میسره مولی کنده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:قبیله کنده' به 'رده:کنده') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:کنده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. میسره مولی کنده از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: میسره مولی کنده در تاریخ اسلامی - میسره مولی کنده در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| میسره مولی کنده | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | میسره مولی کنده |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | کنده |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ نهروان |
مقدمه
شیخ طوسی می‌نویسد: میسره، مولای - غلام آزاد شده - قبیله کنده، و از اصحاب امیرمؤمنان (ع) بوده است[۱]. وی در جنگ نهروان حضرت را یاری کرد. و از آن حضرت نیز نقل حدیث کرده است[۲].
خطیب بغدادی از میسره نقل می‌کند که گفت: ما روزی مثل روز جنگ نهروان، علی (ع) را این طور بی‌تاب ندیدیم، او مرتب می‌فرمود: «ذو الثدیه را پیدا کنید». ما گشتیم در میان کشته‌ها و ذوالثدیه را نیافتیم. چون نزد حضرت آمدیم، فرمود: «اسم این مکان چیست؟» گفتیم: نهروان است، باز حضرت بی‌تابی کرد و فرمود: «خدا و رسولش راست گفتند شما دروغ می‌گویید، به خدا قسم ذوالثدیه در میان این کشته‌هاست». میسره می‌گوید: امام (ع) بی‌تابی کرد به طوری که غرق در عرق شد با این که وقت عرق کردن نبود، باز مکرراً می‌فرمود که: «ذوالثدیه را پیدا کنید»، و او را نمی‌یافتند. باز حضرت می‌پرسید: «این جا کجاست؟ و این نهر چه نام دارد؟» جواب می‌دادند که نهروان است. سپس فرمود: «بر دست ذوالثدیه گوشت زیادی است مانند پستان زن. و بر آن هفت (یا پنج) مو روییده است». میسره می‌گوید: سرانجام ذوالثدیه را به نشانه‌هایی که امیرالمؤمنین (ع) داده بود، پیدا کردیم[۳] و وقوع این خبر غیبی همگان را به حقانیت حضرت علی (ع) در آن جنگ و باطل بودن نهروانیان واقف کرد.[۴]
جستارهای وابسته
- کنده (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۰؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۶۵.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۴۳.
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۲۲۲.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۶۲-۱۳۶۳.