حذیفة بن یمان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

مناقب‌نویسان به هنگام بر شماری [[مناقب امام علی]] {{ع}} از زبان حذیفه، مناقبی را از [[رسول‌خدا]] {{صل}} برای آن [[حضرت]] ذکر کرده‌اند؛ از جمله به گزارش حذیفه، [[پیامبر]] {{صل}} [[علی]] {{ع}} را [[صدّیق]] اکبر و [[فاروق]] اکبر خواند؛<ref>مناقب، کوفی، ج ۱، ص ۱۵۲.</ref> نیز آمده است که حذیفه در جواب [[ربیعة بن مالک سعدی]] که از زبان [[مردم بصره]] کسانی مانند او را به [[افراط]] در [[حق]] آن حضرت متهم می‌کنند، در خطاب به [[ربیعه]] اظهار داشت: درباره مردی جویا می‌شوی که اگر عمل همه [[صحابه پیامبر]] {{صل}} در یک کفه ترازو و عمل علی در کفه دیگر قرار گیرد، باز عمل او ترجیح دارد،<ref> شرح نهج البلاغه، ج ۱۹، ص ۶۰ - ۶۱؛ بحار الانوار، ج ۲۰، ص ۲۵۶ - ۲۵۷.</ref> چنان‌که عمل علی {{ع}} در [[روز خندق]] در [[قتل]] [[عمرو بن عبدود]] بر تمام [[اعمال امت]] [[محمد]] {{صل}} تا [[روز قیامت]] [[برتری]] دارد؛<ref> مناقب، کوفی، ج ۱، ص ۲۲۲ - ۲۲۳.</ref> نیز به گفته او [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: تارکان [[ولایت علی]] {{ع}} از [[دین]] من خارج هستند»، یا «علیٌّ [[خیر البشر]]»<ref> مناقب، کوفی، ج ۱، ص ۴۱۱، ۵۲۳؛ شرح الاخبار، ج ۱، ص ۱۴۳، ۱۹۵ - ۱۹۶.</ref> [[حدیث غدیر]] نیز از حذیفه [[نقل]] شده است، چنان که وی از [[راویان حدیث]] "[[صالح]] المؤمنین" است، که براساس آن پیامبر {{صل}} مراد از "صالحُ المُؤمِنین" در [[آیه]] {{متن قرآن|وَكَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ}}<ref>«و بسا شهرا که ما آن را از میان بردیم و عذاب ما شباهنگام یا به نیمروز هنگامی که (مردم) غنوده بودند آن را فرا گرفت» سوره اعراف، آیه 4.</ref> را علی {{ع}} دانسته‌اند.<ref>شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۳۴۷ - ۳۴۸؛ ۳۸۳ - ۳۸۴.</ref> [[روایات]] دیگری نیز از [[حذیفه]] در [[شأن]] و [[منزلت حضرت فاطمه]] {{س}} و [[اهل بیت]] {{عم}} [[نقل]] شده‌اند<ref>بنگرید: کشف الغمه، ج ۲، ص ۹۵، ۲۱۹.</ref> که تصریح [[پیامبر]] {{صل}} بر [[امامان دوازده‌گانه]] پس از خود از دیگر روایت‌های حذیفه است.<ref>کفایة الاثر، ص ۱۳۶ - ۱۳۸.</ref> [[شجاعت امام علی]] {{ع}} در [[خندق]]،<ref> الارشاد، ج ۱، ص ۱۰۳؛ شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۳۶.</ref> [[برادری امام علی با پیامبر]] {{صل}}، [[رخداد غدیر]]،<ref>شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۳۸۳ - ۳۸۴.</ref> بهشتی بودن اهل بیت و [[دوستداران]] آنان،<ref> مناقب، ابن مردویه، ص ۷۳.</ref> [[حسنین]] آقای [[جوانان]] بهشت‌اند،<ref>مسند احمد، ج ۳، ص ۳.</ref> بهشتی بودن [[محب]] [[علی]]،<ref>مناقب، ابن مردویه، ص ۷۲.</ref> [[روایت]] درباره [[امام مهدی]]<ref>الغیبه، ص ۴۷۰.</ref> از آن جمله‌اند که منابع [[فریقین]] بدان‌ها اشاره دارند.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[حذیفة بن یمان (مقاله)|مقاله «حذیفة بن یمان»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>