بلقاء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«بلقاء» استانی است از نواحی حکومتی دمشق بین شام و وادی القری که از بزرگترین آبادی‌های آن «امّان» است. این ناحیه دارای روستاهای بسیار و مزارع وسیع است و به جو و گندمش معروف است. برخی آن را «مدینة الشراة» و «شراة الشام» گفته‌اند و بعضی آن را سرزمین کهف و رقیم خطابش کرده‌اند.[۱] در حال حاضر، بلقاء ناحیه ای است در اردن در وسط شهر امّان - پایتخت اردن -. این منطقه، کوهستانی، با کوه‌هایی مرتفع است و از معروف‌ترین شهرهای آن می‌‌توان از عمان و السّلط و مادبا و زرقاء و رُصَیفَه نام برد. بلقاء از طرف جنوب به منطقه ای به نام «الشراة» به مرکزیت شهر معان و در شمال به منطقه «حَوران» متصل است. ضمن این که این ناحیه از جانب غرب به دره اردن مشرف و در شرق هم، به بادیه شام ​​و صحرای عرب متصل می‌‌شود. بلقاء با قبایل و جغرافیای خود، امروزه مرکز ثقلی برای کشور پادشاهی اردن محسوب می‌‌شود.[۲]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۹.
  2. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۴۹-۵۰.