سلمة بن فضل ابرش انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

سلمة بن فضل ابرش انصاری را منتسب به [[بنی کنده]]<ref> ابن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۸۷.</ref> و از موایان [[انصار]] گفته‌اند.<ref> بخاری، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۸۴؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵.</ref> کنیه‌اش «ابوعبدالله» و [[قاضی]] [[شهر]] [[ری]] بود. <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۴۹.</ref> وی از [[محدثین طبقة نهم]]<ref> ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و از شاگردان [[محمد بن اسحاق]] به شمار می‌‌رفت که در کنار [[نقل روایت]] از او، [[احادیث]] «المبتدی» و «[[مغازی]]» ([[تاریخ]] [[جنگ‌ها]] و روزگاران [[صدر اسلام]]) را نیز از او فرا گرفته است. سلمة بن فضل علاوه بر [[ابن اسحاق]]، از [[ابراهیم بن طهمان]]، [[حجاج بن أرطا]]، [[زکریا بن سلام عتبی]]، [[ابوخثیمه زهیر بن معاویه جعفی]]، [[سفیان ثوری]] و دیگران [[روایت]] نقل کرد و [[عبد الله بن عمر بن ابان کوفی]]، [[عثمان بن محمد بن ابی شیبة]]، [[محمد بن امیه ساوی]]، [[محمد بن عمرو زنیج]]، [[یحیی بن معین]] و جماعتی دیگر، ناقل روایت‌های او به شمار رفته‌اند.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵-۳۰۶. نیز ر. ک. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۵۰؛ ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹.</ref>  

در مقابل این دسته، برخی هم او را [[تضعیف]] کرده<ref> نسائی، کتاب الضعفاء و المتروکین، ص۱۸۴؛ عقیلی، کتاب الضعفاء، ج۲، ص۱۵۰.</ref> احادیثش را به جهت نقل برخی [[منکرات]]، رد می‌‌کنند. <ref> ابن حبان، کتاب المجروحین، ج۱، ص۳۳۷ به نقل از ابن راهویه؛ بخاری، الضعفاء الصغیر، ص۵۷. نیز ر. ک. بخاری، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۸۴.</ref> [[ابن ابی‌حاتم]] نیز به نقل از پدرش، سلمة بن فضل را فردی [[صالح]] و صادق معرفی کرده در عین حال آورده که «در حدیثش [[انکار]] است و روایات او از قوت برخوردار نیست... او [[احادیث]] خود را می‌‌نویسد و نمی‌توان به او [[احتجاج]] کرد». وی در ادامه از طرد روایات او از سوی [[علی بن مداینی]] خبر داده و به نقل از او آورده: «ما از [[ری]] خارج نشدیم مگر این که [[روایات]] وی را رها کردیم». <ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹.</ref> برخی از [[علما]] هم با اتخاذ موضعی میانه، در کنار [[تمجید]] از [[شخصیت]] سلمة بن فضل، وی را تجریح کرده‌اند؛ چندان که [[ابن حجر]] او را {{عربی|"صدوق كثير الخطأ"}} برشمرده<ref> ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و [[ابو احمد بن عدی]] هم در ارزیابی [[احادیث]] سلمة بن فضل می‌‌نویسد: «روایات او دارای غرائب و مفردات است با این حال، روایتی از او که به حد [[انکار]] برسد نیافتم. روایات او متقاربه و محتمله است». <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۸.</ref> [[ابن حبان]] نیز، ضمن ثبت نام او در کتاب «الثقات»، می‌‌نویسد: {{عربی|"يخالف ويخطأ"}} «او متناقض می‌‌گوید و [[خطا]] می‌‌کند». <ref> ابن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۸۷.</ref> [[مرگ]] سلمة بن فضل پس از سال ۱۹۰ هجری<ref> بخاری، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۸۴؛ ابن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۸۷. ذهبی تاریخ مرگ او را سال ۱۹۱ هجری عنوان کرده است. (ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۵۰).</ref> و در سن صد و ده سالگی اتفاق افتاده است.<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۶۷.</ref>