سافله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== قسمت یایین دست شهر مدینه تا احد است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۸۴.</ref> قسمت بالا دست این شهر «العالیه» و قسمت پایین دست آن «السافله» نامیده شده ا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
قسمت یایین دست [[شهر مدینه]] تا [[احد]] است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۸۴.</ref> قسمت بالا دست این [[شهر]] «[[العالیه]]» و قسمت پایین دست آن «[[السافله]]» نامیده شده است و این قاعده‌ای در [[عرب]] است که قسمت علیا و سفلای شهر یا منطقه را با اسامی‌ای مشابه این کلمات نامگذاری می‌کند؛ چنان که بر اساس این رسم، قسمت بالادست [[مکه]] را «المعلاة» و پایین دست این شهر «المسفله» گفته‌اند.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۵۳.</ref>
قسمت پایین دست [[شهر مدینه]] تا [[احد]] است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۸۴.</ref> قسمت بالا دست این [[شهر]] «[[العالیه]]» و قسمت پایین دست آن «[[السافله]]» نامیده شده است و این قاعده‌ای در [[عرب]] است که قسمت علیا و سفلای شهر یا منطقه را با اسامی‌ای مشابه این کلمات نامگذاری می‌کند؛ چنان که بر اساس این رسم، قسمت بالادست [[مکه]] را «المعلاة» و پایین دست این شهر «المسفله» گفته‌اند.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۵۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۹

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

قسمت پایین دست شهر مدینه تا احد است.[۱] قسمت بالا دست این شهر «العالیه» و قسمت پایین دست آن «السافله» نامیده شده است و این قاعده‌ای در عرب است که قسمت علیا و سفلای شهر یا منطقه را با اسامی‌ای مشابه این کلمات نامگذاری می‌کند؛ چنان که بر اساس این رسم، قسمت بالادست مکه را «المعلاة» و پایین دست این شهر «المسفله» گفته‌اند.[۲]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۸۴.
  2. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۵۳.