حجاز: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
«حجاز» سرزمین معروفی است که شامل [[مکه]]، [[مدینه]]، [[طائف]] و روستاهای تابعه آن است<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص۳۹۲.</ref>. حجاز، از شمال به [[خلیج عقبه]]، از [[مغرب]] به [[دریای سرخ]]، از شرق به نجد و از جنوب به غسیر محدود می‌شود<ref>اعلام المنجد، ص۲۲۹.</ref>. به نقل حموینی، از اعماق [[صنعا]] در [[یمن]]، تا [[شام]] را حجاز می‌نامند و [[تبوک]] و [[فلسطین]] نیز جزو آن است<ref>معجم البلدان.</ref>.
منطقه «حجاز»، از شرق [[تهامه]] و شمال [[یمن]]، شروع و تا [[فلسطین]] کشیده می‌شود و چون بین نجد و تهامه، فاصله انداخته، به آن حجاز می‌گویند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱۸؛ محمود شکری آلوسی، بلوغ الإرب فی معرفة أحوال العرب، ج۱، ص۱۸۷.</ref>. حجاز از سمت شرق تا پشته‌های نجد، ادامه می‌یابد؛ در شمال حجاز، «[[وادی القری]]» قرار دارد که حد حجاز است با «[[علا]]» که در قدیم به آن «دادان» می‌گفتند<ref>ضیف شوقی، عصر جاهلی، ص۲۵.</ref>. این منطقه دارای سرزمین‌های کوهستانی و صخره‌ای با صحراهای گرم و سوزان است. شهرهای مهم آن [[مکه]]، [[مدینه]] و [[طائف]] است<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>.


این سرزمین به خاطر وجود این دو [[شهر]] مهم همواره مورد توجه [[مسلمانان]] بوده و هست. این سرزمین مبدأ [[قیام حضرت حجت]]{{ع}} است و [[انقلاب]] بزرگ جهانی توسط آن حضرت، از این سرزمین در کنار [[کعبه]] در شهر مکه آغاز می‌‌شود. هرچند [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} از مکه آغاز می‌شود، ولی [[سرزمین حجاز]] را پس از [[ظهور]] می‌گشاید. [[امام باقر]]{{ع}} در این‌باره می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} در مکه ظاهر می‌شود و [[خداوند]]، سرزمین حجاز را می‌گشاید و حضرت هرکس از [[بنی هاشم]] را که در [[زندان]] است، [[آزاد]] می‌سازد<ref>فتن ابن حماد، ص۹۵؛ ملاحم ابن طاووس، ص۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۶۸؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۶.</ref>
در [[تاریخ]]، حجاز بیشتر از مناطق دیگر مورد [[عنایت]] است و علت آن را وجود [[کعبه معظمه]] در این منطقه می‌توان دانست<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[وضعیت جغرافیایی و طبیعی (مقاله)|وضعیت جغرافیایی و طبیعی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص ۳۷۱-۳۷۲؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۶۸؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۶.</ref>.
 
==حجاز==
منطقه «حجاز»، از شرق [[تهامه]] و شمال [[یمن]]، شروع و تا [[فلسطین]] کشیده می‌شود و چون بین نجد و تهامه، فاصله انداخته، به آن حجاز می‌گویند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱۸؛ محمود شکری آلوسی، بلوغ الإرب فی معرفة أحوال العرب، ج۱، ص۱۸۷.</ref>. حجاز از سمت شرق تا پشته‌های نجد، ادامه می‌یابد؛ در شمال حجاز، «[[وادی القری]]» قرار دارد که حد حجاز است با «[[علا]]» که در قدیم به آن «دادان» می‌گفتند<ref>ضیف شوقی، عصر جاهلی، ص۲۵.</ref>. این منطقه دارای سرزمین‌های کوهستانی و صخره‌ای با صحراهای گرم و سوزان است. شهرهای مهم آن [[مکه]]، [[مدینه]] و [[طائف]] است<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>.


در [[تاریخ]]، حجاز بیشتر از مناطق دیگر مورد [[عنایت]] است و علت آن را وجود [[کعبه معظمه]] در این منطقه می‌توان دانست<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[وضعیت جغرافیایی و طبیعی (مقاله)|وضعیت جغرافیایی و طبیعی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۳۷۱-۳۷۲.</ref>.
== حجاز و مهدویت ==
این سرزمین مبدأ [[قیام حضرت حجت]]{{ع}} است و [[انقلاب]] بزرگ جهانی توسط آن حضرت، از این سرزمین در کنار [[کعبه]] در شهر مکه آغاز می‌‌شود. هرچند [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} از مکه آغاز می‌شود، ولی [[سرزمین حجاز]] را پس از [[ظهور]] می‌گشاید. [[امام باقر]]{{ع}} در این‌باره می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} در مکه ظاهر می‌شود و [[خداوند]]، سرزمین حجاز را می‌گشاید و حضرت هرکس از [[بنی هاشم]] را که در [[زندان]] است، [[آزاد]] می‌سازد<ref>فتن ابن حماد، ص۹۵؛ ملاحم ابن طاووس، ص۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۶۸؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۶.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۳

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

منطقه «حجاز»، از شرق تهامه و شمال یمن، شروع و تا فلسطین کشیده می‌شود و چون بین نجد و تهامه، فاصله انداخته، به آن حجاز می‌گویند[۱]. حجاز از سمت شرق تا پشته‌های نجد، ادامه می‌یابد؛ در شمال حجاز، «وادی القری» قرار دارد که حد حجاز است با «علا» که در قدیم به آن «دادان» می‌گفتند[۲]. این منطقه دارای سرزمین‌های کوهستانی و صخره‌ای با صحراهای گرم و سوزان است. شهرهای مهم آن مکه، مدینه و طائف است[۳].

در تاریخ، حجاز بیشتر از مناطق دیگر مورد عنایت است و علت آن را وجود کعبه معظمه در این منطقه می‌توان دانست[۴].

حجاز و مهدویت

این سرزمین مبدأ قیام حضرت حجت(ع) است و انقلاب بزرگ جهانی توسط آن حضرت، از این سرزمین در کنار کعبه در شهر مکه آغاز می‌‌شود. هرچند قیام حضرت مهدی(ع) از مکه آغاز می‌شود، ولی سرزمین حجاز را پس از ظهور می‌گشاید. امام باقر(ع) در این‌باره می‌فرماید: "حضرت مهدی(ع) در مکه ظاهر می‌شود و خداوند، سرزمین حجاز را می‌گشاید و حضرت هرکس از بنی هاشم را که در زندان است، آزاد می‌سازد[۵].[۶]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱۸؛ محمود شکری آلوسی، بلوغ الإرب فی معرفة أحوال العرب، ج۱، ص۱۸۷.
  2. ضیف شوقی، عصر جاهلی، ص۲۵.
  3. اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
  4. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، وضعیت جغرافیایی و طبیعی، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص ۳۷۱-۳۷۲؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۶۸؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۱۶.
  5. فتن ابن حماد، ص۹۵؛ ملاحم ابن طاووس، ص۶۴.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۶۸؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۱۶.