احمد بن ادریس اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = احمد بن ادریس اشعری قمی در تراجم و رجال | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم قمی<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از اصحاب امام حسن عسکر...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[احمد بن ادریس اشعری قمی در تراجم و رجال]]
| موضوع مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = }}
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[احمد بن ادریس اشعری قمی در تراجم و رجال]]
| پرسش مرتبط  =  
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم]] [[قمی]]<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از [[اصحاب امام حسن عسکری]] {{ع}} بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است. <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۲۸.</ref> از محضر [[احمد بن محمد بن یحیی]]، [[حمدان بن سلیمان]] و [[حسین بن احمد بن یحیی بن عمران]] [[حدیث]] آموخت. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۳ و ۳۰۷ و ۵۰۵.</ref> [[علمای رجال]] [[شیعه]] او را [[فقیه]] محدثی [[ثقه]]، [[کثیرالحدیث]] و صحیح‌الروایه دانسته‌اند. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۶.</ref> جماعتی از بزرگان و [[محدثان شیعه]] همچون [[علی بن حسین بن موسی]] و [[محمد بن حسن بن ولید]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۱۳۶.</ref> [[اشعری]] آثاری چون المقت والتوبیخ<ref>معالم العلما، ص۱۵.</ref> و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تألیف کرد که [[احمد بن جعفر بن سفیان]] آن را روایت نموده است. وی در [[سال ۳۰۶ هجری]] در [[سفر حج]] و در منطقه قرعاء (محلی بین [[کوفه]] و [[مکه]]) از [[دنیا]] رفت<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۷۲.</ref>
[[ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم]] [[قمی]]<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از [[اصحاب امام حسن عسکری]] {{ع}} بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است. <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۲۸.</ref> از محضر [[احمد بن محمد بن یحیی]]، [[حمدان بن سلیمان]] و [[حسین بن احمد بن یحیی بن عمران]] [[حدیث]] آموخت. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۳ و ۳۰۷ و ۵۰۵.</ref> [[علمای رجال]] [[شیعه]] او را [[فقیه]] محدثی [[ثقه]]، [[کثیرالحدیث]] و صحیح‌الروایه دانسته‌اند. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۶.</ref> جماعتی از بزرگان و [[محدثان شیعه]] همچون [[علی بن حسین بن موسی]] و [[محمد بن حسن بن ولید]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۱۳۶.</ref> [[اشعری]] آثاری چون المقت والتوبیخ<ref>معالم العلما، ص۱۵.</ref> و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تألیف کرد که [[احمد بن جعفر بن سفیان]] آن را روایت نموده است. وی در [[سال ۳۰۶ هجری]] در [[سفر حج]] و در منطقه قرعاء (محلی بین [[کوفه]] و [[مکه]]) از [[دنیا]] رفت<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۷۲.</ref>
خط ۱۸: خط ۱۴:
[[رده:رجال تفسیری]]
[[رده:رجال تفسیری]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:طبقه هشتم راویان]]
[[رده:اصحاب امام حسن عسکری]]
[[رده: قمیان]]

نسخهٔ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۰

آشنایی اجمالی

ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم قمی[۱] و از اصحاب امام حسن عسکری (ع) بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است. [۲] از محضر احمد بن محمد بن یحیی، حمدان بن سلیمان و حسین بن احمد بن یحیی بن عمران حدیث آموخت. [۳] علمای رجال شیعه او را فقیه محدثی ثقه، کثیرالحدیث و صحیح‌الروایه دانسته‌اند. [۴] جماعتی از بزرگان و محدثان شیعه همچون علی بن حسین بن موسی و محمد بن حسن بن ولید از او روایت کرده‌اند. [۵] اشعری آثاری چون المقت والتوبیخ[۶] و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تألیف کرد که احمد بن جعفر بن سفیان آن را روایت نموده است. وی در سال ۳۰۶ هجری در سفر حج و در منطقه قرعاء (محلی بین کوفه و مکه) از دنیا رفت[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.
  2. رجال (الطوسی)، ص۴۲۸.
  3. اختیار معرفه الرجال، ص۳ و ۳۰۷ و ۵۰۵.
  4. رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۶.
  5. لسان المیزان، ج ۱، ص۱۳۶.
  6. معالم العلما، ص۱۵.
  7. الفهرست (الطوسی)، ص۲۶.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۷۲.