«ثنیة الوداع» موضعی بود در سمت راست [[مدینه]] یا پایین آن.<ref>ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۲.</ref> از این موضع به عنوان تپه یا گردنه‌ای یاد شده، مشرف بر مدینه که مسافران [[مکه]] آن را می‌‌پیمایند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.</ref> در علت [[نامگذاری]] [[ثنیة الوداع]] وجوه مختلفی بیان شده است از جمله، برخی را نظر بر این است که سبب آن، تودیع با مسافران در این مکان بوده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.</ref> ضمن این که بعضی هم، از [[وداع]] [[رسول خدا]]{{صل}} با [[جانشینان]] در این مکان به هنگام خروج از مدینه، به عنوان دلیل نامگذاری این موضع به این اسم نام برده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.</ref> برخی هم از «وداع» به عنوان اسم دره‌ای در مدینه و «ثنیه» را [[عقبه]] آن یاد کرده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.</ref> [[حموی]] در کتاب خود، ضمن برشمردن آراء صاحب‌نظران در این باب، قول صحیح را آن دانسته که این نام، نامی کهن و مربوط به [[روزگار]] [[جاهلیت]] است که به جهت تودیع مسافران بدین نام خوانده شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.</ref> ثنیة الوداع در کتاب «معجم المعالم الجغرافیه فی السیرة النبویه» بخشی از [[سلع]] معرفی شده که در جانب شرقی آن قرار داشته است. وی در ادامه آورده که این مکان را امروزه تنها [[نخبگان]] [[اهل]] مدینه می‌‌شناسند. امروزه ثنیة الوداع داخل در بافت [[شهر مدینه]] قرار گرفته و در آن راهی است که به سوی العیون و الشهدا و [[شام]] می‌‌رود. ثنیة الوداع حوادث [[تاریخی]] متعدد را به خود دیده است؛ این ثنیه محل توقف [[پیامبر]]{{صل}} هنگام عزیمت به [[غزوه تبوک]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۱۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۰۳.</ref> و نیز محل [[غارت]] [[گله]] شتران ایشان بوده است.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۹؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۲، ص۳۳۴.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۳۳۲.</ref>
