ابوخداش: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم') |
|||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
به [[اتفاق]] [[محدثان]] و تراجم‌نگاران، نامش [[جبان بن زید]] است<ref>بخاری، ج۳، ص۸۳؛ ابن حبان، ج۴، ص۱۸۰؛ ابن | به [[اتفاق]] [[محدثان]] و تراجم‌نگاران، نامش [[جبان بن زید]] است<ref>بخاری، ج۳، ص۸۳؛ ابن حبان، ج۴، ص۱۸۰؛ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۳۶۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۳۴؛ ابن جوزی، ص۶۳؛ مزی، ج۲، ص۴۲۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۸۱؛ ذهبی، ج۱۴، ص۸۷.</ref>. [[بخاری]] و [[ابن حبان]] ضبط نام او را در برخی منابع<ref>اشیب بغدادی، ص۷۶.</ref> به «حیان» [[اشتباه]] تصحیف دانسته‌اند. وی به شربی، لخمی، [[حمصی]] و شامی منسوب شده است<ref>اشیب بغدادی، ص۷۶.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۹۶-۹۷.</ref> که خود می‌گوید ابوخداش، همان شرعبی است، افزودن مدخلی دیگر با عنوان ابوخداش شرعبی از سوی او وجهی ندارد. | ||
[[سمعانی]]<ref>سمعانی، ج۳، ص۴۱۴.</ref> شرعبی را به [[شرعب بن قیس]]، تیره‌ای از [[حمیر]] منسوب کرده است، ولی [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.</ref> شرعب را فرزند [[مالک بن ذُعر بن حجر بن جزیلة بن لخم]] دانسته است. از این‌رو، بر [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] ایراد گرفته که شرعبی را غیر از لخمی پنداشته‌اند؛ در حالی که اگر می‌دانستند شرعب، تیره‌ای از لخم است، مغایرتی میان این دو قائل نمی‌شدند و همانند ابن عبدالبر، هر دو را یکی می‌شمردند. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۹۷.</ref> [[نقد]] ابن اثیر را وارد نمی‌داند؛ زیرا ابن منده، شرعبی و لخم را مغایر هم نپنداشته است، بلکه وی ابوخداش را غیر از [[ابو خالد سلمی]] می‌داند؛ چرا که اولی از [[تابعین]] شناخته شده و دومی از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} است<ref>ر. ک: مدخل ابوخالد سلمی.</ref>. متأسفانه [[کتاب]] ابن منده موجود نیست تا پاسخ ابن حجر را با آن مطابقت دهیم، ولی سخن او درباره ابونعیم<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۷.</ref> که برای ابوخداش لخمی، مدخلی غیر از [[شرعی]] قرار داده، صحیح نیست. مؤید نظر ابونعیم اینکه [[ابن حزم]]<ref>ابن حزم، ص۴۷۷-۴۷۸.</ref> بطون لخم و حمیر را نام برده و [[شرعب بن قیس]] را تیره‌ای از حمیر برشمرده است. [[تعجب]] از گفتار [[ذهبی]] است<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۶۱.</ref> که ابو خداش شرعبی را [[صحابی]] ندانسته، ولی ابو خداش را که ابوعثمان [[راوی]] اوست، از [[اصحاب]] برشمرده و ابوخداش لخمی را همان نفر دوم دانسته است؛ در حالی که ابوعثمان، همان [[حریز بن عثمان]] است که [[حدیث]] {{متن حدیث|لمُسلِمونَ شُرَكاءٌ في ثَلاثَ}} را از ابوخداش شرعبی شامی [[روایت]] کرده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.</ref>. بنابراین، [[ذهبی]] می‌بایست هر سه را یکی می‌دانست. | [[سمعانی]]<ref>سمعانی، ج۳، ص۴۱۴.</ref> شرعبی را به [[شرعب بن قیس]]، تیره‌ای از [[حمیر]] منسوب کرده است، ولی [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.</ref> شرعب را فرزند [[مالک بن ذُعر بن حجر بن جزیلة بن لخم]] دانسته است. از این‌رو، بر [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] ایراد گرفته که شرعبی را غیر از لخمی پنداشته‌اند؛ در حالی که اگر می‌دانستند شرعب، تیره‌ای از لخم است، مغایرتی میان این دو قائل نمی‌شدند و همانند ابن عبدالبر، هر دو را یکی می‌شمردند. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۹۷.</ref> [[نقد]] ابن اثیر را وارد نمی‌داند؛ زیرا ابن منده، شرعبی و لخم را مغایر هم نپنداشته است، بلکه وی ابوخداش را غیر از [[ابو خالد سلمی]] می‌داند؛ چرا که اولی از [[تابعین]] شناخته شده و دومی از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} است<ref>ر. ک: مدخل ابوخالد سلمی.</ref>. متأسفانه [[کتاب]] ابن منده موجود نیست تا پاسخ ابن حجر را با آن مطابقت دهیم، ولی سخن او درباره ابونعیم<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۷.</ref> که برای ابوخداش لخمی، مدخلی غیر از [[شرعی]] قرار داده، صحیح نیست. مؤید نظر ابونعیم اینکه [[ابن حزم]]<ref>ابن حزم، ص۴۷۷-۴۷۸.</ref> بطون لخم و حمیر را نام برده و [[شرعب بن قیس]] را تیره‌ای از حمیر برشمرده است. [[تعجب]] از گفتار [[ذهبی]] است<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۶۱.</ref> که ابو خداش شرعبی را [[صحابی]] ندانسته، ولی ابو خداش را که ابوعثمان [[راوی]] اوست، از [[اصحاب]] برشمرده و ابوخداش لخمی را همان نفر دوم دانسته است؛ در حالی که ابوعثمان، همان [[حریز بن عثمان]] است که [[حدیث]] {{متن حدیث|لمُسلِمونَ شُرَكاءٌ في ثَلاثَ}} را از ابوخداش شرعبی شامی [[روایت]] کرده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.</ref>. بنابراین، [[ذهبی]] می‌بایست هر سه را یکی می‌دانست. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۶ -۲۸۷۷.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۰.</ref> برخلاف دیگران، ابوخداش را [[صحابی]] دانسته‌اند و مستند آن روایتی است که در آن، ابوخداش به «[[رجل]] من أصحاب النبی {{ع}}» توصیف شده است. وی می‌گوید: در یکی از [[غزوات]] با [[پیامبر]] بودم که فرمود: [[مسلمانان]] (با [[مردم]]) در سه چیز با هم شریک‌اند: آب، [[گیاه]] و [[آتش]]. این حدیث را به همین‌گونه، [[ابن منده]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۰.</ref> و ابونعیم<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۷.</ref> آورده‌اند. همچنین [[هیثمی]]<ref>هیثمی، ص۱۹۸.</ref> از آنان در این نقل [[پیروی]] کرده است. | [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۶ -۲۸۷۷.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۰.</ref> برخلاف دیگران، ابوخداش را [[صحابی]] دانسته‌اند و مستند آن روایتی است که در آن، ابوخداش به «[[رجل]] من أصحاب النبی {{ع}}» توصیف شده است. وی می‌گوید: در یکی از [[غزوات]] با [[پیامبر]] بودم که فرمود: [[مسلمانان]] (با [[مردم]]) در سه چیز با هم شریک‌اند: آب، [[گیاه]] و [[آتش]]. این حدیث را به همین‌گونه، [[ابن منده]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۰.</ref> و ابونعیم<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۷.</ref> آورده‌اند. همچنین [[هیثمی]]<ref>هیثمی، ص۱۹۸.</ref> از آنان در این نقل [[پیروی]] کرده است. | ||
به [[یقین]] صحابی بودن ابوخداش [[اشتباه]] است؛ زیرا در این روایت، کلمه "عن" پس از ابوخداش افتاده و در [[حقیقت]] [[راوی]] اصلی که به "[[صحابی رسول خدا]] {{صل}}" توصیف شده، مردی است که نامش نیامده است؛ یعنی روایت چنین بوده است: {{عربی|"حريز بن عثمان عن أبي خداش عن رجل من أصحاب النبي"}}؛ این روایت را به همین‌گونه، [[ابوداوود]]<ref>ابوداوود، ج۲، ص۱۴۰.</ref>، [[احمد بن حنبل]]<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۶۴.</ref>، [[ابن ابی شیبه]]<ref>ابن ابی شبیه، ج۵، ص۳۹۱.</ref>، [[بیهقی]]<ref>بیهقی، ج۶، ص۱۵۰.</ref>، [[ابن عدی]]<ref>ابن عدی، ج۲، ص۴۵۱.</ref>، ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۰۰.</ref>، مغلطای<ref>مغلطای، ج۱، ص۱۴۹.</ref>، ابن اثیر<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.</ref>، زیلعی<ref>زیعلی، ج۶، ص۲۱۲.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۹۶.</ref> نقل و ابوخداش را به {{عربی|"روى عن رجل النبي"}} توصیف کرده‌اند<ref>بخاری، ج۳، ص۸۴؛ ابن | به [[یقین]] صحابی بودن ابوخداش [[اشتباه]] است؛ زیرا در این روایت، کلمه "عن" پس از ابوخداش افتاده و در [[حقیقت]] [[راوی]] اصلی که به "[[صحابی رسول خدا]] {{صل}}" توصیف شده، مردی است که نامش نیامده است؛ یعنی روایت چنین بوده است: {{عربی|"حريز بن عثمان عن أبي خداش عن رجل من أصحاب النبي"}}؛ این روایت را به همین‌گونه، [[ابوداوود]]<ref>ابوداوود، ج۲، ص۱۴۰.</ref>، [[احمد بن حنبل]]<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۶۴.</ref>، [[ابن ابی شیبه]]<ref>ابن ابی شبیه، ج۵، ص۳۹۱.</ref>، [[بیهقی]]<ref>بیهقی، ج۶، ص۱۵۰.</ref>، [[ابن عدی]]<ref>ابن عدی، ج۲، ص۴۵۱.</ref>، ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۰۰.</ref>، مغلطای<ref>مغلطای، ج۱، ص۱۴۹.</ref>، ابن اثیر<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.</ref>، زیلعی<ref>زیعلی، ج۶، ص۲۱۲.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۹۶.</ref> نقل و ابوخداش را به {{عربی|"روى عن رجل النبي"}} توصیف کرده‌اند<ref>بخاری، ج۳، ص۸۴؛ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۲۶۹؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۶۱؛ همو، سیر، ج۱۴، ص۸۶.</ref>. [[ابن عبد البر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۰۱.</ref>، مغلطای<ref>مغلطای، ج۱، ص۱۴۹.</ref> و ابن حجر<ref>تقریب، ج۱، ص۱۸۱.</ref> و از معاصران البانی<ref>البانی، ج۶، ص۸.</ref> به این اشتباه ابونعیم تصریح کرده و توضیح داده‌اند که حذف حرف "عن"، سبب این اشتباه گردیده و ابوخداش [[حبان بن زید شرعبی]]، از [[تابعین]] معروف و شناخته شده است.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوخداش»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۵۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۹
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
| ابوخداش | |
|---|---|
 تصویر قدیمی مکه | |
| نام کامل | حبان بن زید شرعبی |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابوخداش |
| از قبیله | حمیر |
| از تیره | شرعب |
آشنایی اجمالی
به اتفاق محدثان و تراجم‌نگاران، نامش جبان بن زید است[۱]. بخاری و ابن حبان ضبط نام او را در برخی منابع[۲] به «حیان» اشتباه تصحیف دانسته‌اند. وی به شربی، لخمی، حمصی و شامی منسوب شده است[۳]. ابن حجر[۴] که خود می‌گوید ابوخداش، همان شرعبی است، افزودن مدخلی دیگر با عنوان ابوخداش شرعبی از سوی او وجهی ندارد.
سمعانی[۵] شرعبی را به شرعب بن قیس، تیره‌ای از حمیر منسوب کرده است، ولی ابن اثیر[۶] شرعب را فرزند مالک بن ذُعر بن حجر بن جزیلة بن لخم دانسته است. از این‌رو، بر ابن منده و ابونعیم ایراد گرفته که شرعبی را غیر از لخمی پنداشته‌اند؛ در حالی که اگر می‌دانستند شرعب، تیره‌ای از لخم است، مغایرتی میان این دو قائل نمی‌شدند و همانند ابن عبدالبر، هر دو را یکی می‌شمردند. ابن حجر[۷] نقد ابن اثیر را وارد نمی‌داند؛ زیرا ابن منده، شرعبی و لخم را مغایر هم نپنداشته است، بلکه وی ابوخداش را غیر از ابو خالد سلمی می‌داند؛ چرا که اولی از تابعین شناخته شده و دومی از اصحاب رسول خدا (ص) است[۸]. متأسفانه کتاب ابن منده موجود نیست تا پاسخ ابن حجر را با آن مطابقت دهیم، ولی سخن او درباره ابونعیم[۹] که برای ابوخداش لخمی، مدخلی غیر از شرعی قرار داده، صحیح نیست. مؤید نظر ابونعیم اینکه ابن حزم[۱۰] بطون لخم و حمیر را نام برده و شرعب بن قیس را تیره‌ای از حمیر برشمرده است. تعجب از گفتار ذهبی است[۱۱] که ابو خداش شرعبی را صحابی ندانسته، ولی ابو خداش را که ابوعثمان راوی اوست، از اصحاب برشمرده و ابوخداش لخمی را همان نفر دوم دانسته است؛ در حالی که ابوعثمان، همان حریز بن عثمان است که حدیث «لمُسلِمونَ شُرَكاءٌ في ثَلاثَ» را از ابوخداش شرعبی شامی روایت کرده است[۱۲]. بنابراین، ذهبی می‌بایست هر سه را یکی می‌دانست.
ابونعیم[۱۳] و ابن اثیر[۱۴] برخلاف دیگران، ابوخداش را صحابی دانسته‌اند و مستند آن روایتی است که در آن، ابوخداش به «رجل من أصحاب النبی (ع)» توصیف شده است. وی می‌گوید: در یکی از غزوات با پیامبر بودم که فرمود: مسلمانان (با مردم) در سه چیز با هم شریک‌اند: آب، گیاه و آتش. این حدیث را به همین‌گونه، ابن منده[۱۵] و ابونعیم[۱۶] آورده‌اند. همچنین هیثمی[۱۷] از آنان در این نقل پیروی کرده است.
به یقین صحابی بودن ابوخداش اشتباه است؛ زیرا در این روایت، کلمه "عن" پس از ابوخداش افتاده و در حقیقت راوی اصلی که به "صحابی رسول خدا (ص)" توصیف شده، مردی است که نامش نیامده است؛ یعنی روایت چنین بوده است: "حريز بن عثمان عن أبي خداش عن رجل من أصحاب النبي"؛ این روایت را به همین‌گونه، ابوداوود[۱۸]، احمد بن حنبل[۱۹]، ابن ابی شیبه[۲۰]، بیهقی[۲۱]، ابن عدی[۲۲]، ابن عبدالبر[۲۳]، مغلطای[۲۴]، ابن اثیر[۲۵]، زیلعی[۲۶] و ابن حجر[۲۷] نقل و ابوخداش را به "روى عن رجل النبي" توصیف کرده‌اند[۲۸]. ابن عبد البر[۲۹]، مغلطای[۳۰] و ابن حجر[۳۱] و از معاصران البانی[۳۲] به این اشتباه ابونعیم تصریح کرده و توضیح داده‌اند که حذف حرف "عن"، سبب این اشتباه گردیده و ابوخداش حبان بن زید شرعبی، از تابعین معروف و شناخته شده است.[۳۳]
منابع
پانویس
- ↑ بخاری، ج۳، ص۸۳؛ ابن حبان، ج۴، ص۱۸۰؛ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۳۶۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۳۴؛ ابن جوزی، ص۶۳؛ مزی، ج۲، ص۴۲۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۸۱؛ ذهبی، ج۱۴، ص۸۷.
- ↑ اشیب بغدادی، ص۷۶.
- ↑ اشیب بغدادی، ص۷۶.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۹۶-۹۷.
- ↑ سمعانی، ج۳، ص۴۱۴.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۹۷.
- ↑ ر. ک: مدخل ابوخالد سلمی.
- ↑ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۷.
- ↑ ابن حزم، ص۴۷۷-۴۷۸.
- ↑ ذهبی، ج۲، ص۱۶۱.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.
- ↑ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۶ -۲۸۷۷.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۸۰.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۸۰.
- ↑ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۷.
- ↑ هیثمی، ص۱۹۸.
- ↑ ابوداوود، ج۲، ص۱۴۰.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۶۴.
- ↑ ابن ابی شبیه، ج۵، ص۳۹۱.
- ↑ بیهقی، ج۶، ص۱۵۰.
- ↑ ابن عدی، ج۲، ص۴۵۱.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۰۰.
- ↑ مغلطای، ج۱، ص۱۴۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۸۱.
- ↑ زیعلی، ج۶، ص۲۱۲.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۹۶.
- ↑ بخاری، ج۳، ص۸۴؛ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۲۶۹؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۶۱؛ همو، سیر، ج۱۴، ص۸۶.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۰۱.
- ↑ مغلطای، ج۱، ص۱۴۹.
- ↑ تقریب، ج۱، ص۱۸۱.
- ↑ البانی، ج۶، ص۸.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوخداش»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۵۹.