حمید بن زیاد دهقان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'گران قدر' به 'گران‌قدر')
جز (جایگزینی متن - 'محمدبن' به 'محمد بن')
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوالقاسم حمید بن زیاد بن حماد دهقان نینوایی اراش کوفی]] از [[دانشمندان]] بزرگ و از [[محدثان]] [[موثق]] [[شیعه]]، [[فقیه]] گران‌قدر و بزرگوار و کثیرالتصنیف و الروایه بود؛ گرچه از [[واقفیه]] به شمار آمده است. وی [[اهل]] سورا، منطقه‌ای از [[کوفه]] بود که به [[نینوا]] [[هجرت]] کرد و در آنجا اقامت کرد. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۳۲۱؛ الفهرست (الطوسی)، ص۶۰.</ref> از [[حسن بن محمد بن سماعه]]، [[حسن بن موسی خشاب]]، [[عبدالله بن احمد نهیکی]]، [[احمد بن محمد بن رباح]]، [[عبدالله بتان]] و دیگران [[حدیث]] [[روایت]] کرده است. نامش در سند ۴۷۸ مورد روایت آمده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج ۶، ص۲۸۷.</ref> کسانی چون [[احمد بن عبدون]]، [[ابی طالب انباری حسن بن محمدبن علان]]، [[محمد بن یعقوب کلینی]]، [[محمد بن همام بن سهیل]] و [[ابوالقاسم علی بن حبشی بن قونی کاتب]] از او روایت کرده‌اند. <ref>الفهرست (الطوسی)، ص۶۰.</ref>
[[ابوالقاسم حمید بن زیاد بن حماد دهقان نینوایی اراش کوفی]] از [[دانشمندان]] بزرگ و از [[محدثان]] [[موثق]] [[شیعه]]، [[فقیه]] گران‌قدر و بزرگوار و کثیرالتصنیف و الروایه بود؛ گرچه از [[واقفیه]] به شمار آمده است. وی [[اهل]] سورا، منطقه‌ای از [[کوفه]] بود که به [[نینوا]] [[هجرت]] کرد و در آنجا اقامت کرد. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۳۲۱؛ الفهرست (الطوسی)، ص۶۰.</ref> از [[حسن بن محمد بن سماعه]]، [[حسن بن موسی خشاب]]، [[عبدالله بن احمد نهیکی]]، [[احمد بن محمد بن رباح]]، [[عبدالله بتان]] و دیگران [[حدیث]] [[روایت]] کرده است. نامش در سند ۴۷۸ مورد روایت آمده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج ۶، ص۲۸۷.</ref> کسانی چون [[احمد بن عبدون]]، [[ابی طالب انباری حسن بن محمد بن علان]]، [[محمد بن یعقوب کلینی]]، [[محمد بن همام بن سهیل]] و [[ابوالقاسم علی بن حبشی بن قونی کاتب]] از او روایت کرده‌اند. <ref>الفهرست (الطوسی)، ص۶۰.</ref>


وی آثاری چون الملاحم، <ref>معالم العلما، ص۴۳.</ref> الجامع فی انواع الشرائع، الدعاء، الفرائض، الدلائل، ذمّ من خالف الحقّ واهله، فضل العلم والعلماء، الثلاث والاربع، النوادر، الرجال، الخمس، من روی عن الصادق{{ع}} را نوشته بوده که عده‌ای چون احمد بن جعفر بن سفیان، [[حسین بن علی بن سفیان]] و [[ابوالحسن علی بن حاتم]] آنها را روایت کرده‌اند. [[حمید دهقان]] در سال ۳۱۰ هجری از [[دنیا]] رفت<ref>رجال (النجاشی)ج ۱، ص۳۲۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۲۰۳.</ref>
وی آثاری چون الملاحم، <ref>معالم العلما، ص۴۳.</ref> الجامع فی انواع الشرائع، الدعاء، الفرائض، الدلائل، ذمّ من خالف الحقّ واهله، فضل العلم والعلماء، الثلاث والاربع، النوادر، الرجال، الخمس، من روی عن الصادق{{ع}} را نوشته بوده که عده‌ای چون احمد بن جعفر بن سفیان، [[حسین بن علی بن سفیان]] و [[ابوالحسن علی بن حاتم]] آنها را روایت کرده‌اند. [[حمید دهقان]] در سال ۳۱۰ هجری از [[دنیا]] رفت<ref>رجال (النجاشی)ج ۱، ص۳۲۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۲۰۳.</ref>

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۳

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوالقاسم حمید بن زیاد بن حماد دهقان نینوایی اراش کوفی از دانشمندان بزرگ و از محدثان موثق شیعه، فقیه گران‌قدر و بزرگوار و کثیرالتصنیف و الروایه بود؛ گرچه از واقفیه به شمار آمده است. وی اهل سورا، منطقه‌ای از کوفه بود که به نینوا هجرت کرد و در آنجا اقامت کرد. [۱] از حسن بن محمد بن سماعه، حسن بن موسی خشاب، عبدالله بن احمد نهیکی، احمد بن محمد بن رباح، عبدالله بتان و دیگران حدیث روایت کرده است. نامش در سند ۴۷۸ مورد روایت آمده است. [۲] کسانی چون احمد بن عبدون، ابی طالب انباری حسن بن محمد بن علان، محمد بن یعقوب کلینی، محمد بن همام بن سهیل و ابوالقاسم علی بن حبشی بن قونی کاتب از او روایت کرده‌اند. [۳]

وی آثاری چون الملاحم، [۴] الجامع فی انواع الشرائع، الدعاء، الفرائض، الدلائل، ذمّ من خالف الحقّ واهله، فضل العلم والعلماء، الثلاث والاربع، النوادر، الرجال، الخمس، من روی عن الصادق(ع) را نوشته بوده که عده‌ای چون احمد بن جعفر بن سفیان، حسین بن علی بن سفیان و ابوالحسن علی بن حاتم آنها را روایت کرده‌اند. حمید دهقان در سال ۳۱۰ هجری از دنیا رفت[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۳۲۱؛ الفهرست (الطوسی)، ص۶۰.
  2. معجم رجال الحدیث، ج ۶، ص۲۸۷.
  3. الفهرست (الطوسی)، ص۶۰.
  4. معالم العلما، ص۴۳.
  5. رجال (النجاشی)ج ۱، ص۳۲۱.
  6. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۲۰۳.