بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = احمد بن ادریس اشعری قمی در تراجم و رجال | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم قمی<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از اصحاب امام حسن عسکر...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن ادریس اشعری قمی در تراجم و رجال]] | ||
| موضوع مرتبط = | | پرسش مرتبط = }} | ||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[احمد بن ادریس اشعری قمی در تراجم و رجال]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم]] [[قمی]]<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از [[اصحاب امام حسن عسکری]] {{ع}} بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است. <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۲۸.</ref> از محضر [[احمد بن محمد بن یحیی]]، [[حمدان بن سلیمان]] و [[حسین بن احمد بن یحیی بن عمران]] [[حدیث]] آموخت. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۳ و ۳۰۷ و ۵۰۵.</ref> [[علمای رجال]] [[شیعه]] او را [[فقیه]] محدثی [[ثقه]]، [[کثیرالحدیث]] و صحیحالروایه دانستهاند. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۶.</ref> جماعتی از بزرگان و [[محدثان شیعه]] همچون [[علی بن حسین بن موسی]] و [[محمد بن حسن بن ولید]] از او [[روایت]] کردهاند. <ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۱۳۶.</ref> [[اشعری]] آثاری چون المقت والتوبیخ<ref>معالم العلما، ص۱۵.</ref> و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تألیف کرد که [[احمد بن جعفر بن سفیان]] آن را روایت نموده است. وی در [[سال ۳۰۶ هجری]] در [[سفر حج]] و در منطقه قرعاء (محلی بین [[کوفه]] و [[مکه]]) از [[دنیا]] رفت<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۷۲.</ref> | [[ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم]] [[قمی]]<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از [[اصحاب امام حسن عسکری]] {{ع}} بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است. <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۲۸.</ref> از محضر [[احمد بن محمد بن یحیی]]، [[حمدان بن سلیمان]] و [[حسین بن احمد بن یحیی بن عمران]] [[حدیث]] آموخت. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۳ و ۳۰۷ و ۵۰۵.</ref> [[علمای رجال]] [[شیعه]] او را [[فقیه]] محدثی [[ثقه]]، [[کثیرالحدیث]] و صحیحالروایه دانستهاند. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۶.</ref> جماعتی از بزرگان و [[محدثان شیعه]] همچون [[علی بن حسین بن موسی]] و [[محمد بن حسن بن ولید]] از او [[روایت]] کردهاند. <ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۱۳۶.</ref> [[اشعری]] آثاری چون المقت والتوبیخ<ref>معالم العلما، ص۱۵.</ref> و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تألیف کرد که [[احمد بن جعفر بن سفیان]] آن را روایت نموده است. وی در [[سال ۳۰۶ هجری]] در [[سفر حج]] و در منطقه قرعاء (محلی بین [[کوفه]] و [[مکه]]) از [[دنیا]] رفت<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۷۲.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۴: | ||
[[رده:رجال تفسیری]] | [[رده:رجال تفسیری]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:طبقه هشتم راویان]] | |||
[[رده:اصحاب امام حسن عسکری]] | |||
[[رده: قمیان]] |