عروة بن زبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۴

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله عروة بن زبیر بن عوام قرشی اسدی مدنی بنا بر مشهور، در سال ۲۹ه‍ متولد شد.^[۱] مدت نُه سال در مکه و مدتی را در مصر زیست. از زنانی چون مادرش اسماء، خاله‌اش عائشه، ام سلمه، ام هانی و دیگران مطالبی را فرا گرفته و علم فقه را از عائشه آموخته است و نیز از پدرش زبیر، اسامة بن زید، ابوهریره و دیگران حدیث شنیده و روایت کرده است. پسرانش هشام، عبدالله، محمد و عثمان، صالح بن کیسان، صفوان بن سلیم و دیگران از وی روایت کرده‌اند.^[۲] وی از طبقه دوم تابعین مدینه است.^[۳] مورخان وی را فردی فقیه،^[۴] و حافظ، عالم به سیره،^[۵] کثیرالحدیث و از فقهای مدینه شمرده و گفته‌اند که او اولین کسی است که مغازی نوشته است. عروه روایاتی در مورد حروف قرآن دارد. زمانی وی دچار یک نوع بیماری شد که موجب گردید یکی از پاهایش قطع شود.^[۶] سرانجام در سال ۹۴ه‍ در ناحیه «فُرع» درگذشت و در همان جا نزدیک مدینه دفن گردید.^[۷] در تاریخ مرگ او اختلاف است.^[۸] کتاب مغازی رسول الله (ص) اثر قلمی اوست^[۹].^[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ تاریخ الاسلام، ج ۶، ص۴۲۴.
↑ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۲۱ و ۴۳۵.
↑ الطبقات الکبری، ج ۵، ص۱۷۸.
↑ طبقات الفقهاء، ص۵۸.
↑ تذکرة الحفاظ، ج ۱، ص۶۲.
↑ طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۱۸۴.
↑ المعارف، ص۲۲۲؛ الطبقات الکبری، ص۱۸۲.
↑ طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۰، ص۲۴۲.
↑ کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.
↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۱۵.

[1] تاریخ الاسلام، ج ۶، ص۴۲۴.

[2] سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۲۱ و ۴۳۵.

[3] الطبقات الکبری، ج ۵، ص۱۷۸.

[4] طبقات الفقهاء، ص۵۸.

[5] تذکرة الحفاظ، ج ۱، ص۶۲.

[6] طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۱۸۴.

[7] المعارف، ص۲۲۲؛ الطبقات الکبری، ص۱۸۲.

[8] طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۰، ص۲۴۲.

[9] کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.

[10] جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۱۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
 == آشنایی اجمالی ==
-[[ابوعبدالله عروة بن زبیر بن عوام قرشی اسدی مدنی]] بنا بر مشهور، در سال ۲۹ هـ متولد شد.<ref>تاریخ الاسلام، ج ۶، ص۴۲۴.</ref> مدت نُه سال در [[مکه]] و مدتی را در [[مصر]] زیست. از زنانی چون مادرش [[اسماء بنت ابی‌بکر|اسماء]]، خاله‌اش [[عائشه]]، [[ام سلمه]]، [[ام هانی]] و دیگران مطالبی را فرا گرفته و [[علم فقه]] را از عائشه آموخته است و نیز از پدرش [[زبیر]]، [[اسامة بن زید]]، [[ابوهریره]] و دیگران [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است. پسرانش [[هشام بن عروة بن زبیر|هشام]]، [[عبدالله بن عروة بن زبیر|عبدالله]]، [[محمد بن عروة بن زبیر|محمد]] و [[عثمان بن عروة بن زبیر|عثمان]]، [[صالح بن کیسان]]، [[صفوان بن سلیم]] و دیگران از وی روایت کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۲۱ و ۴۳۵.</ref> وی از طبقه دوم [[تابعین]] [[مدینه]] است.<ref>الطبقات الکبری، ج ۵، ص۱۷۸.</ref> [[مورخان]] وی را فردی [[فقیه]]،<ref>طبقات الفقهاء، ص۵۸.</ref> و [[حافظ]]، عالم به [[سیره]]،<ref> تذکرة الحفاظ، ج ۱، ص۶۲.</ref> کثیرالحدیث و از فقهای مدینه شمرده و گفته‌اند که او اولین کسی است که [[مغازی]] نوشته است. عروه روایاتی در مورد حروف [[قرآن]] دارد. زمانی وی دچار یک نوع [[بیماری]] شد که موجب گردید یکی از پاهایش قطع شود.<ref>طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۱۸۴.</ref> سرانجام در سال ۹۴ هـ در ناحیه «فُرع» درگذشت و در همان جا نزدیک مدینه [[دفن]] گردید.<ref>المعارف، ص۲۲۲؛ الطبقات الکبری، ص۱۸۲.</ref> در [[تاریخ]] [[مرگ]] او [[اختلاف]] است.<ref>طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۰، ص۲۴۲.</ref> کتاب مغازی رسول الله {{صل}} اثر قلمی اوست<ref>کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۱۵.</ref>
+[[ابوعبدالله عروة بن زبیر بن عوام قرشی اسدی مدنی]] بنا بر مشهور، در سال ۲۹ه‍ متولد شد.<ref>تاریخ الاسلام، ج ۶، ص۴۲۴.</ref> مدت نُه سال در [[مکه]] و مدتی را در [[مصر]] زیست. از زنانی چون مادرش [[اسماء بنت ابی‌بکر|اسماء]]، خاله‌اش [[عائشه]]، [[ام سلمه]]، [[ام هانی]] و دیگران مطالبی را فرا گرفته و [[علم فقه]] را از عائشه آموخته است و نیز از پدرش [[زبیر]]، [[اسامة بن زید]]، [[ابوهریره]] و دیگران [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است. پسرانش [[هشام بن عروة بن زبیر|هشام]]، [[عبدالله بن عروة بن زبیر|عبدالله]]، [[محمد بن عروة بن زبیر|محمد]] و [[عثمان بن عروة بن زبیر|عثمان]]، [[صالح بن کیسان]]، [[صفوان بن سلیم]] و دیگران از وی روایت کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۲۱ و ۴۳۵.</ref> وی از طبقه دوم [[تابعین]] [[مدینه]] است.<ref>الطبقات الکبری، ج ۵، ص۱۷۸.</ref> [[مورخان]] وی را فردی [[فقیه]]،<ref>طبقات الفقهاء، ص۵۸.</ref> و [[حافظ]]، عالم به [[سیره]]،<ref> تذکرة الحفاظ، ج ۱، ص۶۲.</ref> کثیرالحدیث و از فقهای مدینه شمرده و گفته‌اند که او اولین کسی است که [[مغازی]] نوشته است. عروه روایاتی در مورد حروف [[قرآن]] دارد. زمانی وی دچار یک نوع [[بیماری]] شد که موجب گردید یکی از پاهایش قطع شود.<ref>طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۱۸۴.</ref> سرانجام در سال ۹۴ه‍ در ناحیه «فُرع» درگذشت و در همان جا نزدیک مدینه [[دفن]] گردید.<ref>المعارف، ص۲۲۲؛ الطبقات الکبری، ص۱۸۲.</ref> در [[تاریخ]] [[مرگ]] او [[اختلاف]] است.<ref>طبقات الحفاظ، ص۳۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۰، ص۲۴۲.</ref> کتاب مغازی رسول الله {{صل}} اثر قلمی اوست<ref>کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۱۵.</ref>
 == جستارهای وابسته ==