احمد بن سنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' آن‌که ' به ' آنکه ')
خط ۱۳: خط ۱۳:
به قرینه راوی و مروی عنه، عنوان «احمد بن سنان»، [[مصحف]] «[[احمد بن محمد]] عن [[ابن سنان]]» است؛ زیرا [[سند روایت]] در منبع اصلی ([[الکافی]]) بدین گونه است: {{متن حدیث|عَنْهُ (مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى) عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ مُنْذِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ...}}<ref>الکافی، ج۲، ص۳۵۱، ح۲.</ref>.
به قرینه راوی و مروی عنه، عنوان «احمد بن سنان»، [[مصحف]] «[[احمد بن محمد]] عن [[ابن سنان]]» است؛ زیرا [[سند روایت]] در منبع اصلی ([[الکافی]]) بدین گونه است: {{متن حدیث|عَنْهُ (مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى) عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ مُنْذِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ...}}<ref>الکافی، ج۲، ص۳۵۱، ح۲.</ref>.


افزون بر آن‌که [[محمد بن یحیی عطار]] در هیچ سندی، از شخصی به نام احمد بن سنان روایت نکرده است، ولی [[احمد بن محمد بن عیسی]] [[روایات]] فراوانی از [[ابن سنان]] ([[محمد بن سنان]]) نقل کرده است<ref>مانند: الکافی، ج۱، ص۳۳، ح۵، ۴۱، ح۷ و ۴۴، ح۲؛ و....</ref>؛ چنان که محمد بن سنان از [[منذر بن یزید]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>ر. ک: الکافی، ج۴، ص۶۴، ح۸؛ الخصال، ج۱، ص۱۵۱، ح۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۹۴-۲۹۵.</ref>
افزون بر آنکه [[محمد بن یحیی عطار]] در هیچ سندی، از شخصی به نام احمد بن سنان روایت نکرده است، ولی [[احمد بن محمد بن عیسی]] [[روایات]] فراوانی از [[ابن سنان]] ([[محمد بن سنان]]) نقل کرده است<ref>مانند: الکافی، ج۱، ص۳۳، ح۵، ۴۱، ح۷ و ۴۴، ح۲؛ و....</ref>؛ چنان که محمد بن سنان از [[منذر بن یزید]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>ر. ک: الکافی، ج۴، ص۶۴، ح۸؛ الخصال، ج۱، ص۱۵۱، ح۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۹۴-۲۹۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۰

آشنایی اجمالی

«احمد بن سنان» در سند یک روایت تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب الکافی ذکر شده است:

«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ مُنْذِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَيْنَ الصُّدُودُ لِأَوْلِيَائِي فَيَقُومُ قَوْمٌ لَيْسَ عَلَى وُجُوهِهِمْ لَحْمٌ فَيُقَالُ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ آذَوُا الْمُؤْمِنِينَ وَ نَصَبُوا لَهُمْ وَ عَانَدُوهُمْ وَ عَنَّفُوهُمْ فِي دِينِهِمْ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ»[۱].[۲]

شرح حال راوی

به قرینه راوی و مروی عنه، عنوان «احمد بن سنان»، مصحف «احمد بن محمد عن ابن سنان» است؛ زیرا سند روایت در منبع اصلی (الکافی) بدین گونه است: «عَنْهُ (مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى) عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ مُنْذِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ...»[۳].

افزون بر آنکه محمد بن یحیی عطار در هیچ سندی، از شخصی به نام احمد بن سنان روایت نکرده است، ولی احمد بن محمد بن عیسی روایات فراوانی از ابن سنان (محمد بن سنان) نقل کرده است[۴]؛ چنان که محمد بن سنان از منذر بن یزید نقل حدیث کرده است[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۰، ص۴۴۱، به نقل از: الکافی، ج۲، ص۳۵۱، ح۲.
  2. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۲۹۴.
  3. الکافی، ج۲، ص۳۵۱، ح۲.
  4. مانند: الکافی، ج۱، ص۳۳، ح۵، ۴۱، ح۷ و ۴۴، ح۲؛ و....
  5. ر. ک: الکافی، ج۴، ص۶۴، ح۸؛ الخصال، ج۱، ص۱۵۱، ح۱۸۵.
  6. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۲۹۴-۲۹۵.