آزمایش الهی در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
آزمایش الهی عبارت است از: [[امتحان]] [[بندگان]] برای مشخص شدن خوب از بد و [[خالص]] از ناخالص. معادل [[عربی]] [[آزمایش]] "امتحان"<ref>مجمع البحرین، ج۶، ص۳۱۵.</ref>، "ابتلاء، بلا"<ref>المفردات، ص۴۸۴.</ref> و "فتنه"<ref>المفردات، ص۳۸۵.</ref> است. "بلا"<ref>المفردات، ص۵۹.</ref> به معنای فرسودگی است و از این‌رو به آزمایش، [[بلا]] می‌گویند که [[انسان]] را فرسوده و رنجور می‌کند<ref>المفردات، ص۵۹؛ المنجد، ج۱، ص۱۰۴.</ref>. "فتنه" در اصل به معنای داخل کردن و گداختن طلا در [[آتش]] است تا خالص از ناخالص معین شود. بسیای از لغت‌دانان امتحان را به آزمونی که با [[هدف]] جدا کردن خالصی از ناخالصی انجام می‌گیرد [[تفسیر]] کرده‌اند<ref>المفردات، ص۳۸۵؛ المنجد، ج۲، ص۱۲۸۹.</ref>.
آزمایش الهی عبارت است از: [[امتحان]] [[بندگان]] برای مشخص شدن خوب از بد و [[خالص]] از ناخالص. معادل عربی [[آزمایش]] "امتحان"<ref>مجمع البحرین، ج۶، ص۳۱۵.</ref>، "ابتلاء، بلا"<ref>المفردات، ص۴۸۴.</ref> و "فتنه"<ref>المفردات، ص۳۸۵.</ref> است. "بلا"<ref>المفردات، ص۵۹.</ref> به معنای فرسودگی است و از این‌رو به آزمایش، [[بلا]] می‌گویند که [[انسان]] را فرسوده و رنجور می‌کند<ref>المفردات، ص۵۹؛ المنجد، ج۱، ص۱۰۴.</ref>. "فتنه" در اصل به معنای داخل کردن و گداختن طلا در [[آتش]] است تا خالص از ناخالص معین شود. بسیای از لغت‌دانان امتحان را به آزمونی که با [[هدف]] جدا کردن خالصی از ناخالصی انجام می‌گیرد [[تفسیر]] کرده‌اند<ref>المفردات، ص۳۸۵؛ المنجد، ج۲، ص۱۲۸۹.</ref>.


"آزمایش" در کتب [[اخلاقی]] باب مستقلی ندارد، ولی در ابواب مختلف چون [[صبر]] و [[شکر]] و [[محبت]] و [[اخلاص]] و... از آزمایش بندگان سخن به میان آمده است. همه [[مردم]] به مقتضای [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ...}}<ref>«می‌آزماییم» سوره بقره، آیه ۱۵۵.</ref> آزمایش می‌شوند و غالباً این امتحانات به وسیله [[بلاها]] و [[مصائب]] انجام می‌شود. امتحان [[انبیا]] و [[اولیا]] چون [[ابراهیم]] {{ع}} و ایوب {{ع}} در [[تاریخ]] زندگیشان معروف است<ref>معراج السعادة، ص۷۱۱.</ref>.<ref>[[ابوالفضل یغمایی|یغمایی، ابوالفضل]]، [[آزمایش - یغمایی (مقاله)|مقاله «آزمایش»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۱، ص ۶۹.</ref>
"آزمایش" در کتب [[اخلاقی]] باب مستقلی ندارد، ولی در ابواب مختلف چون [[صبر]] و [[شکر]] و [[محبت]] و [[اخلاص]] و... از آزمایش بندگان سخن به میان آمده است. همه [[مردم]] به مقتضای [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ...}}<ref>«می‌آزماییم» سوره بقره، آیه ۱۵۵.</ref> آزمایش می‌شوند و غالباً این امتحانات به وسیله [[بلاها]] و [[مصائب]] انجام می‌شود. امتحان [[انبیا]] و [[اولیا]] چون [[ابراهیم]] {{ع}} و ایوب {{ع}} در [[تاریخ]] زندگیشان معروف است<ref>معراج السعادة، ص۷۱۱.</ref>.<ref>[[ابوالفضل یغمایی|یغمایی، ابوالفضل]]، [[آزمایش - یغمایی (مقاله)|مقاله «آزمایش»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۱، ص ۶۹.</ref>
۱۱۷٬۶۳۳

ویرایش