مصحف
مقدمه
«مصحف» یکی از اسامی و صفات قرآن است و در لغت به معنای نامههای فراهم آورده شده و چیزی که در آن صحیفهها و رسالهها جمع شود و مجموعه اوراقی که در یک جلد جای دهند، آمده است.
نام «مصحف» برای قرآن، مربوط به زمان نزول قرآن نیست؛ بلکه میگویند وقتی ابوبکر قرآن را جمع کرد، به اصحاب گفت برایش نامی بگذارید؛ برخی گفتند بر آن نام «انجیل» نهید، بسیاری را از آن نام خوش نیامد؛ برخی گفتند آن را «سِفر» بنامید، بسیاری آن را نیز نپسندیدند و گفتند این نام کتاب یهودیان است. ابن مسعود «مصحف» را پیشنهاد داد و این نام پذیرفته شد.
برخی از قرآنپژوهان با توجه به اینکه قرآن در زمان ابوبکر به طور کامل جمعآوری و تدوین نشد، بر این نقل اشکال وارد کردهاند.
شایان ذکر است که واژه «مصحف» در قرآن کریم نیامده است؛ بلکه «صُحُفْ» در قرآن آمده است [۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ عبدالرحمان بن ابی بکر سیوطی؛ الاتقان فی علوم القرآن؛ ص۱۸۴-۱۸۵؛ محمد بن مکرم ابن منظور؛ لسان العرب؛ ج۹، ص۱۸۶؛ محمد بن یعقوب فیروزآبادی؛ بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز؛ ج۱، ص۸۶-۸۷.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص۹۲۷.