص۵۷۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۹.</ref>


== پرسش های وابسته ==
== پرسش های وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۱

مقدمه

طاغوت عبارت است از شیطان، کاهن، سردمداران ضلالت و گمراهی[۱]، هر تجاوزگر و معبود غیرِ خدا[۲]، بت و صنم، سلطان ظالم و متجاوز از حدّ خود به استغنا و استکبار[۳].

﴿يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ[۴].

در قرآن کریم طاغوت مظهر ظلم، تعدی، ضلالت و گمراهی است و اهل ایمان از قبول سرپرستی و جنگیدن در راه طاغوت و تحاکم به طاغوت به‌شدت نهی شده‌اند: ﴿أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ[۵].[۶].

ویژگی‌های طاغوت:

  1. نه‌تنها تابع احکام خدا نیست، بلکه در برابر خدا عصیان و طغیان هم می‌کند؛
  2. دارای مقام یا دستگاهی ارزش گذار یا آمر و ناهی است؛
  3. ارزش‌هایی که وضع یا عرضه می‌کند، خلاف ارزش‌های توحیدی است؛
  4. دستگاهی فرهنگی و تبلیغاتی است؛
  5. در کنار دستگاه فرهنگی و تبلیغاتی، از زور و قوه قهریه برای تحمیل ارزش‌ها از طریق اوامر و نواهی خود استفاده می‌کند[۷].[۸]

پرسش های وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۹.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۲۰-۵۲۱.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۵.
  4. «بر آنند که داوری (های خود را) نزد طاغوت برند با آنکه به آنان فرمان داده شده است که به آن کفر ورزند» سوره نساء، آیه ۶۰.
  5. «خداوند را بپرستید و از طاغوت دوری گزینید» سوره نحل، آیه ۳۶.
  6. بهاءالدین خرمشاهی، «طاغوت»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۹۶-۱۳۹۷.
  7. جلال‌الدین فارسی، فرهنگ واژه‌های انقلاب اسلامی، ص۵۷۱.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۹۹.