ابوعثمان صنعانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم')
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
از صنعاء [[شام]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref>، که او را شامی نیز خوانده‌اند<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.</ref>. بیشتر منابع، نامش را [[شراحیل بن مرثد]] آورده‌اند<ref>ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۷۴؛ ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲، ص۸۳.</ref>. برخی نام پدرش را [[عمرو]] نیز گفته‌اند<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref>. وی را از مخضرمین دانسته‌اند<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.</ref>. از زندگانی او در [[زمان رسول خدا]] {{صل}} [[آگاهی]] در دست نیست، اما [[زمان]] [[أبوبکر]] را [[درک]] کرد<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref> و در شمار کسانی بود که به همراه [[خالد بن الولید]] در [[جنگ‌های رده]]، [[نبرد]] با [[مسیلمه]] [[کذاب]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۷۴.</ref> و [[فتح دمشق]]<ref>ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷.</ref> شرکت داشت. از وی با عنوان صاحب الفتوح<ref>ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹.</ref> یاد کرده‌اند. با آنکه به [[نقل روایت]] او از طریق مسلم، صاحب صحیح اشاره شده است<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.</ref>، اما گفته‌اند نقل روایت او از طریق مسلم [[ثابت]] نشده<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.</ref> و مسلم از ابوعثمان دیگری [[روایت]] آورده که نام و نسبش مشخص نیست<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۳.</ref>. گفته‌اند وی به شکل مرسل روایت نقل و [[اهل شام]] از او [[روایت حدیث]] کرده‌اند<ref>ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰.</ref>. وی از [[ابودرداء]] و [[سلمان فارسی]]<ref>به خطا سلیمان؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref> روایت نقل کرده است<ref>بخاری، الکنی، ص۵۸؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۳۸۱.</ref>. وی از ابودرداء نقل کرده است که گفت: یک بار در زمان رسول خدا {{صل}} [[باران]] کم بارید و ما از آن [[حضرت]] خواستیم [[طلب]] باران کند. سپس آن حضرت شنید که برخی می‌گویند ما به [[برکت]] [[ستاره]] فلان و فلان [[سیراب]] شدیم. آن حضرت فرمود: "[[خداوند]] به [[مردم]] [[نعمت]] نداد، مگر آنکه به آن [[کفر]] ورزیدند"<ref>طبرانی، ج۲، ص۱۵۷.</ref>. وی همچنین از [[سلمان فارسی]] روایتی از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[ارزش]] [[جهاد در راه خدا]] نقل کرده است که یک شب و [[روز]] آن، با [[روزه]] و [[عبادت]] شبانه یک ماه [[برابری]] می‌کند<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۲۶۱؛ ابن عساکر، ۵۱، ص۱۵۴.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعثمان صنعانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۳۷.</ref>
از صنعاء [[شام]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref>، که او را شامی نیز خوانده‌اند<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.</ref>. بیشتر منابع، نامش را [[شراحیل بن مرثد]] آورده‌اند<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۳۷۴؛ ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲، ص۸۳.</ref>. برخی نام پدرش را [[عمرو]] نیز گفته‌اند<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref>. وی را از مخضرمین دانسته‌اند<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.</ref>. از زندگانی او در [[زمان رسول خدا]] {{صل}} [[آگاهی]] در دست نیست، اما [[زمان]] [[أبوبکر]] را [[درک]] کرد<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref> و در شمار کسانی بود که به همراه [[خالد بن الولید]] در [[جنگ‌های رده]]، [[نبرد]] با [[مسیلمه]] [[کذاب]]<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۳۷۴.</ref> و [[فتح دمشق]]<ref>ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷.</ref> شرکت داشت. از وی با عنوان صاحب الفتوح<ref>ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹.</ref> یاد کرده‌اند. با آنکه به [[نقل روایت]] او از طریق مسلم، صاحب صحیح اشاره شده است<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.</ref>، اما گفته‌اند نقل روایت او از طریق مسلم [[ثابت]] نشده<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.</ref> و مسلم از ابوعثمان دیگری [[روایت]] آورده که نام و نسبش مشخص نیست<ref>مزی، ج۸، ص۳۰۳.</ref>. گفته‌اند وی به شکل مرسل روایت نقل و [[اهل شام]] از او [[روایت حدیث]] کرده‌اند<ref>ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰.</ref>. وی از [[ابودرداء]] و [[سلمان فارسی]]<ref>به خطا سلیمان؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.</ref> روایت نقل کرده است<ref>بخاری، الکنی، ص۵۸؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۳۸۱.</ref>. وی از ابودرداء نقل کرده است که گفت: یک بار در زمان رسول خدا {{صل}} [[باران]] کم بارید و ما از آن [[حضرت]] خواستیم [[طلب]] باران کند. سپس آن حضرت شنید که برخی می‌گویند ما به [[برکت]] [[ستاره]] فلان و فلان [[سیراب]] شدیم. آن حضرت فرمود: "[[خداوند]] به [[مردم]] [[نعمت]] نداد، مگر آنکه به آن [[کفر]] ورزیدند"<ref>طبرانی، ج۲، ص۱۵۷.</ref>. وی همچنین از [[سلمان فارسی]] روایتی از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[ارزش]] [[جهاد در راه خدا]] نقل کرده است که یک شب و [[روز]] آن، با [[روزه]] و [[عبادت]] شبانه یک ماه [[برابری]] می‌کند<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۲۶۱؛ ابن عساکر، ۵۱، ص۱۵۴.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعثمان صنعانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۳۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۰

مقدمه

از صنعاء شام[۱]، که او را شامی نیز خوانده‌اند[۲]. بیشتر منابع، نامش را شراحیل بن مرثد آورده‌اند[۳]. برخی نام پدرش را عمرو نیز گفته‌اند[۴]. وی را از مخضرمین دانسته‌اند[۵]. از زندگانی او در زمان رسول خدا (ص) آگاهی در دست نیست، اما زمان أبوبکر را درک کرد[۶] و در شمار کسانی بود که به همراه خالد بن الولید در جنگ‌های رده، نبرد با مسیلمه کذاب[۷] و فتح دمشق[۸] شرکت داشت. از وی با عنوان صاحب الفتوح[۹] یاد کرده‌اند. با آنکه به نقل روایت او از طریق مسلم، صاحب صحیح اشاره شده است[۱۰]، اما گفته‌اند نقل روایت او از طریق مسلم ثابت نشده[۱۱] و مسلم از ابوعثمان دیگری روایت آورده که نام و نسبش مشخص نیست[۱۲]. گفته‌اند وی به شکل مرسل روایت نقل و اهل شام از او روایت حدیث کرده‌اند[۱۳]. وی از ابودرداء و سلمان فارسی[۱۴] روایت نقل کرده است[۱۵]. وی از ابودرداء نقل کرده است که گفت: یک بار در زمان رسول خدا (ص) باران کم بارید و ما از آن حضرت خواستیم طلب باران کند. سپس آن حضرت شنید که برخی می‌گویند ما به برکت ستاره فلان و فلان سیراب شدیم. آن حضرت فرمود: "خداوند به مردم نعمت نداد، مگر آنکه به آن کفر ورزیدند"[۱۶]. وی همچنین از سلمان فارسی روایتی از رسول خدا (ص) درباره ارزش جهاد در راه خدا نقل کرده است که یک شب و روز آن، با روزه و عبادت شبانه یک ماه برابری می‌کند[۱۷][۱۸]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
  2. مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.
  3. ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۳۷۴؛ ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲، ص۸۳.
  4. مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
  5. ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
  7. ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۳۷۴.
  8. ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷.
  9. ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹.
  10. مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.
  11. ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.
  12. مزی، ج۸، ص۳۰۳.
  13. ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰.
  14. به خطا سلیمان؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
  15. بخاری، الکنی، ص۵۸؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۳۸۱.
  16. طبرانی، ج۲، ص۱۵۷.
  17. بخاری، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۲۶۱؛ ابن عساکر، ۵۱، ص۱۵۴.
  18. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوعثمان صنعانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۳۷.