آسیب‌های سیاسی انتظار چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '↵::::::' به ' ')
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی = آسیب‌های [[سیاسی]] [[انتظار]] چیستند؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر = 200px
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]] / [[انتظار فرج]]
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]] / [[انتظار فرج]]
| مدخل اصلی = [[آسیب‌های سیاسی انتظار]]
| مدخل اصلی = [[آسیب‌های سیاسی انتظار]]
| مدخل وابسته =  
| مدخل وابسته =  
| پاسخ‌دهنده =
| پاسخ‌دهندگان = ۲ پاسخ
| پاسخ‌دهندگان = ۲ پاسخ


خط ۱۶: خط ۱۳:
آقای '''[[نبی الله قاسمی‌خطیر]]''' و سرکار خانم '''[[معصومه ذاکرحمیدی]]'''، در مقاله ''«[[بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار (مقاله)|بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
آقای '''[[نبی الله قاسمی‌خطیر]]''' و سرکار خانم '''[[معصومه ذاکرحمیدی]]'''، در مقاله ''«[[بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار (مقاله)|بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
# «'''نابودی [[اتحاد]] و [[انسجام]] [[اجتماعی]] و [[دینی]]:''' آن‌چه که [[دشمن]] را واداشته است تا بر این [[اعتقاد]] [[ناب]] [[شیعی]] دست بگذارد و سرمایه‌گذاری اساسی برای به [[انحراف]] کشیدن [[مهدویت]] و [[فرقه‌سازی]] در [[دل]] [[جامعه]] [[شیعی]] نماید، این است که با ایجاد [[تفرقه]] و به هم زدن [[اتحاد]] و [[یکدلی]] [[سلطه]] خود را بر [[ممالک اسلامی]] گسترش دهد و به چاپیدن سرمایه‌های آنان بپردازد. اینان از یک طرف جدایی [[دین]] از [[سیاست]]<ref>ربانی گلپایگانی، علی، ریشه‌ها و نشانه‌های سکولاریسم.</ref> را [[تبلیغ]] می‌‌کنند و از طرف دیگر در وادی [[سیاست]] و [[حکومت]]، افرادی را وا می‌دارند تا با استفاده از واژه [[مقدس]] [[مهدویت]] [[اقدام]] به [[فرقه‌سازی]] نمایند. نتیجه این امر، ایجاد [[تفرقه]] و برهم خوردن [[اتحاد]] و [[یکدلی]] در میان [[مسلمانان]] است.
# «'''نابودی [[اتحاد]] و [[انسجام]] [[اجتماعی]] و [[دینی]]:''' آن‌چه که [[دشمن]] را واداشته است تا بر این [[اعتقاد]] [[ناب]] [[شیعی]] دست بگذارد و سرمایه‌گذاری اساسی برای به [[انحراف]] کشیدن [[مهدویت]] و [[فرقه‌سازی]] در [[دل]] [[جامعه]] [[شیعی]] نماید، این است که با ایجاد [[تفرقه]] و به هم زدن [[اتحاد]] و [[یکدلی]] [[سلطه]] خود را بر [[ممالک اسلامی]] گسترش دهد و به چاپیدن سرمایه‌های آنان بپردازد. اینان از یک طرف جدایی [[دین]] از [[سیاست]]<ref>ربانی گلپایگانی، علی، ریشه‌ها و نشانه‌های سکولاریسم.</ref> را [[تبلیغ]] می‌‌کنند و از طرف دیگر در وادی [[سیاست]] و [[حکومت]]، افرادی را وا می‌دارند تا با استفاده از واژه [[مقدس]] [[مهدویت]] [[اقدام]] به [[فرقه‌سازی]] نمایند. نتیجه این امر، ایجاد [[تفرقه]] و برهم خوردن [[اتحاد]] و [[یکدلی]] در میان [[مسلمانان]] است.
# '''انحصارگرایی:''' [[اعتقاد]] به [[حکومت عدل الهی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} و طرد و [[انکار]] هر نوع [[حکومتی]] [[قبل از ظهور]]، سبب نوع انحصارگرایی در بعد [[سیاسی]] می‌گردد و در نتیجه هیچ‌گونه تلاشی جهت [[اصلاح]] امور و تشکیل [[حکومت عادلانه]] و [[اجرای احکام الهی]] صورت نمی‌گیرد. چنین ایده‌ای [[انسان]] را به [[گوشه‌نشینی]] و انزواطلبی می‌کشاند و یا به تمکین هر گونه [[حکومت]] طاغوتی و [[ستمکار]] منجر می‌شود.
# '''انحصارگرایی:''' [[اعتقاد]] به [[حکومت عدل الهی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و طرد و [[انکار]] هر نوع [[حکومتی]] [[قبل از ظهور]]، سبب نوع انحصارگرایی در بعد [[سیاسی]] می‌گردد و در نتیجه هیچ‌گونه تلاشی جهت [[اصلاح]] امور و تشکیل [[حکومت عادلانه]] و [[اجرای احکام الهی]] صورت نمی‌گیرد. چنین ایده‌ای [[انسان]] را به [[گوشه‌نشینی]] و انزواطلبی می‌کشاند و یا به تمکین هر گونه [[حکومت]] طاغوتی و [[ستمکار]] منجر می‌شود.
# '''[[فقر]] یا عدم [[بینش]] [[ولایت]] نگری:''' ارتباط بین [[زندگی اجتماعی]] [[مسلمین]] و حضور [[حضرت]] در میان آنها همواره باید یک اصل باشد. در [[حدیثی]] از [[معصوم]] داریم که [[حضرت]] به [[خورشید]] زیر [[ابر]]<ref>رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان{{ع}}، ص۹۲.</ref> [[تشبیه]] شده‌اند که همانطور که [[مردم]] از [[نور]] و گرمای آن می‌‌توانند استفاده کنند، از [[هدایت]] و [[حمایت]] و [[لطف]] وجود [[مبارک]] [[امام]] بهره‌مند می‌‌گردند. [[امام]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرموده‌اند که ما هیچگاه [[شیعیان]] خود را فراموش نمی‌کنیم و همواره آنها را مورد [[حمایت]] خویش قرار می‌‌دهیم<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>. متأسفانه با اینکه [[مسلمانان]] از طریق [[قرآن]] و [[احادیث]] می‌‌دانند که [[حضرت]] از [[اعمال]] ایشان آگاهند و هر [[شب قدر]] [[نامه اعمال]] آنها به [[امام عصر]] عرضه می‌‌شود، [[امام]] را ناظر و حاضر [[اعمال]] خود نمی‌دانند.
# '''[[فقر]] یا عدم [[بینش]] [[ولایت]] نگری:''' ارتباط بین [[زندگی اجتماعی]] [[مسلمین]] و حضور [[حضرت]] در میان آنها همواره باید یک اصل باشد. در [[حدیثی]] از [[معصوم]] داریم که [[حضرت]] به [[خورشید]] زیر [[ابر]]<ref>رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان {{ع}}، ص۹۲.</ref> [[تشبیه]] شده‌اند که همانطور که [[مردم]] از [[نور]] و گرمای آن می‌‌توانند استفاده کنند، از [[هدایت]] و [[حمایت]] و [[لطف]] وجود [[مبارک]] [[امام]] بهره‌مند می‌‌گردند. [[امام]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرموده‌اند که ما هیچگاه [[شیعیان]] خود را فراموش نمی‌کنیم و همواره آنها را مورد [[حمایت]] خویش قرار می‌‌دهیم<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>. متأسفانه با اینکه [[مسلمانان]] از طریق [[قرآن]] و [[احادیث]] می‌‌دانند که [[حضرت]] از [[اعمال]] ایشان آگاهند و هر [[شب قدر]] [[نامه اعمال]] آنها به [[امام عصر]] عرضه می‌‌شود، [[امام]] را ناظر و حاضر [[اعمال]] خود نمی‌دانند.
# '''[[قشری‌گری]] در [[انتظار]]:''' منظور، توقف در [[ظواهر]] متون [[دینی]] و در [[فهم]] [[شریعت]] در [[مقام]] عمل است. نتیجه این امر، فراهم شدن زمینه‌های [[بدعت‌گذاری]] در [[جامعه]] و گرفتار شدن [[مردم]] به بدفهمی است. بر اساس [[روایات معصومین]]{{عم}}، در [[زمان ظهور]] برخی می‌پندارند که [[حضرت]] [[دین جدید]] آورده است<ref>حر عاملی، اثبات الهداه، ج۷، ص۸۳.</ref>. [[تفسیر به رأی]] کردن [[آیات قرآنی]] به خاطر [[امیال نفسانی]] و رسیدن به بهره [[دنیا]]، و [[سطحی‌نگری]] در [[تعالیم دینی]]، آسیب جدی به [[تفکر]] [[مهدویت]] وارد می‌سازند.
# '''[[قشری‌گری]] در [[انتظار]]:''' منظور، توقف در [[ظواهر]] متون [[دینی]] و در [[فهم]] [[شریعت]] در [[مقام]] عمل است. نتیجه این امر، فراهم شدن زمینه‌های [[بدعت‌گذاری]] در [[جامعه]] و گرفتار شدن [[مردم]] به بدفهمی است. بر اساس [[روایات معصومین]] {{عم}}، در [[زمان ظهور]] برخی می‌پندارند که [[حضرت]] [[دین جدید]] آورده است<ref>حر عاملی، اثبات الهداه، ج۷، ص۸۳.</ref>. [[تفسیر به رأی]] کردن [[آیات قرآنی]] به خاطر [[امیال نفسانی]] و رسیدن به بهره [[دنیا]]، و [[سطحی‌نگری]] در [[تعالیم دینی]]، آسیب جدی به [[تفکر]] [[مهدویت]] وارد می‌سازند.
# '''[[مبارزه]] با [[ظالم]] به جای [[ستیز]] با [[ظلم]]:''' فرد [[منتظر]] برای مهیا شدن جهت ظهور به جای [[مبارزه با ظلم]]، با [[ظالم]] می‌‌ستیزد و به جای قطع ریشه‌های [[ظلم]] و [[فساد]]، با افراد [[ستمگر]] [[مبارزه]] می‌‌نماید. در این صورت ظالمی از بین می‌رود و [[ستمگری]] دیگر به جایش مستقر می‌گردد؛ پس باید ریشه‌های [[ظلم]] و [[فساد]] را خشکاند تا افراد [[صالح]] سر کار بیایند.
# '''[[مبارزه]] با [[ظالم]] به جای [[ستیز]] با [[ظلم]]:''' فرد [[منتظر]] برای مهیا شدن جهت ظهور به جای [[مبارزه با ظلم]]، با [[ظالم]] می‌‌ستیزد و به جای قطع ریشه‌های [[ظلم]] و [[فساد]]، با افراد [[ستمگر]] [[مبارزه]] می‌‌نماید. در این صورت ظالمی از بین می‌رود و [[ستمگری]] دیگر به جایش مستقر می‌گردد؛ پس باید ریشه‌های [[ظلم]] و [[فساد]] را خشکاند تا افراد [[صالح]] سر کار بیایند.


خط ۳۰: خط ۲۷:
| پاسخ = سرکار خانم '''[[مهین پورحامد]]''' و همکاران در مقاله ''«[[آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
| پاسخ = سرکار خانم '''[[مهین پورحامد]]''' و همکاران در مقاله ''«[[آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
#«[[انحرافات فکری]] [[انتظار]] به عرصه [[سیاست]] مدت‌هاست که پا گذاشته است،چه بسا بسیاری از این [[انحرافات]] را [[دشمنان]] دیکته کرده‌اند که دراین مجال به طور خلاصه مطرح می‌‌شود:  
#«[[انحرافات فکری]] [[انتظار]] به عرصه [[سیاست]] مدت‌هاست که پا گذاشته است،چه بسا بسیاری از این [[انحرافات]] را [[دشمنان]] دیکته کرده‌اند که دراین مجال به طور خلاصه مطرح می‌‌شود:  
#'''دوری گزیدن از [[مبارزات]] [[سیاسی]]:'''  این دسته [[معتقد]] بودند که [[حکومت اسلامی]] [[خالص]] در زمان [[امام زمان]] می‌تواند شکل پیدا کند و چون حالا نمی‌شود، پس نتیجه می‌گرفتند که خوب است که [[مبارزه]] نکنیم و با رژیم و با آنها بسازیم، وارد شویم توی جریانات و [[خدمت]] بکنیم. به هر حال آن‌چه [[مسلم]] است این موضوع است که [[هدف]] [[انجمن حجتیه]] به هیچ‌وجه [[مبارزه]] با [[حکومت]] وقت نبود و علاوه بر آن سبب می‌شد تا بسیاری از نیروهایی هم که می‌توانستند در خط [[مبارزه]] با [[حکومت]] فعالیت کنند، جذب این انجمن می‌شدند و از فعالیت علیه  [[حکومت]] باز می‌ماندند.  
# '''دوری گزیدن از [[مبارزات]] [[سیاسی]]:'''  این دسته [[معتقد]] بودند که [[حکومت اسلامی]] [[خالص]] در زمان [[امام زمان]] می‌تواند شکل پیدا کند و چون حالا نمی‌شود، پس نتیجه می‌گرفتند که خوب است که [[مبارزه]] نکنیم و با رژیم و با آنها بسازیم، وارد شویم توی جریانات و [[خدمت]] بکنیم. به هر حال آن‌چه [[مسلم]] است این موضوع است که [[هدف]] [[انجمن حجتیه]] به هیچ‌وجه [[مبارزه]] با [[حکومت]] وقت نبود و علاوه بر آن سبب می‌شد تا بسیاری از نیروهایی هم که می‌توانستند در خط [[مبارزه]] با [[حکومت]] فعالیت کنند، جذب این انجمن می‌شدند و از فعالیت علیه  [[حکومت]] باز می‌ماندند.  
#'''پرهیز از [[تشکیل حکومت]]:''' این گروه بر انند که هر [[حکومتی]] را به هر شکل، [[باطل]] و برخلاف [[اسلام]] است و می‌‏گویند: ((‏هر اقدامی برای [[تشکیل حکومت]] در [[زمان غیبت]]، خلاف [[شرع]] و مخالف [[نصوص]] و [[روایات معتبر]] است)) به این [[استدلال]] که در [[روایات]] آمده است: ((‏هر عَلَم و پرچمی [[قبل از ظهور]] [[قائم]]{{ع}}[[باطل]] است.))<ref>[[سید رضا صدر|صدر، سید رضا]]، [[راه مهدی (کتاب)|راه مهدی]]، ص۸۷، ۸۸.</ref>. خمینی [[کبیر]] می‌‌فرمایند: یک دسته دیگری بودند که می‌‏گفتند که هر [[حکومتی]] اگر در [[زمان غیبت]] محقق بشود، این حکومت‏باطل است و بر خلاف [[اسلام]] است. آنها [[مغرور]] بودند، آنهایی که بازیگر نبودند [[مغرور]] بودند به بعضی روایاتی که وارد شده است‏بر این امر که هر [[علمی]] بلند بشود [[قبل از ظهور]] [[حضرت]]، آن [[علم]]، [[علم]] [[باطل]] است، آنها [[خیال]] کرده بودند که نه، هر [[حکومتی]] باشد، در صورتی که آن [[روایات]] که هر کس [[علم]] بلند کند، [[علم]] [[مهدی]] به عنوان مهدویت‏بلند کند. حالا ما فرض می‏‌کنیم که یک همچو روایاتی باشد، آیا معنایش این است که ما تکلیفمان دیگر ساقط است!؟»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[انتظار در اندیشه امام خمینی (مقاله)|انتظار در اندیشه امام خمینی]]، [[موعود (نشریه)|موعود]]</ref>.
# '''پرهیز از [[تشکیل حکومت]]:''' این گروه بر انند که هر [[حکومتی]] را به هر شکل، [[باطل]] و برخلاف [[اسلام]] است و می‌‏گویند: ((‏هر اقدامی برای [[تشکیل حکومت]] در [[زمان غیبت]]، خلاف [[شرع]] و مخالف [[نصوص]] و [[روایات معتبر]] است)) به این [[استدلال]] که در [[روایات]] آمده است: ((‏هر عَلَم و پرچمی [[قبل از ظهور]] [[قائم]] {{ع}}[[باطل]] است.))<ref>[[سید رضا صدر|صدر، سید رضا]]، [[راه مهدی (کتاب)|راه مهدی]]، ص۸۷، ۸۸.</ref>. خمینی [[کبیر]] می‌‌فرمایند: یک دسته دیگری بودند که می‌‏گفتند که هر [[حکومتی]] اگر در [[زمان غیبت]] محقق بشود، این حکومت‏باطل است و بر خلاف [[اسلام]] است. آنها [[مغرور]] بودند، آنهایی که بازیگر نبودند [[مغرور]] بودند به بعضی روایاتی که وارد شده است‏بر این امر که هر [[علمی]] بلند بشود [[قبل از ظهور]] [[حضرت]]، آن [[علم]]، [[علم]] [[باطل]] است، آنها [[خیال]] کرده بودند که نه، هر [[حکومتی]] باشد، در صورتی که آن [[روایات]] که هر کس [[علم]] بلند کند، [[علم]] [[مهدی]] به عنوان مهدویت‏بلند کند. حالا ما فرض می‏‌کنیم که یک همچو روایاتی باشد، آیا معنایش این است که ما تکلیفمان دیگر ساقط است!؟»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[انتظار در اندیشه امام خمینی (مقاله)|انتظار در اندیشه امام خمینی]]، [[موعود (نشریه)|موعود]]</ref>.
#'''[[انحراف]] شدید در عدالتخواهی:'''  یک دسته‌‏ای از این بالاتر بودند می‏‌گفتند باید دامن زد به گناهها، [[دعوت]] کرد [[مردم]] را به [[گناه]] تا [[دنیا]] پر از [[جور]] و [[ظلم]] بشود و [[حضرت]]{{ع}} زودتر تشریف بیاورند. این هم یک دسته‏ای بودند که البته در بین این دسته منحرفهایی هم بودند، اشخاص ساده‏لوح هم بودند، منحرفهایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می‌‏زند».
# '''[[انحراف]] شدید در عدالتخواهی:'''  یک دسته‌‏ای از این بالاتر بودند می‏‌گفتند باید دامن زد به گناهها، [[دعوت]] کرد [[مردم]] را به [[گناه]] تا [[دنیا]] پر از [[جور]] و [[ظلم]] بشود و [[حضرت]] {{ع}} زودتر تشریف بیاورند. این هم یک دسته‏ای بودند که البته در بین این دسته منحرفهایی هم بودند، اشخاص ساده‏لوح هم بودند، منحرفهایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می‌‏زند».
#'''جدایی [[دین]] از [[سیاست]]:'''  بازخوانی [[تاریخ اسلام]] نشان می‌‌دهد که در طول چهارده قرن گذشته اکثر ضرباتی که متوجه [[مسلمانان]] گشته است از کج فهمی‌های بخشی از [[مسلمانان]] بوده است. از [[جنگ احد]] تا حوادث پس از [[رحلت]] [[رسول اکرم]] ([[صلوات]] ا... علیه) ماجرای [[خوارج]]، [[شهادت]] [[حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} و [[غربت]] [[معصومین]] همه مسائلی است که [[مسلمین]] مسبب اصلی تحمیل آن بر [[جامعه اسلامی]] بوده‌اند، نه [[دشمنان خارجی]].
# '''جدایی [[دین]] از [[سیاست]]:'''  بازخوانی [[تاریخ اسلام]] نشان می‌‌دهد که در طول چهارده قرن گذشته اکثر ضرباتی که متوجه [[مسلمانان]] گشته است از کج فهمی‌های بخشی از [[مسلمانان]] بوده است. از [[جنگ احد]] تا حوادث پس از [[رحلت]] [[رسول اکرم]] ([[صلوات]] ا... علیه) ماجرای [[خوارج]]، [[شهادت]] [[حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} و [[غربت]] [[معصومین]] همه مسائلی است که [[مسلمین]] مسبب اصلی تحمیل آن بر [[جامعه اسلامی]] بوده‌اند، نه [[دشمنان خارجی]].
#'''فرافکنی سیاسیون:'''  این [[انتقاد]] به مسولان [[جامعه اسلامی]] بر می‌‌تابد که: [[مسئولان]] امور [[جامعه]] نباید خود را زیر لوای اینکه چون ما [[منتظر]] هستیم وجامعه ما تحت [[مدیریت]] [[امام زمان]] است لذاحضرت به ما [[عنایت]] دارند وامور [[جامعه]] را به دست دارند واصلاح می‌کنند و خود [[زمینه ظهور]] خود رافراهم می‌‌آورند بنابراین ازپاسخ گویی به مشکلات [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] که قابل [[پیشگیری]] است شانه خالی کرده وبه [[مدیریت خود]] [[قداست]] [[امام]] زمانی دهند ویا [[مردم]] را از اینکه بخواهند عملکردشان را به چالش بکشند شرمسار کنند که مبادا ما [[حکومت]] زمینه ساز [[حضرت]] را زیر سوال برده باشیم. بلکه باید ضمن تلاش‌های مخلصانه خود از [[قداست]] عملکرد خود کاسته وبه قصورات خود تن دهند.و تنها از پیشرفت‌های خود سخن نگویند بلکه از کاستی‌ها وقصورات هرچند نا خواسته نیز لب بگشایند تا ازبه چالش کشیدن عملکردشان توسط معاندین جلوگیری شود. و تلاش‌های شبانه روزیشان ثمر دوچندان دهد و بدین وسیله درجهت [[پیشرفت]] بیشتر [[حکومت اسلامی]] گام بیشتری برداشته شود»<ref>[[مهین پورحامد|پورحامد، مهین]]؛ [[آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]] ص؟.</ref>.
# '''فرافکنی سیاسیون:'''  این [[انتقاد]] به مسولان [[جامعه اسلامی]] بر می‌‌تابد که: [[مسئولان]] امور [[جامعه]] نباید خود را زیر لوای اینکه چون ما [[منتظر]] هستیم وجامعه ما تحت [[مدیریت]] [[امام زمان]] است لذاحضرت به ما [[عنایت]] دارند وامور [[جامعه]] را به دست دارند واصلاح می‌کنند و خود [[زمینه ظهور]] خود رافراهم می‌‌آورند بنابراین ازپاسخ گویی به مشکلات [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] که قابل [[پیشگیری]] است شانه خالی کرده وبه [[مدیریت خود]] [[قداست]] [[امام]] زمانی دهند ویا [[مردم]] را از اینکه بخواهند عملکردشان را به چالش بکشند شرمسار کنند که مبادا ما [[حکومت]] زمینه ساز [[حضرت]] را زیر سوال برده باشیم. بلکه باید ضمن تلاش‌های مخلصانه خود از [[قداست]] عملکرد خود کاسته وبه قصورات خود تن دهند.و تنها از پیشرفت‌های خود سخن نگویند بلکه از کاستی‌ها وقصورات هرچند نا خواسته نیز لب بگشایند تا ازبه چالش کشیدن عملکردشان توسط معاندین جلوگیری شود. و تلاش‌های شبانه روزیشان ثمر دوچندان دهد و بدین وسیله درجهت [[پیشرفت]] بیشتر [[حکومت اسلامی]] گام بیشتری برداشته شود»<ref>[[مهین پورحامد|پورحامد، مهین]]؛ [[آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]] ص؟.</ref>.
}}
}}


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان انتظار فرج}}
{{پرسمان انتظار فرج}}


== پانویس ==
== پانویس ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش