اسحاق بن جریر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳: خط ۳:
[[ابویعقوب اسحاق بن جریر بن یزید بن جریر بن عبدالله بجلی عربی کوفی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]]<ref>رجال البرقی، ص۲۸؛ رجال الطوسی، ص۱۴۹.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۴۳.</ref> و فردی [[فقیه]] و عالم<ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۳۵۸.</ref> بود. پس از [[شهادت امام کاظم]]{{ع}} [[واقفی]] شد، <ref>اعیان الشیعه، ج ۳، ص۲۶۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰۰.</ref> اما مورد [[اعتماد]] [[رجالیون]] می‌‌باشد. وی از [[امام صادق]]{{ع}}،<ref>رجال النجاشی، ج ۱، ص۱۹۴.</ref> [[ابوبصیر]] و [[سدیر صیرفی]] <ref>جامع الرواة، ج ۱، ص۸۰.</ref> [[روایت]] کرده است. کسانی مثل [[محمد بن ابی عمیر]] و [[حسن بن محبوب]] نیز از [[راویان]] او می‌‌باشند. وی دارای کتاب «اصل»<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۴.</ref> بوده که حسن بن محبوب آن را نقل کرده است.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۵؛ الذریعه، ج ۲، ص۱۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۶۳ - ۱۶۴.</ref>
[[ابویعقوب اسحاق بن جریر بن یزید بن جریر بن عبدالله بجلی عربی کوفی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]]<ref>رجال البرقی، ص۲۸؛ رجال الطوسی، ص۱۴۹.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۴۳.</ref> و فردی [[فقیه]] و عالم<ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۳۵۸.</ref> بود. پس از [[شهادت امام کاظم]]{{ع}} [[واقفی]] شد، <ref>اعیان الشیعه، ج ۳، ص۲۶۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰۰.</ref> اما مورد [[اعتماد]] [[رجالیون]] می‌‌باشد. وی از [[امام صادق]]{{ع}}،<ref>رجال النجاشی، ج ۱، ص۱۹۴.</ref> [[ابوبصیر]] و [[سدیر صیرفی]] <ref>جامع الرواة، ج ۱، ص۸۰.</ref> [[روایت]] کرده است. کسانی مثل [[محمد بن ابی عمیر]] و [[حسن بن محبوب]] نیز از [[راویان]] او می‌‌باشند. وی دارای کتاب «اصل»<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۴.</ref> بوده که حسن بن محبوب آن را نقل کرده است.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۵؛ الذریعه، ج ۲، ص۱۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۶۳ - ۱۶۴.</ref>


==جستارهای وابسته==
* [[خالد بن جریر بجلی]] (برادر)
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۲

آشنایی اجمالی

ابویعقوب اسحاق بن جریر بن یزید بن جریر بن عبدالله بجلی عربی کوفی از اصحاب امام صادق[۱] و امام کاظم(ع)[۲] و فردی فقیه و عالم[۳] بود. پس از شهادت امام کاظم(ع) واقفی شد، [۴] اما مورد اعتماد رجالیون می‌‌باشد. وی از امام صادق(ع)،[۵] ابوبصیر و سدیر صیرفی [۶] روایت کرده است. کسانی مثل محمد بن ابی عمیر و حسن بن محبوب نیز از راویان او می‌‌باشند. وی دارای کتاب «اصل»[۷] بوده که حسن بن محبوب آن را نقل کرده است.[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی، ص۲۸؛ رجال الطوسی، ص۱۴۹.
  2. رجال الطوسی، ص۳۴۳.
  3. لسان المیزان، ج ۱، ص۳۵۸.
  4. اعیان الشیعه، ج ۳، ص۲۶۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰۰.
  5. رجال النجاشی، ج ۱، ص۱۹۴.
  6. جامع الرواة، ج ۱، ص۸۰.
  7. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۴.
  8. الفهرست (طوسی)، ص۱۵؛ الذریعه، ج ۲، ص۱۴۰.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۶۳ - ۱۶۴.