بنی‌عنس در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = بنی‌عنس | عنوان مدخل = بنی‌عنس | مداخل مرتبط = بنی‌عنس در تاریخ اسلامی | پرسش مرتبط = }} ==نسب قبیله عنس== عنس از شاخه‌های قبیله مذحج<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵.</ref> و در شما...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۸: خط ۸:
==[[نسب]] [[قبیله عنس]]==
==[[نسب]] [[قبیله عنس]]==
[[عنس]] از شاخه‌های [[قبیله مذحج]]<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵.</ref> و در شمار [[قبایل قحطانی]] است که نسب از عنس بن مالک ([[مذحج]]) بن أدد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان می‌‌برند.<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۳۷۹.</ref> برخی منابع از نام اصلی عنس با نام زید یاد کردند.<ref>بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۱۵۷؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۵.</ref> وی دارای فرزندانی به نام‌های سعد الأکبر، سعد الأصغر، [[عمرو]]، [[عامر]]، [[معاویه]]، [[عزیز]]، عتیک، شهاب، مالک، [[یام]]، جشم و القرّیّه بود<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> که [[نسل]] او را استمرار دادند. این [[قبیله]] دارای شاخه‌ها و شعبات متعددی است که از جمله مهمترین آنان می‌‌توان از قبایلی مانند [[بنی مالک بن عنس]]،<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۴۱۴.</ref> [[بنی عزیز بن عنس]]،<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> بنی الصحم بن قرّة بن عزیز بن عنس،<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷. ابن حزم از آن با نام "بنی الصحیم بن قرّة بن عزیز بن عنس" یاد کرده است. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> بنی یاسر بن [عمار بن] مالک،<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> [[بنی عبداللّه بن سعد]]<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۶.</ref> بنی القَریه،<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵. قلقشندی از این طایفه با نام "القویّه" یاد کرده است. (قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۷۱).</ref> بنی یام،<ref>قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۴۴۹؛ اشرف الرسولی، طرفة الأصحاب فی معرفة الأنساب‌، ص۶۵.</ref> بنی صعب،<ref>اشرف الرسولی، طرفة الأصحاب فی معرفة الأنساب‌، ص۶۵.</ref> بنی سعد بن عنس<ref>عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۶.</ref> و [[بنی سعید بن عمار یاسر]] در [[اندلس]]<ref>لسان الدین ابن الخطیب، الإحاطه فی أخبار غرناطه، ج۱، ص۸۸.</ref> یاد کرد. نهدیّون، قرِّیُّون، لمیسیُّون هم از دیگر بطون این [[قبیله]] به شمار رفته‌اند.<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۹۲.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
[[عنس]] از شاخه‌های [[قبیله مذحج]]<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵.</ref> و در شمار [[قبایل قحطانی]] است که نسب از عنس بن مالک ([[مذحج]]) بن أدد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان می‌‌برند.<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۳۷۹.</ref> برخی منابع از نام اصلی عنس با نام زید یاد کردند.<ref>بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۱۵۷؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۵.</ref> وی دارای فرزندانی به نام‌های سعد الأکبر، سعد الأصغر، [[عمرو]]، [[عامر]]، [[معاویه]]، [[عزیز]]، عتیک، شهاب، مالک، [[یام]]، جشم و القرّیّه بود<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> که [[نسل]] او را استمرار دادند. این [[قبیله]] دارای شاخه‌ها و شعبات متعددی است که از جمله مهمترین آنان می‌‌توان از قبایلی مانند [[بنی مالک بن عنس]]،<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۴۱۴.</ref> [[بنی عزیز بن عنس]]،<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> بنی الصحم بن قرّة بن عزیز بن عنس،<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷. ابن حزم از آن با نام "بنی الصحیم بن قرّة بن عزیز بن عنس" یاد کرده است. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> بنی یاسر بن [عمار بن] مالک،<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.</ref> [[بنی عبداللّه بن سعد]]<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۶.</ref> بنی القَریه،<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵. قلقشندی از این طایفه با نام "القویّه" یاد کرده است. (قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۷۱).</ref> بنی یام،<ref>قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۴۴۹؛ اشرف الرسولی، طرفة الأصحاب فی معرفة الأنساب‌، ص۶۵.</ref> بنی صعب،<ref>اشرف الرسولی، طرفة الأصحاب فی معرفة الأنساب‌، ص۶۵.</ref> بنی سعد بن عنس<ref>عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۶.</ref> و [[بنی سعید بن عمار یاسر]] در [[اندلس]]<ref>لسان الدین ابن الخطیب، الإحاطه فی أخبار غرناطه، ج۱، ص۸۸.</ref> یاد کرد. نهدیّون، قرِّیُّون، لمیسیُّون هم از دیگر بطون این [[قبیله]] به شمار رفته‌اند.<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۹۲.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
==[[مساکن]] [[عنس]]==
از برجسته‌ترین این سکونتگاهها، می‌‌توان به مِخْلاف "عَنْس"<ref>حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۶۱؛ يعقوبى، البلدان، ص۱۵۵.</ref> نزدیک ذَمار اشاره کرد. این مخلاف در نجد يمن در دو فرسخی شرق [[ذمار]] قرار داشت. این [[سرزمین]] وسیع که از طرف شمال به الثنیّه -شامل بیکلی، الطیبار و جیره- و از طرف جنوب به [[کوه]] معروف میتم و از ناحیه شرق به ثات<ref>این منطقه در زمان حیات مؤلف (قرن چهارم هجری)، محل اسکان طوایفی از بطون عنس همچون نهديون، قرِّيُّون، لَّميسيُّون و ياميّون بود. (حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۹۲.)</ref> -سرزمینی با روستاهای بسیار، از جمله المنشر، الأهجر، بشار و بوسان و کوه معروف به إسبيل در وسط آن- محدود می‌‌شد، زیست گاه اعضای [[قبیله عنس]] در کنار مردمانی دیگر از [[قبایل]] دیگر نظیر بني عنم و بني طيبه و بني سرحه بود.<ref>حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۹۲.</ref> ضمن این که "رداع" در [[یمن]] نجدیه<ref>حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۵۵. عمر رضا کحاله از این مکان با نام "رذاع" نام برده است. (کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.)</ref> و قريه بزرگ "هروج"‌<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۳۹.</ref> و نیز "[[بینون]]"<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.</ref>، مخلاف "ذار"<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.</ref> و ابتدای مخالیف ذمّار<ref>این منطقه سرسبز و آباد تا زمان حیات همدانی همچنان سکونت گاه شماری از مردم عنس بود. (حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۱۰۴.)</ref> از دیگر سكونت‌گاههای اين قبيله در یمن برشمرده شده است. پس از [[فتوحات اسلامی]] بسیاری از آنان در [[شام]]<ref>ابن کلبی، نسب معد و اليمن الكبير، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵</ref> [[مصر]]،<ref>ر. ک. سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۶.</ref> [[کوفه]]<ref>ر. ک. خلیفة بن خیاط، طبقات، ص۱۳۶.</ref> و جمعی نیز بعدها در [[افریقا]]<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۲۸۶.</ref> و [[اندلس]] در سمت قلعه يحصب<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶؛ لسان الدين ابن الخطيب، الإحاطة في أخبار غرناطه، ج۱، ص۸۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۹۲.</ref> ساکن شدند.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۳

نسب قبیله عنس

عنس از شاخه‌های قبیله مذحج[۱] و در شمار قبایل قحطانی است که نسب از عنس بن مالک (مذحج) بن أدد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان می‌‌برند.[۲] برخی منابع از نام اصلی عنس با نام زید یاد کردند.[۳] وی دارای فرزندانی به نام‌های سعد الأکبر، سعد الأصغر، عمرو، عامر، معاویه، عزیز، عتیک، شهاب، مالک، یام، جشم و القرّیّه بود[۴] که نسل او را استمرار دادند. این قبیله دارای شاخه‌ها و شعبات متعددی است که از جمله مهمترین آنان می‌‌توان از قبایلی مانند بنی مالک بن عنس،[۵] بنی عزیز بن عنس،[۶] بنی الصحم بن قرّة بن عزیز بن عنس،[۷] بنی یاسر بن [عمار بن] مالک،[۸] بنی عبداللّه بن سعد[۹] بنی القَریه،[۱۰] بنی یام،[۱۱] بنی صعب،[۱۲] بنی سعد بن عنس[۱۳] و بنی سعید بن عمار یاسر در اندلس[۱۴] یاد کرد. نهدیّون، قرِّیُّون، لمیسیُّون هم از دیگر بطون این قبیله به شمار رفته‌اند.[۱۵].[۱۶].

مساکن عنس

از برجسته‌ترین این سکونتگاهها، می‌‌توان به مِخْلاف "عَنْس"[۱۷] نزدیک ذَمار اشاره کرد. این مخلاف در نجد يمن در دو فرسخی شرق ذمار قرار داشت. این سرزمین وسیع که از طرف شمال به الثنیّه -شامل بیکلی، الطیبار و جیره- و از طرف جنوب به کوه معروف میتم و از ناحیه شرق به ثات[۱۸] -سرزمینی با روستاهای بسیار، از جمله المنشر، الأهجر، بشار و بوسان و کوه معروف به إسبيل در وسط آن- محدود می‌‌شد، زیست گاه اعضای قبیله عنس در کنار مردمانی دیگر از قبایل دیگر نظیر بني عنم و بني طيبه و بني سرحه بود.[۱۹] ضمن این که "رداع" در یمن نجدیه[۲۰] و قريه بزرگ "هروج"‌[۲۱] و نیز "بینون"[۲۲]، مخلاف "ذار"[۲۳] و ابتدای مخالیف ذمّار[۲۴] از دیگر سكونت‌گاههای اين قبيله در یمن برشمرده شده است. پس از فتوحات اسلامی بسیاری از آنان در شام[۲۵] مصر،[۲۶] کوفه[۲۷] و جمعی نیز بعدها در افریقا[۲۸] و اندلس در سمت قلعه يحصب[۲۹] ساکن شدند.[۳۰].

منابع

پانویس

  1. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵.
  2. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۳۷۹.
  3. بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۱۵۷؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۵.
  4. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.
  5. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۴۱۴.
  6. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.
  7. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷. ابن حزم از آن با نام "بنی الصحیم بن قرّة بن عزیز بن عنس" یاد کرده است. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.
  8. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵.
  9. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۶.
  10. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵. قلقشندی از این طایفه با نام "القویّه" یاد کرده است. (قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۷۱).
  11. قلقشندی، نهایة الارب، ج۱، ص۴۴۹؛ اشرف الرسولی، طرفة الأصحاب فی معرفة الأنساب‌، ص۶۵.
  12. اشرف الرسولی، طرفة الأصحاب فی معرفة الأنساب‌، ص۶۵.
  13. عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۸۶.
  14. لسان الدین ابن الخطیب، الإحاطه فی أخبار غرناطه، ج۱، ص۸۸.
  15. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۹۲.
  16. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
  17. حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۶۱؛ يعقوبى، البلدان، ص۱۵۵.
  18. این منطقه در زمان حیات مؤلف (قرن چهارم هجری)، محل اسکان طوایفی از بطون عنس همچون نهديون، قرِّيُّون، لَّميسيُّون و ياميّون بود. (حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۹۲.)
  19. حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۹۲.
  20. حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۵۵. عمر رضا کحاله از این مکان با نام "رذاع" نام برده است. (کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.)
  21. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۳۹.
  22. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.
  23. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.
  24. این منطقه سرسبز و آباد تا زمان حیات همدانی همچنان سکونت گاه شماری از مردم عنس بود. (حسن بن احمد همدانى، صفة جزيرة العرب، ص۱۰۴.)
  25. ابن کلبی، نسب معد و اليمن الكبير، ج‌۱، ص۳۳۷؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۵؛ سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵
  26. ر. ک. سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۶.
  27. ر. ک. خلیفة بن خیاط، طبقات، ص۱۳۶.
  28. ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۲۸۶.
  29. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶؛ لسان الدين ابن الخطيب، الإحاطة في أخبار غرناطه، ج۱، ص۸۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۹۲.
  30. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.