جز
جایگزینی متن - 'مونث' به 'مؤنث'
جز (جایگزینی متن - 'صاحب نظران' به 'صاحبنظران') |
جز (جایگزینی متن - 'مونث' به 'مؤنث') |
||
خط ۱۵۲: | خط ۱۵۲: | ||
===قرائن داخلی=== | ===قرائن داخلی=== | ||
١. هر چند [[آیه تطهیر]] در میان [[آیات]] مربوط به [[همسران پیامبر]]{{صل}} قرار داده شده است، ولی لحن آن از آیات قبل و بعد متفاوت است؛ آیات قبل و بعد همه با ضمیرهای «جمع مؤنث» آمده است: {{متن قرآن|بُيُوتِكُنَّ}}، {{متن قرآن|لَا تَبَرَّجْنَ}}، {{متن قرآن|أَقِمْنَ الصَّلَاةَ}}، {{متن قرآن|آتِينَ الزَّكَاةَ}} و {{متن قرآن|أَطِعْنَ اللَّهَ}}. تمام ضمایری که در این بخش از آیه آمده است همه به صورت جمع مؤنث است. اما لحن آیه مورد بحث از ضمیرهای جمع | ١. هر چند [[آیه تطهیر]] در میان [[آیات]] مربوط به [[همسران پیامبر]]{{صل}} قرار داده شده است، ولی لحن آن از آیات قبل و بعد متفاوت است؛ آیات قبل و بعد همه با ضمیرهای «جمع مؤنث» آمده است: {{متن قرآن|بُيُوتِكُنَّ}}، {{متن قرآن|لَا تَبَرَّجْنَ}}، {{متن قرآن|أَقِمْنَ الصَّلَاةَ}}، {{متن قرآن|آتِينَ الزَّكَاةَ}} و {{متن قرآن|أَطِعْنَ اللَّهَ}}. تمام ضمایری که در این بخش از آیه آمده است همه به صورت جمع مؤنث است. اما لحن آیه مورد بحث از ضمیرهای جمع مؤنث به جمع [[مذکر]] [[تغییر]] مییابد: {{متن قرآن|لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ}}، و {{متن قرآن|يُطَهِّرَكُمْ}}. این نشانه آن است که [[خداوند تبارک و تعالی]] در [[آیه تطهیر]] [[هدف]] دیگری را دنبال میکند و [[پیام]] بسیار مهم دیگری دارد. | ||
روشن است [[تغییر]] در خطاب، گویای تغییر مخاطب است. بر این اساس [[مفسران]] [[مکتب امامت]] معتقدند مخاطب آیه تطهیر، که ضمایر جمع [[مذکر]] «کُم» در آن به کار رفته است، غیر از مخاطب [[آیات]] قبلی و بعدی است که در آنها ضمایر جمع مؤنث آمده است و میگویند که حتی با [[اثبات]] [[وحدت]] [[نزول]] این مجموعه آیات نیز وحدت مخاطب ثابت نمیشود؛ هر چند اثبات وحدت نزول دشوار است؛ زیرا بر این باورند که نزول مجموعی آیات به [[تنهایی]] نمیتواند دلیل یا [[شاهد]] وحدت مخاطب یا [[ارتباط]] [[معنوی]] آیات با یکدیگر باشد؛ حتی درباره صدر و ذیل یک [[آیه]] نیز نمیتوان آن را اثبات کرد؛ چنان که صدر آیه {{متن قرآن|يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ}}<ref>«ای یوسف! از این (رویداد) روی بگردان (و در گذر) و (ای زن!) تو نیز برای گناهت آمرزش بخواه که تو بیگمان از خطاکاران بودهای» سوره یوسف، آیه ۲۹.</ref> خطاب به [[حضرت یوسف]]{{ع}} و ذیل آن خطاب به [[همسر]] [[عزیز مصر]] است<ref>جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۵، ص۶۵.</ref>. | روشن است [[تغییر]] در خطاب، گویای تغییر مخاطب است. بر این اساس [[مفسران]] [[مکتب امامت]] معتقدند مخاطب آیه تطهیر، که ضمایر جمع [[مذکر]] «کُم» در آن به کار رفته است، غیر از مخاطب [[آیات]] قبلی و بعدی است که در آنها ضمایر جمع مؤنث آمده است و میگویند که حتی با [[اثبات]] [[وحدت]] [[نزول]] این مجموعه آیات نیز وحدت مخاطب ثابت نمیشود؛ هر چند اثبات وحدت نزول دشوار است؛ زیرا بر این باورند که نزول مجموعی آیات به [[تنهایی]] نمیتواند دلیل یا [[شاهد]] وحدت مخاطب یا [[ارتباط]] [[معنوی]] آیات با یکدیگر باشد؛ حتی درباره صدر و ذیل یک [[آیه]] نیز نمیتوان آن را اثبات کرد؛ چنان که صدر آیه {{متن قرآن|يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ}}<ref>«ای یوسف! از این (رویداد) روی بگردان (و در گذر) و (ای زن!) تو نیز برای گناهت آمرزش بخواه که تو بیگمان از خطاکاران بودهای» سوره یوسف، آیه ۲۹.</ref> خطاب به [[حضرت یوسف]]{{ع}} و ذیل آن خطاب به [[همسر]] [[عزیز مصر]] است<ref>جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۵، ص۶۵.</ref>. | ||