بلقاء: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
استانی است از نواحی [[حکومتی]] [[دمشق]] بین [[شام]] و [[وادی القری]] که از بزرگترین آبادی‌های آن | «بلقاء» استانی است از نواحی [[حکومتی]] [[دمشق]] بین [[شام]] و [[وادی القری]] که از بزرگترین آبادی‌های آن «امّان» است. این ناحیه دارای روستاهای بسیار و مزارع وسیع است و به جو و گندمش معروف است. برخی آن را «[[مدینة الشراة]]» و «[[شراة الشام]]» گفته‌اند و بعضی آن را [[سرزمین کهف و رقیم]] خطابش کرده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۹.</ref> در حال حاضر، بلقاء ناحیه ای است در [[اردن]] در وسط [[شهر امّان]] - پایتخت اردن -. این منطقه، کوهستانی، با کوه‌هایی مرتفع است و از معروف‌ترین شهرهای آن می‌‌توان از عمان و السّلط و مادبا و زرقاء و رُصَیفَه نام برد. بلقاء از طرف جنوب به منطقه ای به نام «الشراة» به مرکزیت [[شهر]] [[معان]] و در شمال به منطقه «حَوران» متصل است. ضمن این که این ناحیه از جانب [[غرب]] به دره اردن مشرف و در [[شرق]] هم، به [[بادیه]] شام و صحرای [[عرب]] متصل می‌‌شود. بلقاء با [[قبایل]] و جغرافیای خود، امروزه مرکز ثقلی برای [[کشور]] [[پادشاهی]] اردن محسوب می‌‌شود.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۴۹-۵۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۲
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«بلقاء» استانی است از نواحی حکومتی دمشق بین شام و وادی القری که از بزرگترین آبادی‌های آن «امّان» است. این ناحیه دارای روستاهای بسیار و مزارع وسیع است و به جو و گندمش معروف است. برخی آن را «مدینة الشراة» و «شراة الشام» گفته‌اند و بعضی آن را سرزمین کهف و رقیم خطابش کرده‌اند.[۱] در حال حاضر، بلقاء ناحیه ای است در اردن در وسط شهر امّان - پایتخت اردن -. این منطقه، کوهستانی، با کوه‌هایی مرتفع است و از معروف‌ترین شهرهای آن می‌‌توان از عمان و السّلط و مادبا و زرقاء و رُصَیفَه نام برد. بلقاء از طرف جنوب به منطقه ای به نام «الشراة» به مرکزیت شهر معان و در شمال به منطقه «حَوران» متصل است. ضمن این که این ناحیه از جانب غرب به دره اردن مشرف و در شرق هم، به بادیه شام و صحرای عرب متصل می‌‌شود. بلقاء با قبایل و جغرافیای خود، امروزه مرکز ثقلی برای کشور پادشاهی اردن محسوب می‌‌شود.[۲]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۹.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۴۹-۵۰.