جز
جایگزینی متن - 'مطلّب' به 'مطلب'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'مطلّب' به 'مطلب') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[حصین بن حارث]]<ref> الکامل، ج ۳، ص ۱۴۶؛ نمونه بینات، ص ۶۵۸ ـ ۶۵۹.</ref> از تیره [[بنی | [[حصین بن حارث]]<ref> الکامل، ج ۳، ص ۱۴۶؛ نمونه بینات، ص ۶۵۸ ـ ۶۵۹.</ref> از تیره [[بنی مطلب بن عبدمناف]] بود.<ref> المغازی، ج ۱، ص ۱۵۳؛ النسب، ص ۲۰۳؛ انساب الاشراف، ج ۹، ص ۳۸۸.</ref> بنیمطلب در کنار [[بنیهاشم]]، [[بنی عبد شمس]] و [[بنینوفل]] از شاخههای [[بنی عبد مناف]] شمرده میشوند. پدرش، [[حارث بن مطلب]] با حارث پسر عبدالمطلب [[عموی پیامبر]] {{صل}} همنام بود که سبب شد برخی به [[اشتباه]] [[حصین]] را پسر [[حارث بن عبدالمطلب]] بدانند.<ref>المغازی، ج ۱، ص ۱۵۳؛ الجمل، ص ۱۰۳؛ رجال الطوسی، ص ۶۱.</ref> مادرش، سخیله دختر [[خزاعی بن حویرث]] و از [[قبیله]] [[عدنانی]] [[ثقیف]]<ref>الطبقات، ج ۳، ص ۳۸ - ۳۹؛ المحبر، ص ۴۵۹؛ انساب الاشراف، ج ۹، ص ۳۹۰.</ref> یا [[هوازن]] <ref> تاریخ الصحابه، ص ۱۴۵.</ref> بود که در [[طائف]] و اطراف آن میزیستند. | ||
حصین با دختر [[عدی بن خویلد|عدی بن خُوَیلِد]] ـ برادرزاده [[خدیجه]] [[همسر پیامبر]] {{صل}} بود ـ [[ازدواج]] کرد و از او صاحب پسری به نام عبدالله شد. [[زینب]] دختر خُزیمه معروف به [[اممساکین]]، از قبیله [[بنی عامر بن صعصعه]]، [[زن]] دیگر حصین بود که پس از جدایی از وی [[زن]] [[پیامبر]] {{صل}} شد.<ref>دلائل النبوه، ج ۳، ص ۱۵۹؛ تاریخ دمشق، ج ۳، ص ۱۸۵؛ السیرة النبویه، ج ۴، ص ۵۸۴ - ۵۸۵.</ref> خدیجه و [[هند]]، [[دختران]] حصین بودند؛ اما از نام مادرشان سخنی به میان نیامده است. خدیجه از [[زنان]] [[مهاجر]] به [[مدینه]] بود و با پیامبر {{صل}} [[بیعت]] کرد و از [[راویان]] آن [[حضرت]] شد.<ref>الطبقات، ج ۸، ص ۱۸۲؛ الثقات، ج ۳، ص ۱۱۴ ـ ۱۱۵؛ الاصابه، ج ۸، ص ۹۹.</ref> [[رسول خدا]] {{صل}} در تقسیم [[غنایم]] [[خیبر]] در [[سال ۷ هجری]]، پارهای از سهم خود را به خدیجه و خواهرش هند بخشید.<ref>السیرة النبویه، ج ۳، ص ۳۵۱؛ الطبقات، ج ۸، ص ۱۸۲؛ الاصابه، ج ۸، ص ۹۹.</ref> از پیشینه حصین بن حارث در [[جاهلیت]] خبری در دست نیست. با توجه به [[روابط]] نزدیک | حصین با دختر [[عدی بن خویلد|عدی بن خُوَیلِد]] ـ برادرزاده [[خدیجه]] [[همسر پیامبر]] {{صل}} بود ـ [[ازدواج]] کرد و از او صاحب پسری به نام عبدالله شد. [[زینب]] دختر خُزیمه معروف به [[اممساکین]]، از قبیله [[بنی عامر بن صعصعه]]، [[زن]] دیگر حصین بود که پس از جدایی از وی [[زن]] [[پیامبر]] {{صل}} شد.<ref>دلائل النبوه، ج ۳، ص ۱۵۹؛ تاریخ دمشق، ج ۳، ص ۱۸۵؛ السیرة النبویه، ج ۴، ص ۵۸۴ - ۵۸۵.</ref> خدیجه و [[هند]]، [[دختران]] حصین بودند؛ اما از نام مادرشان سخنی به میان نیامده است. خدیجه از [[زنان]] [[مهاجر]] به [[مدینه]] بود و با پیامبر {{صل}} [[بیعت]] کرد و از [[راویان]] آن [[حضرت]] شد.<ref>الطبقات، ج ۸، ص ۱۸۲؛ الثقات، ج ۳، ص ۱۱۴ ـ ۱۱۵؛ الاصابه، ج ۸، ص ۹۹.</ref> [[رسول خدا]] {{صل}} در تقسیم [[غنایم]] [[خیبر]] در [[سال ۷ هجری]]، پارهای از سهم خود را به خدیجه و خواهرش هند بخشید.<ref>السیرة النبویه، ج ۳، ص ۳۵۱؛ الطبقات، ج ۸، ص ۱۸۲؛ الاصابه، ج ۸، ص ۹۹.</ref> از پیشینه حصین بن حارث در [[جاهلیت]] خبری در دست نیست. با توجه به [[روابط]] نزدیک بنیمطلب با بنیعبدالمطلب و حضور بنیمطلب در [[شعب]] [[ابی طالب]] برای [[حمایت از پیامبر]] {{صل}}<ref>اسدالغابه، ج ۱، ص ۱۹؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۳۰؛ فتح الباری، ج ۷، ص ۱۴۶.</ref> میتوان [[حصین]] را نیز از حاضران در شعب دانست. | ||
[[زمان]] دقیق [[مسلمان]] شدن حصین ناشناخته است؛ اما [[گمان]] میرود او نیز همانند [[برادر]] بزرگترش عُبیده<ref>الطبقات، ج ۳، ص ۵۰؛ اسدالغابه، ج ۳، ص ۳۵۷؛ سیر اعلام النبلاء، ج ۱، ص ۲۵۶.</ref> از نخستین کسانی باشند که در [[مکه]] به [[رسول اکرم]] {{صل}} گرویده و با [[پذیرش اسلام]]، در زمره [[یاران]] آن [[حضرت]] درآمده باشند. این سه برادر از [[نخستین مسلمانان]] مهاجری بودند که [[مکّه]] را به قصد [[مدینه]] ترک<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۷۳؛ الجرح والتعدیل، ج ۴، ص ۴۸۸.</ref> و وقتی به آنجا رسیدند، نزد [[عبدالله بن سلمه]] [[اوسی]] در [[قُبا]] اقامت کردند.<ref>السیرة النبویه، ج ۲، ص ۴۷۸؛ انساب الاشراف، ج ۹، ص ۳۸۹؛ عیون الاثر، ج ۱، ص ۲۳۱.</ref> | [[زمان]] دقیق [[مسلمان]] شدن حصین ناشناخته است؛ اما [[گمان]] میرود او نیز همانند [[برادر]] بزرگترش عُبیده<ref>الطبقات، ج ۳، ص ۵۰؛ اسدالغابه، ج ۳، ص ۳۵۷؛ سیر اعلام النبلاء، ج ۱، ص ۲۵۶.</ref> از نخستین کسانی باشند که در [[مکه]] به [[رسول اکرم]] {{صل}} گرویده و با [[پذیرش اسلام]]، در زمره [[یاران]] آن [[حضرت]] درآمده باشند. این سه برادر از [[نخستین مسلمانان]] مهاجری بودند که [[مکّه]] را به قصد [[مدینه]] ترک<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۷۳؛ الجرح والتعدیل، ج ۴، ص ۴۸۸.</ref> و وقتی به آنجا رسیدند، نزد [[عبدالله بن سلمه]] [[اوسی]] در [[قُبا]] اقامت کردند.<ref>السیرة النبویه، ج ۲، ص ۴۷۸؛ انساب الاشراف، ج ۹، ص ۳۸۹؛ عیون الاثر، ج ۱، ص ۲۳۱.</ref> |