اخلاق طبیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اخلاق
| موضوع مرتبط = اخلاق
| عنوان مدخل  = [[اخلاق]]
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[اخلاق در قرآن]] - [[اخلاق در حدیث]] - [[اخلاق در کلام اسلامی]] - [[اخلاق در نهج البلاغه]] - [[اخلاق در اخلاق اسلامی]] - [[اخلاق در سیره پیامبر خاتم]] - [[اخلاق در معارف دعا و زیارات]] - [[اخلاق در معارف و سیره سجادی]] - [[اخلاق در عرفان اسلامی]] - [[اخلاق در فلسفه اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = اخلاق (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۶۵: خط ۶۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اخلاق طبیعی]]
[[رده:اخلاق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۲

مقدمه

اخلاق طبیعی یک قوم عبارت است از خصایص نژادی و اقلیمی آنها، وراثت و محیط طبیعی و جغرافیایی، همچنان‌که در خصوصیات جسمی افراد بشر از رنگ پوست و چشم و مو و خصوصیات اندام مؤثر است، در خصوصیات روحی و مشخصات اخلاقی و روحی آنها نیز مؤثر است. با این تفاوت که عامل نژادی یعنی وراثت در اثر اختلاط‌ها و امتزاج‌ها و ازدواج‌ها و نقل و انتقال‌ها و مهاجرت‌ها از بین می‌رود و شکل دیگر پیدا می‌کند، اما عامل منطقه‌ای و جغرافیایی از یک ثبات نسبی برخوردار است. عاطفه و مهربانی، خون‌گرمی، مهمان‌نوازی، تیزهوشی و سرعت انتقال، آبروداری و صورت را با سیلی سرخ نگه‌داشتن از خصایصی است که ایرانیان در همه دوره‌ها بدان‌ها ستوده شده‌اند[۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۰۰.
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۹.