رحبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به اقامتگاه امام مهدی)
برچسب: تغییر مسیر جدید
(تغییرمسیر به اقامتگاه امام مهدی حذف شد)
برچسب: تغییرمسیر حذف شد
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[اقامتگاه امام مهدی]]
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}
 
== مقدمه ==
رحبه به معنای جای وسیع و فضای باز است. محوطۀ جلوی [[مسجد کوفه]] که سکویی هم داشته و [[امام علی|علی]] {{ع}} گاهی آنجا می‌نشست و [[مردم]] حضور می‌یافتند و [[امام]] یا [[سخنرانی]] می‌کرد، یا به سؤال‌ها پاسخ می‌داد. [[رحبه]] نام محلّه‌ای در [[کوفه]] نیز بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۸۵.</ref>.
 
== [[رحبه]] در موعودنامه ==
سرزمین مقدسی است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[اهل بیت]]ش در آن اقامت می‌گزینند. آن‌جا [[اقامتگاه حضرت]] [[نوح]] {{ع}} بوده است. هیچ‌یک از [[آل محمد]] {{صل}} جز در یک [[سرزمین مقدس]] مسکن نمی‌گزیند، و جز در یک [[سرزمین مقدس]] به [[قتل]] نمی‌رسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۲.</ref>.
 
== [[رحبه]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]] ==
* [[رحبه]] شهری است که حدوداً هیجده کیلومتر با [[کوفه]] فاصله دارد، در [[آخرالزمان]] و هنگام [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، این [[شهر]] مورد [[هجوم]] [[لشکر]] سفیانی قرار خواهد گرفت و سپس [[حضرت]] به این [[شهر]] خواهد آمد.
* [[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: گویا [[سفیانی]] یا یکی از [[امیران]] اوست که به [[رحبه]] آمده و در آنجا اردو زده است. جارچی [[سفیانی]] ندا می‌‌دهد: هر کسی که سر یکی از [[شیعیان]] [[علی]] {{ع}} را بیاورد، هزار درهم جایزه می‌‌گیرد. در این حال برخی از [[مردم]] سر [[همسایه]] خود را از تن جدا می‌‌کنند و برای گرفتن جایزه از نزد او می‌‌برد. در آن روز کسانی که بر شما (در [[رحبه]]) [[حکومت]] می‌‌کنند همگی [[اولاد]] نامشروعند و گویا می‌‌بینم که مردی نقاب بر چهره زده و شما را تک تک به دام می‌‌اندازد، او مردی زنازاده است...<ref>بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۲۱۵.</ref>.
* در [[حدیث]] دیگری [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از [[قیام]] به [[رحبه]] خواهد آمد. او با پای مبارکش به جایی اشاره می‌‌کند و می‌‌فرماید اینجا را حفر نمایید. وقتی آن قسمت را حفر می‌‌کنند، دوازده هزار [[زره]]، [[شمشیر]] و کلاه خود از آن مکان بیرون می‌‌آورند. سپس [[حضرت مهدی]] {{ع}} دوازه هزار نفر از غلامان [[عرب]] و [[عجم]] را جمع می‌‌کند و آن لباس‌های رزم را بر تن آنان می‌‌پوشاند و می‌‌فرماید هر کسی که چون شما (و بر [[مذهب]] و مرام شما) نبود به [[قتل]] برسانید<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۳.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۱۶.</ref>.
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۲

مقدمه

رحبه به معنای جای وسیع و فضای باز است. محوطۀ جلوی مسجد کوفه که سکویی هم داشته و علی (ع) گاهی آنجا می‌نشست و مردم حضور می‌یافتند و امام یا سخنرانی می‌کرد، یا به سؤال‌ها پاسخ می‌داد. رحبه نام محلّه‌ای در کوفه نیز بوده است[۱].

رحبه در موعودنامه

سرزمین مقدسی است که حضرت مهدی (ع) و اهل بیتش در آن اقامت می‌گزینند. آن‌جا اقامتگاه حضرت نوح (ع) بوده است. هیچ‌یک از آل محمد (ص) جز در یک سرزمین مقدس مسکن نمی‌گزیند، و جز در یک سرزمین مقدس به قتل نمی‌رسد[۲][۳].

رحبه در فرهنگنامه آخرالزمان

  • رحبه شهری است که حدوداً هیجده کیلومتر با کوفه فاصله دارد، در آخرالزمان و هنگام ظهور حضرت مهدی (ع)، این شهر مورد هجوم لشکر سفیانی قرار خواهد گرفت و سپس حضرت به این شهر خواهد آمد.
  • امام صادق (ع) در حدیثی فرمود: گویا سفیانی یا یکی از امیران اوست که به رحبه آمده و در آنجا اردو زده است. جارچی سفیانی ندا می‌‌دهد: هر کسی که سر یکی از شیعیان علی (ع) را بیاورد، هزار درهم جایزه می‌‌گیرد. در این حال برخی از مردم سر همسایه خود را از تن جدا می‌‌کنند و برای گرفتن جایزه از نزد او می‌‌برد. در آن روز کسانی که بر شما (در رحبه) حکومت می‌‌کنند همگی اولاد نامشروعند و گویا می‌‌بینم که مردی نقاب بر چهره زده و شما را تک تک به دام می‌‌اندازد، او مردی زنازاده است...[۴].
  • در حدیث دیگری امام صادق (ع) فرمود: حضرت قائم (ع) پس از قیام به رحبه خواهد آمد. او با پای مبارکش به جایی اشاره می‌‌کند و می‌‌فرماید اینجا را حفر نمایید. وقتی آن قسمت را حفر می‌‌کنند، دوازده هزار زره، شمشیر و کلاه خود از آن مکان بیرون می‌‌آورند. سپس حضرت مهدی (ع) دوازه هزار نفر از غلامان عرب و عجم را جمع می‌‌کند و آن لباس‌های رزم را بر تن آنان می‌‌پوشاند و می‌‌فرماید هر کسی که چون شما (و بر مذهب و مرام شما) نبود به قتل برسانید[۵][۶].

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۸۵.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۶۲.
  4. بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۲۱۵.
  5. بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۳.
  6. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۱۶.