ندای آسمانی (نشانه ظهور): تفاوت میان نسخه‌ها

ندای آسمانی (نشانه ظهور) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۲

۸٬۱۴۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲ مارس ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۴٬۴۳۳

ویرایش

@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 # [[ابوبصیر]] می‌گوید: به [[امام صادق]] {{ع}} عرض کردم: فدایت شوم! خروج قائم چه زمانی است؟ آن حضرت فرمود: ما خاندان هرگز وقتی را معیّن نمی‌کنیم؛ زیرا [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]] {{صل}} فرموده است: وقت گذاران دروغ می‌گویند. ای ابا محمّد! همانا پیشاپیشِ این امر پنج نشانه است: نخستین آنها آوازی است در ماه رمضا <ref>{{متن حدیث|إِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ لَا نُوَقِّتُ وَ قَدْ قَالَ مُحَمَّدٌ {{صل}}: كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ يَا بَا مُحَمَّدٍ إِنَّ قُدَّامَ هَذَا الْأَمْرِ خَمْسَ عَلَامَاتٍ أَوَّلُهُنَّ النِّدَاءُ فِي شَهْرِ رَمَضَان‏}}، الغیبه للنعمانی، ص ۲۸۹، ح ۶.</ref>.
 # [[شیخ صدوق]] با ذکر سند از [[عمر بن حنظله]] نقل کرده که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: پیش از قیام قائم، پنج نشانۀ حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و خسف به بیداء<ref>{{متن حدیث|قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاء}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۷.</ref>. در این روایات به روشنی، به نشانه بودن ندای آسمانی تصریح شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۱۹.</ref>.
+== زمان ندای آسمانی ==
+یکی از بحث‌هایی که دربارۀ ندای آسمانی مطرح می‌شود، زمان آن است و از آنجا که روایات دربارۀ زمان ندای آسمانی به صورت گوناگون ذکر شده، بنابراین دیدگاه‌های متفاوتی پدید آمده است؛ این دیدگاه عبارت است از:
+'''پیش از ظهور:''' آنچه مشهور است اینکه صیحه آسمانی، در ماه مبارک رمضان اتفاق خواهد افتاد. نعمانی با ذکر سند از ابوبصیر و از [[امام باقر]] {{ع}} نقل کرده که فرمود: "...آن صیحه جز در ماه رمضان ماه خدا بر نخواهد خاست؛ همان آوای بس بلند جبرئیل {{ع}} بدین مردمان است، بعد فرمود: ندا کننده‌ای از آسمان به نام حضرت قائم {{ع}} ندا سر می‌دهد و هر که در مشرق و مغرب است، می‌شنود..." <ref>{{متن حدیث|...الصَّيْحَةُ لَا تَكُونُ إِلَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لِأَنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ وَ الصَّيْحَةُ فِيهِ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيلَ {{ع}} إِلَى هَذَا الْخَلْقِ ثُمَّ قَالَ: يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِب‏ ...}}؛ الغیبه للنعمانی، ص ۲۵۴.</ref>. همۀ کسانی که این روایت و مانند آن را نقل کرده‌اند، زمان آن را پیش از ظهور دانسته‌اند.
+'''هنگام ظهور:''' از بعضی روایات استفاده می‌شود: ندای آسمانی هم زمان با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} رخ خواهد داد. [[ابو بصیر]] از [[امام باقر]] {{ع}} نقل کرده که فرمود: "... پس پیوسته بدان حال خواهند بود تا اینکه ندا کننده‌ای از آسمان، آواز برآورد و چون ندا برآمد: پس کوچ کنید! کوچ کنید؛ به خدا سوگند! گویی به او می‌نگرم که در میان رکن و مقام از مردم، به امری نوین و فرمانی جدید و نظامی تازه از آسمان بیعت گیرد"<ref>{{متن حدیث|...فَلَا يَزَالُونَ بِتِلْكَ الْحَالِ حَتَّى يُنَادِيَ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ فَإِذَا نَادَى فَالنَّفِيرَ النَّفِيرَ فَوَ اللَّهِ لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يُبَايِعُ النَّاسَ بِأَمْرٍ جَدِيدٍ وَ كِتَابٍ جَدِيدٍ وَ سُلْطَانٍ جَدِيدٍ مِنَ السَّمَاء...}}؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۶۳، ح ۲۲.</ref>. [[شیخ صدوق]] از [[محمد بن مسلم]] از [[امام باقر]] {{ع}} نقل کرده است: "...صیحه‌ای از آسمان بیاید و بگوید: حقّ با او و شیعیان اوست؛ در این هنگام است که قائم ما خروج می‌کند..."<ref>{{متن حدیث|...وَ جَاءَتْ صَيْحَةٌ مِنَ السَّمَاءِ بِأَنَّ الْحَقَّ فِيهِ وَ فِي شِيعَتِهِ فَعِنْدَ ذَلِكَ خُرُوجُ قَائِمِنَا ...}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.</ref>. در این روایات نوعی هم‌زمانی بین ندای آسمانی و خروج حضرت به چشم می‌آید. مفید نیز در روایتی این هم زمانی را در روایتی از [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} این گونه نقل کرده است: هنگامی که نزدیک خروج قائم شد، ندا دهنده‌ای از آسمان آواز می‌دهد: ای مردم! زمان ستم‌گران به سر رسیده و ولی امر بهترینِ امت محمد است؛ پس به مکه برسید<ref>{{متن حدیث|إِذَا كَانَ عِنْدَ خُرُوجِ الْقَائِمِ يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَيُّهَا النَّاسُ قُطِعَ عَنْكُمْ مُدَّةُ الْجَبَّارِينَ وَ وُلِّيَ الْأَمْرَ خَيْرُ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ فَالْحَقُوا بِمَكَّة...}}، الاختصاص، ص ۲۰۸.</ref>.
+'''پس از ظهور:''' یکی از نویسندگان با متفاوت دانستن ظهور با قیام، زمان نداهای آسمانی را پس از ظهور و پیش از قیام دانسته، می‌نویسد: «نداهای آسمانی از بدو ظهور تا هنگام قیام، بسیار است، از جمله سه ندا است در ماه رجب و از بعضی روایات استفاده می‌شود که رجب پیش از قیام است»<ref>محمد جواد خراسانی، مهدی منتظر {{ع}}، ص ۲۹۷.</ref> مضمون بعضی از روایات نیز به نوعی مؤید این احتمال است؛ برای مثال ندا را پس از ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و برای هلاک ستمگران دانسته است. نعمانی در روایتی از [[حسن بن محبوب]] نقل کرده که: [[امام رضا]] {{ع}} به من فرمود: ندا دهنده‌ای آواز می‌دهد: که خداوند به منظور برانداختن ستمگران، فلانی را برانگیخت. در این هنگام گشایشی برای مؤمنان دست می‌دهد و خداوند سینه‌های آنان را شفا می‌بخشد و عقده‌های دلشان بر طرف می‌گردد<ref>{{متن حدیث|... يُنَادِي أَلَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ فُلَاناً عَلَى هَلَاكِ الظَّالِمِينَ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَأْتِي الْمُؤْمِنِينَ الْفَرَجُ...}}، الغیبة للنعمانی، ص ۱۸۰، ح ۲۸.</ref>. همچنین صدوق از [[امام رضا]] {{ع}} آورده است: چهارمین از فرزندان من، فرزند سرور کنیزان... و او کسی است که از آسمان ندا کننده‌ای او را به نام ندا می‌کند و به وی دعوت می‌نماید؛ به گونه‌ای که همه اهل زمین آن ندا را می‌شنوند. می‌گویند: آگاه باشید! همانا حجت الهی در خانه خداوند آشکار شده است، پس از او پیروی کنید<ref>{{متن حدیث|الرَّابِعُ مِنْ وُلْدِي ابْنُ سَيِّدَةِ الْإِمَاءِ ... وَ هُوَ الَّذِي يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِهِ يَسْمَعُه‏ جَمِيعُ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالدُّعَاءِ إِلَيْهِ يَقُولُ أَلَا إِنَّ حُجَّةَ اللَّهِ قَدْ ظَهَرَ عِنْدَ بَيْتِ اللَّهِ فَاتَّبِعُوه‏...}}، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۷۱، ح ۵.</ref>. از آنجا که مضمون ندای آسمانی، نوعی بیان ظهور و حقانیت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و نیز بیان تقابل بین جبهه کفر و ایمان است؛ بی تردید این رخداد پس از ظهور خواهد بود؛ چرا که هر آنچه گفته شده با پس از ظهور تناسب دارد تا پیش از ظهور<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۱ ـ ۱۲۳.</ref>.
 == نتیجه‌گیری ==