آمرزش در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "در [[روز قیامت]] فریادی از داخل [[عرش]] [[حضرت حق]] به گوش آید که: هرکس ثوابش بر عهده من است برخیزد!. در این هنگام تنها کسانی که دیگران را بخشیده‌اند، برخواهند خاست"<ref>{{متن حدیث| عَنِ الصَّادِقِ{{ع}}: أَنَّ النَّبِيَّ {{صل}} قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَلَا فَلْيَقُمْ كُلُّ مَنْ أَجْرُهُ عَلَيَّ فَلَا يَقُومُ إِلَّا مَنْ عَفَا عَنْ أَخِيهِ الْحَدِيثَ بِطُولِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۰۳.</ref>؛ | # [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "در [[روز قیامت]] فریادی از داخل [[عرش]] [[حضرت حق]] به گوش آید که: هرکس ثوابش بر عهده من است برخیزد!. در این هنگام تنها کسانی که دیگران را بخشیده‌اند، برخواهند خاست"<ref>{{متن حدیث|عَنِ الصَّادِقِ{{ع}}: أَنَّ النَّبِيَّ {{صل}} قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَلَا فَلْيَقُمْ كُلُّ مَنْ أَجْرُهُ عَلَيَّ فَلَا يَقُومُ إِلَّا مَنْ عَفَا عَنْ أَخِيهِ الْحَدِيثَ بِطُولِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۰۳.</ref>؛ | ||
# [[امام سجاد]] {{ع}} فرمودند: "[[دوست]] ندارم که با [[ذلّت]] [[نفس]] خود، شتران سرخ مو - که [[ارزش]] بسیاری داشته‌اند- را به‌دست آورم؛ و هیچ جرعه‌ای نیاشامیدم که نزد من گواراتر باشد از جرعه غیظی که فروخوردم، و آنکه به خشمم آورده بود را بخشیدم" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ {{ع}} يَقُولُ مَا أُحِبُّ أَنَّ لِي بِذُلِّ نَفْسِي حُمْرَ النَّعَمِ وَ مَا تَجَرَّعْتُ جُرْعَةً أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ جُرْعَةِ غَيْظٍ لَا أُكَافِي بِهَا صَاحِبَهَا}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۰۹.</ref>؛ | # [[امام سجاد]] {{ع}} فرمودند: "[[دوست]] ندارم که با [[ذلّت]] [[نفس]] خود، شتران سرخ مو - که [[ارزش]] بسیاری داشته‌اند- را به‌دست آورم؛ و هیچ جرعه‌ای نیاشامیدم که نزد من گواراتر باشد از جرعه غیظی که فروخوردم، و آنکه به خشمم آورده بود را بخشیدم" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ {{ع}} يَقُولُ مَا أُحِبُّ أَنَّ لِي بِذُلِّ نَفْسِي حُمْرَ النَّعَمِ وَ مَا تَجَرَّعْتُ جُرْعَةً أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ جُرْعَةِ غَيْظٍ لَا أُكَافِي بِهَا صَاحِبَهَا}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۰۹.</ref>؛ | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "ما خاندانی هستیم که روش‌مان بخشیدن کسانی است که به ما [[ظلم]] کرده‌اند" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ مُرُوَّتُنَا الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنَا}}؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۱۴.</ref>؛ | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "ما خاندانی هستیم که روش‌مان بخشیدن کسانی است که به ما [[ظلم]] کرده‌اند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ مُرُوَّتُنَا الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنَا}}؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۱۴.</ref>؛ | ||
# [[امام رضا]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ}}<ref>«پس (از آنان) با گذشتی نیکو درگذر» سوره حجر، آیه ۸۵.</ref> فرمودند: مراد آن است که بدون آنکه [[عتاب]] و | # [[امام رضا]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ}}<ref>«پس (از آنان) با گذشتی نیکو درگذر» سوره حجر، آیه ۸۵.</ref> فرمودند: مراد آن است که بدون آنکه [[عتاب]] و درشتی کند، ببخشاید"<ref>{{متن حدیث|عَنِ الرِّضَا {{ع}} فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ قَالَ الْعَفْوُ مِنْ غَيْرِ عِتَابٍ}}؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۲۱.</ref>؛ | ||
# [[ابوحمزه ثمالی]] گوید: شنیدم که [[امام سجاد]] {{ع}} می‌فرمودند: "چون [[روز قیامت]] در رسد، [[خداوند]] تمامی [[مردم]] روزگاران را در مکانی واحد جمع می‌کند؛ آنگاه کسی ندا در می‌دهد که: بزرگواران کجا هستند؟ در این حال برخی از [[مردم]] بر می‌خیزند. پس [[ملائکه]] آنان را در میان گرفته می‌گویند: [[بزرگواری]] شما چه بود؟ می‌گویند: روش ما چنین بود که هر کس با ما قطع ارتباط نمود ما با او ارتباط برقرار ساختیم، و هرکس ما را [[محروم]] ساخت ما به او [[بخشش]] کردیم، و هر کس که به ما [[ظلم]] کرد ما او را بخشیدیم. | # [[ابوحمزه ثمالی]] گوید: شنیدم که [[امام سجاد]] {{ع}} می‌فرمودند: "چون [[روز قیامت]] در رسد، [[خداوند]] تمامی [[مردم]] روزگاران را در مکانی واحد جمع می‌کند؛ آنگاه کسی ندا در می‌دهد که: بزرگواران کجا هستند؟ در این حال برخی از [[مردم]] بر می‌خیزند. پس [[ملائکه]] آنان را در میان گرفته می‌گویند: [[بزرگواری]] شما چه بود؟ می‌گویند: روش ما چنین بود که هر کس با ما قطع ارتباط نمود ما با او ارتباط برقرار ساختیم، و هرکس ما را [[محروم]] ساخت ما به او [[بخشش]] کردیم، و هر کس که به ما [[ظلم]] کرد ما او را بخشیدیم. حضرت فرمودند: در این حال [[فرشتگان]] می‌گویند: راست می‌گوئید، داخل [[بهشت]] شوید"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ {{ع}} قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ جَمَعَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ ثُمَّ يُنَادِي مُنَادٍ أَيْنَ أَهْلُ الْفَضْلِ؟ قَالَ فَيَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ فَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ فَيَقُولُونَ وَ مَا كَانَ فَضْلُكُمْ؟ فَيَقُولُونَ كُنَّا نَصِلُ مَنْ قَطَعَنَا وَ نُعْطِي مَنْ حَرَمَنَا وَ نَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَنَا قَالَ فَيُقَالُ لَهُمْ صَدَقْتُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۰۷.</ref>.<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۴۲-۱۴۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آمرزش است. آمرزش از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آمرزش در قرآن - آمرزش در حدیث - آمرزش در فقه اسلامی - آمرزش در کلام اسلامی - آمرزش در اخلاق اسلامی - آمرزش در معارف و سیره نبوی - آمرزش در فقه سیاسی - آمرزش در معارف دعا و زیارات - آمرزش در معارف و سیره سجادی - آمرزش در جامعه‌شناسی اسلامی - آمرزش در خانواده - آمرزش در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "در روز قیامت فریادی از داخل عرش حضرت حق به گوش آید که: هرکس ثوابش بر عهده من است برخیزد!. در این هنگام تنها کسانی که دیگران را بخشیده‌اند، برخواهند خاست"[۱]؛
- امام سجاد (ع) فرمودند: "دوست ندارم که با ذلّت نفس خود، شتران سرخ مو - که ارزش بسیاری داشته‌اند- را به‌دست آورم؛ و هیچ جرعه‌ای نیاشامیدم که نزد من گواراتر باشد از جرعه غیظی که فروخوردم، و آنکه به خشمم آورده بود را بخشیدم" [۲]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "ما خاندانی هستیم که روش‌مان بخشیدن کسانی است که به ما ظلم کرده‌اند"[۳]؛
- امام رضا (ع) در تفسیر آیه ﴿فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ﴾[۴] فرمودند: مراد آن است که بدون آنکه عتاب و درشتی کند، ببخشاید"[۵]؛
- ابوحمزه ثمالی گوید: شنیدم که امام سجاد (ع) می‌فرمودند: "چون روز قیامت در رسد، خداوند تمامی مردم روزگاران را در مکانی واحد جمع می‌کند؛ آنگاه کسی ندا در می‌دهد که: بزرگواران کجا هستند؟ در این حال برخی از مردم بر می‌خیزند. پس ملائکه آنان را در میان گرفته می‌گویند: بزرگواری شما چه بود؟ می‌گویند: روش ما چنین بود که هر کس با ما قطع ارتباط نمود ما با او ارتباط برقرار ساختیم، و هرکس ما را محروم ساخت ما به او بخشش کردیم، و هر کس که به ما ظلم کرد ما او را بخشیدیم. حضرت فرمودند: در این حال فرشتگان می‌گویند: راست می‌گوئید، داخل بهشت شوید"[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ «عَنِ الصَّادِقِ(ع): أَنَّ النَّبِيَّ (ص) قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَلَا فَلْيَقُمْ كُلُّ مَنْ أَجْرُهُ عَلَيَّ فَلَا يَقُومُ إِلَّا مَنْ عَفَا عَنْ أَخِيهِ الْحَدِيثَ بِطُولِهِ»؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۰۳.
- ↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (ع) يَقُولُ مَا أُحِبُّ أَنَّ لِي بِذُلِّ نَفْسِي حُمْرَ النَّعَمِ وَ مَا تَجَرَّعْتُ جُرْعَةً أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ جُرْعَةِ غَيْظٍ لَا أُكَافِي بِهَا صَاحِبَهَا»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۰۹.
- ↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ مُرُوَّتُنَا الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنَا»؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۱۴.
- ↑ «پس (از آنان) با گذشتی نیکو درگذر» سوره حجر، آیه ۸۵.
- ↑ «عَنِ الرِّضَا (ع) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ قَالَ الْعَفْوُ مِنْ غَيْرِ عِتَابٍ»؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۲۱.
- ↑ «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ جَمَعَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ ثُمَّ يُنَادِي مُنَادٍ أَيْنَ أَهْلُ الْفَضْلِ؟ قَالَ فَيَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ فَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ فَيَقُولُونَ وَ مَا كَانَ فَضْلُكُمْ؟ فَيَقُولُونَ كُنَّا نَصِلُ مَنْ قَطَعَنَا وَ نُعْطِي مَنْ حَرَمَنَا وَ نَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَنَا قَالَ فَيُقَالُ لَهُمْ صَدَقْتُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۰۷.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۱۴۲-۱۴۴.