غزوه ذات العشیره: تفاوت میان نسخه‌ها

* به [[فرستاده خدا]] {{صل}} خبر رسید که [[کاروان تجاری قریش]] از [[مکه]] عازم سرزمین [[شام]] است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} برای حمله به این کاروان، همراه عده‌ای از [[مهاجران]] از [[مدینه]] خارج شد<ref>احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref>. باید توجه داشت که این کاروان، همان کاروان تجاری است که هنگام بازگشت از [[شام]] نیز [[پیامبر]] {{صل}} برای حمله به آن از [[مدینه]] خارج شد؛ ولی کاروان به [[سرپرستی]] [[ابوسفیان]] از راه کنار دریا موفق به فرار به سمت [[مکه]] شد. وقتی به [[قریش]] خبر رسید که [[محمد]] {{صل}} می‌خواهد متعرض کاروان تجاری شود، از [[مکه]] خارج شدند و نهایتاً به [[جنگ بدر]] و البته [[شکست]] [[قریش]] منجر شد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶.</ref>.

* نکته‌ای که لازم است به آن اشاره کنیم این است که علت اصلی حمله [[رسول خدا]] {{صل}} به کاروان‌های تجاری [[قریش]] این موارد است:

# حالت [[جنگی]] که بین [[قریش]] و [[مسلمانان]] حکم‌فرما بود و طبق [[آیات قرآن کریم]] این [[قریش]] بود که پیوسته خواستار [[جنگ]] بودند. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا}}<ref>«و (این کافران) پیاپی با شما جنگ می‌کنند تا اگر بتوانند شما را از دینتان بازگردانند» سوره بقره، آیه ۲۱۷.</ref>

* در [[منابع تاریخی]] آمده است: [[قریش]] حرکات ایذایی و خرابکارانه خویش را علیه [[پیامبر]] {{صل}} و [[مسلمانان]] از همان [[سال اول هجرت]] آغاز کردند. نمونه‌اش حرکت [[ابوسفیان]] با دویست نفر از [[قریش]] به سوی [[مدینه]] با اهداف خاص نظامی بود که [[سریه]] "[[عبیدة بن حارث]]" را (در [[دشت]] [[رابغ]]) در پی داشت<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۴؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۰.</ref>. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] [[دستور]] [[جنگیدن]] با کسانی که با [[مسلمانان]] می‌جنگند را صادر کرده است: {{متن قرآن|وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ}}<ref>«و در راه خداوند با آنان که با شما جنگ می‌کنند، جنگ کنید اما تجاوز نکنید که خداوند تجاوزکاران را دوست نمی‌دارد» سوره بقره، آیه ۱۹۰.</ref> در [[سوره توبه]] هم آمده و است: {{متن قرآن|وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ}}<ref>«و همگی با مشرکان جنگ کنید چنان که آنان همگی با شما جنگ می‌کنند و بدانید که خداوند با پرهیزگاران است» سوره توبه، آیه ۳۶.</ref><ref>[[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[غزوه ذات العشیره (مقاله)|غزوه ذات العشیره]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۱۷۹-۱۸۰.</ref>.