فضائل امام کاظم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
[[اهل بیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امامان شیعه]]، انسان‌های پاکیزه‌ای هستند که [[خدای متعال]] به [[پاکی]] آنان [[گواهی]] داده است. آنان در جوامعی که [[زندگی]] می‌کردند، از [[فضائل]] و [[مناقب]] خویش به اندازه‌ای به یادگار گذاشته‌اند که جماعتی از بزرگان [[سنی]] و [[شیعه]]، تحت تأثیر آن فضائل به بازگویی آنها [[اشتیاق]] نشان دادند و به بیان فضائل آنان پرداخته‌اند.
[[اهل بیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امامان شیعه]]، انسان‌های پاکیزه‌ای هستند که [[خدای متعال]] به [[پاکی]] آنان [[گواهی]] داده است. آنان در جوامعی که [[زندگی]] می‌کردند، از [[فضائل]] و [[مناقب]] خویش به اندازه‌ای به یادگار گذاشته‌اند که جماعتی از بزرگان [[سنی]] و [[شیعه]]، تحت تأثیر آن فضائل به بازگویی آنها [[اشتیاق]] نشان دادند و به بیان فضائل آنان پرداخته‌اند.


جایگاه و مناقب و فضائل [[امام کاظم]]{{ع}} نیز مانند دیگر [[ائمه]]{{عم}} سبب شده است تا [[عالمان]] بسیاری با گرایش‌های مختلف و حتی دشمنانش به [[تمجید]] و ذکر مناقب آن [[حضرت]] بپردازند.
جایگاه و مناقب و فضائل [[امام کاظم]]{{ع}} نیز مانند دیگر [[ائمه]]{{عم}} سبب شده است تا [[عالمان]] بسیاری با گرایش‌های مختلف و حتی دشمنانش به [[تمجید]] و ذکر مناقب آن حضرت بپردازند.


در منابع [[شیعی]] جایگاه رفیع آن حضرت را با عبارتی مانند [[عابدترین]] فرد [[روزگار]] خویش<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۴۱۴؛ ابن خلدون، العبر، ج۱، ص۲۲۲.</ref>، دارنده همه [[کمالات]]<ref>شوشتری، إحقاق الحق، ج۲۸، ص۵۶۷.</ref>، وصف شده است. [[شیخ مفید]] در این باره گوید: آن حضرت در صفات و [[سجایای اخلاقی]] مانند [[زهد]]، [[تقوا]]، [[عبادت]]، [[علم]]، [[سخاوت]] و [[کرم]]، سر آمد روزگار خویش بود و در این بهره‌مندی از این صفات کسی به آن حضرت نمی‌رسید<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۴.</ref>. به جهت گذشت و بردباری‌اش کاظم [[لقب]] گرفت<ref>اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ بردی اتابکی، النجوم الزاهره، ج۲، ص۴۰۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۱۸.</ref>
در منابع [[شیعی]] جایگاه رفیع آن حضرت را با عبارتی مانند عابدترین فرد [[روزگار]] خویش<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۴۱۴؛ ابن خلدون، العبر، ج۱، ص۲۲۲.</ref>، دارنده همه [[کمالات]]<ref>شوشتری، إحقاق الحق، ج۲۸، ص۵۶۷.</ref>، وصف شده است. [[شیخ مفید]] در این باره گوید: آن حضرت در صفات و سجایای اخلاقی مانند [[زهد]]، [[تقوا]]، [[عبادت]]، [[علم]]، [[سخاوت]] و [[کرم]]، سر آمد روزگار خویش بود و در این بهره‌مندی از این صفات کسی به آن حضرت نمی‌رسید<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۴.</ref>. به جهت گذشت و بردباری‌اش کاظم [[لقب]] گرفت<ref>اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ بردی اتابکی، النجوم الزاهره، ج۲، ص۴۰۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۱۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۸

مقدمه

اهل بیت رسول خدا(ص) و امامان شیعه، انسان‌های پاکیزه‌ای هستند که خدای متعال به پاکی آنان گواهی داده است. آنان در جوامعی که زندگی می‌کردند، از فضائل و مناقب خویش به اندازه‌ای به یادگار گذاشته‌اند که جماعتی از بزرگان سنی و شیعه، تحت تأثیر آن فضائل به بازگویی آنها اشتیاق نشان دادند و به بیان فضائل آنان پرداخته‌اند.

جایگاه و مناقب و فضائل امام کاظم(ع) نیز مانند دیگر ائمه(ع) سبب شده است تا عالمان بسیاری با گرایش‌های مختلف و حتی دشمنانش به تمجید و ذکر مناقب آن حضرت بپردازند.

در منابع شیعی جایگاه رفیع آن حضرت را با عبارتی مانند عابدترین فرد روزگار خویش[۱]، دارنده همه کمالات[۲]، وصف شده است. شیخ مفید در این باره گوید: آن حضرت در صفات و سجایای اخلاقی مانند زهد، تقوا، عبادت، علم، سخاوت و کرم، سر آمد روزگار خویش بود و در این بهره‌مندی از این صفات کسی به آن حضرت نمی‌رسید[۳]. به جهت گذشت و بردباری‌اش کاظم لقب گرفت[۴].[۵]

منابع

  1. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲

پانویس

  1. یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۴۱۴؛ ابن خلدون، العبر، ج۱، ص۲۲۲.
  2. شوشتری، إحقاق الحق، ج۲۸، ص۵۶۷.
  3. مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۴.
  4. اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ بردی اتابکی، النجوم الزاهره، ج۲، ص۴۰۵.
  5. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ ص ۱۸.