←موانع عبادت
(←زکات) |
|||
خط ۲۲۸: | خط ۲۲۸: | ||
[[رهبر معظم انقلاب]] به عنوان [[اسلام شناس]] راهکار روشن و واضح را که برگرفته از متن [[قرآن]] و [[روایات]] است ارائه کرده و بر این [[عقیده]] است که: «موانع درونی را باید با [[تضرع]] و [[دعا]] و [[تهذیب نفس]] و عبادت و [[توسل]] برداشت. اگر [[دل]] سالم نباشد نمیتوان دنیای سالمی داشت و اگر درون معیوب باشد نمیتوان [[عیب]] [[جامعه]] و [[جهان]] را برطرف کرد. [[نماز]] با توجه، انس با قرآن، دعا و توسل، تضرع، روزههای [[ماه رمضان]] و [[عبادات]] نیمه شب مخصوصاً برای [[جوانان]] مهذب نفس است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مردم، مشهد مقدس، عید فطر، ۱۵/۱/۱۳۷۱.</ref>. | [[رهبر معظم انقلاب]] به عنوان [[اسلام شناس]] راهکار روشن و واضح را که برگرفته از متن [[قرآن]] و [[روایات]] است ارائه کرده و بر این [[عقیده]] است که: «موانع درونی را باید با [[تضرع]] و [[دعا]] و [[تهذیب نفس]] و عبادت و [[توسل]] برداشت. اگر [[دل]] سالم نباشد نمیتوان دنیای سالمی داشت و اگر درون معیوب باشد نمیتوان [[عیب]] [[جامعه]] و [[جهان]] را برطرف کرد. [[نماز]] با توجه، انس با قرآن، دعا و توسل، تضرع، روزههای [[ماه رمضان]] و [[عبادات]] نیمه شب مخصوصاً برای [[جوانان]] مهذب نفس است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مردم، مشهد مقدس، عید فطر، ۱۵/۱/۱۳۷۱.</ref>. | ||
روح عبادت، عبودیت و [[انس با خدا]] و [[تسلیم شدن]] در مقابل اوست، اگر این، مورد توجه قرار نگیرد خطرهای گوناگونی در سر راه [[انسانی]] میگیرد که [[تحجر]] یکی از آنهاست<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مردم، مشهد مقدس، عید فطر، ۱۵/۱/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[ابوالحسن غفاری|غفاری، ابوالحسن]]، [[نظام عبادی اسلام - غفاری (مقاله)|مقاله «نظام عبادی اسلام»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۵۰۸.</ref> | روح عبادت، عبودیت و [[انس با خدا]] و [[تسلیم شدن]] در مقابل اوست، اگر این، مورد توجه قرار نگیرد خطرهای گوناگونی در سر راه [[انسانی]] میگیرد که [[تحجر]] یکی از آنهاست<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مردم، مشهد مقدس، عید فطر، ۱۵/۱/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[ابوالحسن غفاری|غفاری، ابوالحسن]]، [[نظام عبادی اسلام - غفاری (مقاله)|مقاله «نظام عبادی اسلام»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۵۰۸.</ref> | ||
==[[اعمال عبادی]]== | ==[[اعمال عبادی]]== | ||
[[فقه]] [[عبادی]] شامل ابوابی از [[فقه اسلامی]] است که انجام فعل در آن به شرط [[قصد قربت]] انجام میشود. مطابق این اصطلاح عباداتی مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و... جزء مجموعه [[فقه]] [[عبادی]] هستند. [[رهبر معظم انقلاب]] [[اسلامی]] به عنوان یک [[فقیه]]، ضمن تلاش برای پیاده کردن [[مناسک]] و [[مراسم عبادی]] و [[معنوی]] در شریان [[جامعه]]، به دنبال ارتقاء، تعالی و [[رشد معنوی]] و [[فرهنگی]] جامعه است تا نه تنها فقه عبادی مصطلح و مرسوم با همه [[شئون]]، در جامعه عملی شود، بلکه کارهای عادی و [[مباح]] نیز رنگ [[الهی]] به خود بگیرد؛ زیرا [[جامعه اسلامی]] وقتی به [[حقیقت اسلام]] نزدیک میشود که همه شئون و [[اعمال]] افراد آن رنگ الهی به خود گیرند. آشکار است که دستیابی به این [[هدف]] و عملی کردن آن، جزء اهداف و برنامههای [[حکومت]] و [[حاکم اسلامی]] است. [[انقلاب اسلامی]] در ذات و بطن خود چنین رویکردی را دنبال میکند و در عمل نیز به موفقیتهای زیادی نایل شده است. امروزه به [[جرأت]] میتوان ادعا کرد که هیچ [[کشور]] و مردمی را در [[دنیا]] نمیتوان سراغ گرفت که به اندازه [[مردم ایران]] رویکرد معنوی در شئون فردی، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و فرهنگی داشته باشند. «[[جمهوری اسلامی]] [[اثبات]] کرد که [[دین]] در صحنه [[زندگی]] [[انسانها]] دخالت دارد و [[اسلام]] نیامده تا انسانها در کنج معبدها، فقط به [[عبادت]] مشغول شوند بلکه صحنه زندگی [[مردم]]، صحنه [[سیاست]] و مسائل اجتماعی و سیاسی و [[اقتصادی]] در قلمرو [[احکام]] [[مقدس]] اسلامی است و این مهمترین خصوصیتی است که [[استکبار]] با آن مخالف است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه، ۱۴/۳/۱۳۷۲.</ref>. | [[فقه]] [[عبادی]] شامل ابوابی از [[فقه اسلامی]] است که انجام فعل در آن به شرط [[قصد قربت]] انجام میشود. مطابق این اصطلاح عباداتی مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و... جزء مجموعه [[فقه]] [[عبادی]] هستند. [[رهبر معظم انقلاب]] [[اسلامی]] به عنوان یک [[فقیه]]، ضمن تلاش برای پیاده کردن [[مناسک]] و [[مراسم عبادی]] و [[معنوی]] در شریان [[جامعه]]، به دنبال ارتقاء، تعالی و [[رشد معنوی]] و [[فرهنگی]] جامعه است تا نه تنها فقه عبادی مصطلح و مرسوم با همه [[شئون]]، در جامعه عملی شود، بلکه کارهای عادی و [[مباح]] نیز رنگ [[الهی]] به خود بگیرد؛ زیرا [[جامعه اسلامی]] وقتی به [[حقیقت اسلام]] نزدیک میشود که همه شئون و [[اعمال]] افراد آن رنگ الهی به خود گیرند. آشکار است که دستیابی به این [[هدف]] و عملی کردن آن، جزء اهداف و برنامههای [[حکومت]] و [[حاکم اسلامی]] است. [[انقلاب اسلامی]] در ذات و بطن خود چنین رویکردی را دنبال میکند و در عمل نیز به موفقیتهای زیادی نایل شده است. امروزه به [[جرأت]] میتوان ادعا کرد که هیچ [[کشور]] و مردمی را در [[دنیا]] نمیتوان سراغ گرفت که به اندازه [[مردم ایران]] رویکرد معنوی در شئون فردی، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و فرهنگی داشته باشند. «[[جمهوری اسلامی]] [[اثبات]] کرد که [[دین]] در صحنه [[زندگی]] [[انسانها]] دخالت دارد و [[اسلام]] نیامده تا انسانها در کنج معبدها، فقط به [[عبادت]] مشغول شوند بلکه صحنه زندگی [[مردم]]، صحنه [[سیاست]] و مسائل اجتماعی و سیاسی و [[اقتصادی]] در قلمرو [[احکام]] [[مقدس]] اسلامی است و این مهمترین خصوصیتی است که [[استکبار]] با آن مخالف است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه، ۱۴/۳/۱۳۷۲.</ref>. |