←حدیث
(←حدیث) |
(←حدیث) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== حدیث == | == حدیث == | ||
# إرشاد القلوب: در تفسیر سخن خداوند که می‌فرماید: «به راستی ابراهیم، پیشوای مطیع خدا [و] حق‌گرا بود و از مشرکان نبود» نقل شده است که ابراهیم، خیر و نیکی را تعلیم می‌داد<ref>{{عربی|"إرشاد القلوب: رُوِیَ فی قَولِهِ تَعالی: {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} أنَّهُ کانَ یُعَلِّمُ الخَیرَ"}}، إرشاد القلوب، ص ۱۴ و راجع: المستدرک علی الصحیحین: ج ۳، ص ۳۰۵، ح ۴۱۸۸.</ref>. | # إرشاد القلوب: در تفسیر سخن خداوند که می‌فرماید: «به راستی ابراهیم، پیشوای مطیع خدا [و] حق‌گرا بود و از مشرکان نبود» نقل شده است که ابراهیم، خیر و نیکی را تعلیم می‌داد<ref>{{عربی|"إرشاد القلوب: رُوِیَ فی قَولِهِ تَعالی: {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} أنَّهُ کانَ یُعَلِّمُ الخَیرَ"}}، إرشاد القلوب، ص ۱۴ و راجع: المستدرک علی الصحیحین: ج ۳، ص ۳۰۵، ح ۴۱۸۸.</ref>. | ||
# سنن ابن ماجه ـ به نقل از [[عبد اللّه بن عمرو]] ـ :روزی پیامبر خدا {{صل}} از یکی از اتاق‌های خود بیرون آمد و وارد مسجد شد. در مسجد، دو حلقه جمعیت دید: یک دسته قرآن می‌خواندند و به مناجات با خدا مشغول بودند و حلقه دوم، مشغول آموختن و آموزش دادن بودند. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: «همگی کار خوبی انجام می‌دهید. این دسته، مشغول تلاوت قرآن و مناجات با خدایند. اگر خداوند بخواهد، به آنان می‌بخشد یا از آنان دریغ می‌کند، و این دسته، می‌آموزند و آموزش می‌دهند و به راستی که من معلّم برانگیخته شدم». آن گاه با آنان (حلقه دوم) نشست | # سنن ابن ماجه ـ به نقل از [[عبد اللّه بن عمرو]] ـ :روزی پیامبر خدا {{صل}} از یکی از اتاق‌های خود بیرون آمد و وارد مسجد شد. در مسجد، دو حلقه جمعیت دید: یک دسته قرآن می‌خواندند و به مناجات با خدا مشغول بودند و حلقه دوم، مشغول آموختن و آموزش دادن بودند. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: «همگی کار خوبی انجام می‌دهید. این دسته، مشغول تلاوت قرآن و مناجات با خدایند. اگر خداوند بخواهد، به آنان می‌بخشد یا از آنان دریغ می‌کند، و این دسته، می‌آموزند و آموزش می‌دهند و به راستی که من معلّم برانگیخته شدم». آن گاه با آنان (حلقه دوم) نشست<ref>{{عربی|"سنن ابن ماجة عن عبد اللّه بن عمرو: خَرَجَ رَسولُ اللّهِ {{صل}} ذاتَ یَومٍ مِن بَعضِ حُجَرِهِ فَدَخَلَ المَسجِدَ فَإِذا هُوَ بِحَلقَتَینِ: إحداهُما یَقرَؤونَ القُرآنَ ویَدعونَ اللّهَ، وَالاُخری یَتَعَلَّمونَ ویُعَلِّمونَ. فَقالَ النَّبِیُّ {{صل}}: کُلٌّ عَلی خَیرٍ؛ هؤُلاءِ یَقرَؤونَ القُرآنَ ویَدعونَ اللّهَ، فَإِن شاءَ أعطاهُم وإن شاءَ مَنَعَهُم، وهؤُلاءِ یَتَعَلَّمونَ ویُعَلِّمونَ، وإنَّما بُعِثتُ مُعَلِّما. فَجَلَسَ مَعَهُم"}}. سنن ابن ماجة: ج ۱، ص ۸۳، ح ۲۲۹، مسند الدارمی: ج ۱، ص ۱۰۵، ح ۳۵۵، مسند الطیالسی: ص ۲۹۸، ح ۲۲۵۱، جامع بیان العلم: ج ۱، ص ۵۰، وکلّها نحوه، کنزالعمّال: ج ۱۰ ص ۱۴۷، ح ۲۸۷۵۱؛ منیة المرید: ص ۱۰۶، نحوه.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۱۱۴-۱۱۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||