توبه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
به [[اعتقاد]] امام خمینی هر یک از منازل سلوک، مراتب بسیاری دارد که اگر توبه‌کننده بخواهد افزون بر [[آمرزش گناهان]]، به آن [[کمالات]] [[دست]] یابد، باید کردارهای ناپسندی را که انجام داده و کارهای [[نیکی]] را که ترک کرده است، جبران کند. در این مرحله، باید تمام آثار جسمی و [[روحی]] را که به وسیله [[گناه]] در وجود او تحقق پیدا کرده است، با انجام [[ریاضات]] جسمی و روحی از میان ببرد.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۲۷۹–۲۸۰.</ref> ایشان به مراتب و درجات [[توبه]] توجه داشته است؛ اما به سبب [[علو]] مرتبه آن، از بیانش خودداری کرده است.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۲۸۳.</ref>.<ref>[[سعید نصیری|نصیری، سعید]]، [[توبه - نصیری (مقاله)|مقاله «توبه»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۳ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی ج۳]]، ص۵۵۲ – ۵۵۷.</ref>
به [[اعتقاد]] امام خمینی هر یک از منازل سلوک، مراتب بسیاری دارد که اگر توبه‌کننده بخواهد افزون بر [[آمرزش گناهان]]، به آن [[کمالات]] [[دست]] یابد، باید کردارهای ناپسندی را که انجام داده و کارهای [[نیکی]] را که ترک کرده است، جبران کند. در این مرحله، باید تمام آثار جسمی و [[روحی]] را که به وسیله [[گناه]] در وجود او تحقق پیدا کرده است، با انجام [[ریاضات]] جسمی و روحی از میان ببرد.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۲۷۹–۲۸۰.</ref> ایشان به مراتب و درجات [[توبه]] توجه داشته است؛ اما به سبب [[علو]] مرتبه آن، از بیانش خودداری کرده است.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۲۸۳.</ref>.<ref>[[سعید نصیری|نصیری، سعید]]، [[توبه - نصیری (مقاله)|مقاله «توبه»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۳ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی ج۳]]، ص۵۵۲ – ۵۵۷.</ref>


== [[شرایط توبه]] ==
== شرایط توبه ==
علمای [[عرفان]]، ارکان و شرایطی برای توبه [[حقیقی]] ذکر کرده‌اند: بعضی [[پشیمانی]] از [[گناهان]] را از شرایط توبه شمرده‌اند<ref>انصاری، خواجه‌عبدالله، منازل السائرین، ۳۷؛ ابن‌عربی، الفتوحات المکیه، ۱/۳۶۲.</ref>؛ اما برخی [[عزم]] بر [[ترک گناه]] و پشیمانی از آن را از علایم توبه دانسته‌اند.<ref>تلمسانی، شرح منازل السائرین، ۱/۶۳؛ کاشانی، عزالدین، مصباح الهدایة، ۳۶۹.</ref> [[علمای اخلاق]]، افزون بر پشیمانی، شرط‌های دیگری چون: قصد ترک گناه در [[آینده]]، [[انجام واجبات]]، [[طلب حلال]] در خوردن و [[پوشیدن]]، ردّ [[مظالم]]، [[مجاهدت]] و [[ریاضت]] نفس را نیز از ارکان توبه بیان کرده‌اند.<ref>کاشانی، عزالدین، مصباح الهدایة، ۳۶۸–۳۶۹.</ref> شماری افزون بر این شرایط، تأکید بسیاری بر جبران خطاهای گذشته دارند و آن را لازمه برطرف‌شدن [[تاریکی]] [[قلب]] می‌دانند. در این راستا به [[روزه‌داری]]، [[کوشش]] در [[عبادت]] و انجام [[کار نیک]] مناسب با [[کردار]] [[ناپسند]] انجام‌شده، سفارش می‌کنند.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ۷/۱۸–۱۹ و ۸۴–۸۵؛ نراقی، مهدی، جامع السعادات، ۳/۵۲ و ۶۲–۶۳.</ref>
علمای [[عرفان]]، ارکان و شرایطی برای توبه [[حقیقی]] ذکر کرده‌اند: بعضی [[پشیمانی]] از [[گناهان]] را از شرایط توبه شمرده‌اند<ref>انصاری، خواجه‌عبدالله، منازل السائرین، ۳۷؛ ابن‌عربی، الفتوحات المکیه، ۱/۳۶۲.</ref>؛ اما برخی [[عزم]] بر [[ترک گناه]] و پشیمانی از آن را از علایم توبه دانسته‌اند.<ref>تلمسانی، شرح منازل السائرین، ۱/۶۳؛ کاشانی، عزالدین، مصباح الهدایة، ۳۶۹.</ref> [[علمای اخلاق]]، افزون بر پشیمانی، شرط‌های دیگری چون: قصد ترک گناه در [[آینده]]، [[انجام واجبات]]، [[طلب حلال]] در خوردن و [[پوشیدن]]، ردّ [[مظالم]]، [[مجاهدت]] و [[ریاضت]] نفس را نیز از ارکان توبه بیان کرده‌اند.<ref>کاشانی، عزالدین، مصباح الهدایة، ۳۶۸–۳۶۹.</ref> شماری افزون بر این شرایط، تأکید بسیاری بر جبران خطاهای گذشته دارند و آن را لازمه برطرف‌شدن [[تاریکی]] [[قلب]] می‌دانند. در این راستا به [[روزه‌داری]]، [[کوشش]] در [[عبادت]] و انجام [[کار نیک]] مناسب با [[کردار]] [[ناپسند]] انجام‌شده، سفارش می‌کنند.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ۷/۱۸–۱۹ و ۸۴–۸۵؛ نراقی، مهدی، جامع السعادات، ۳/۵۲ و ۶۲–۶۳.</ref>


۱۱۷٬۵۸۰

ویرایش