جمرة بن شهاب جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - '(مخضرمین)' به '(مخضرمین)') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
نام و [[نسب]] وی [[جمرة بن شهاب بن ضرام بن مالک]]، از [[طایفه]] بنو ضِرام، از [[قبیله]] [[جهینه]]، از [[قبایل]] [[قضاعه]] است<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۴۶؛ سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۵؛ نسبت ضرامی را در انساب نیاورده، اما محقق کتاب این مورد را استدراک کرده و ذیل آن از جمرة بن شهاب یاد کرده است.</ref>. برخی نام او را با پدرش جابه جا کرده و شهاب بن جمره نامیده‌اند به همین جهت [[صحابه]] نویسان مانند [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸ و ج۳، ص۳۱۲.</ref> ضمن آنکه گونه اول را ترجیح داده‌اند، اما شرح حال وی را در هر دو عنوان آورده‌اند. او از [[مخضرمین]] دانسته شده و به همین جهت ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸.</ref> در قسم سوم [[الاصابه]] (مخضرمین) شرح حال او را آورده است. تنها حادثه‌ای که از او در آن یاد شده مربوط به [[دیدار]] وی با [[عمر بن خطاب]] است. چون نزد [[عمر]] آمد، از نامش پرسید. وی خود را جمره معرفی کرد. عمر پرسید: فرزند کیستی؟ جواب داد: فرزند شهاب. گفت: از کدام طایفه‌ای؟ جواب داد: از «حُرَقَه»، عمر از مسکنش پرسید. جواب داد: «حَرّه». عمر پرسید: کدام حره. او گفت: حَرّه‌ای در ذات لَظی. عمر از [[آتش]] به [[خدا]] [[پناه]] برد {{عربی|"اعوذ بالله من النار"}} و بدو گفت خانواده‌ات را دریاب که دچار حریق شده‌اند. آن مرد چون به خانه‌اش بازگشت، [[سخن]] عمر را صادق یافت<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ج۱۰، ص۳۱۳؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۴۶؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸.</ref>. عمر با توجه به نام وی (جمره)، نام طایفه‌اش (حرقه) و محل سکونت (ذات لفظی) که همه به نحوی با آتش مربوط بود، [[تطیر]] زده و از آسیب آتش به خدا پناه برد. به نظر می‌رسد خبر [[پیشگویی]] عمر از اینکه [[خانواده]] وی در آتش‌اند از برساخته‌های فضایل‌نویسان عمر است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جمرة بن شهاب جهنی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۱۲ - ۴۱۳.</ref> | نام و [[نسب]] وی [[جمرة بن شهاب بن ضرام بن مالک]]، از [[طایفه]] بنو ضِرام، از [[قبیله]] [[جهینه]]، از [[قبایل]] [[قضاعه]] است<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۴۶؛ سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۵؛ نسبت ضرامی را در انساب نیاورده، اما محقق کتاب این مورد را استدراک کرده و ذیل آن از جمرة بن شهاب یاد کرده است.</ref>. برخی نام او را با پدرش جابه جا کرده و شهاب بن جمره نامیده‌اند به همین جهت [[صحابه]] نویسان مانند [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸ و ج۳، ص۳۱۲.</ref> ضمن آنکه گونه اول را ترجیح داده‌اند، اما شرح حال وی را در هر دو عنوان آورده‌اند. او از [[مخضرمین]] دانسته شده و به همین جهت ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸.</ref> در قسم سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) شرح حال او را آورده است. تنها حادثه‌ای که از او در آن یاد شده مربوط به [[دیدار]] وی با [[عمر بن خطاب]] است. چون نزد [[عمر]] آمد، از نامش پرسید. وی خود را جمره معرفی کرد. عمر پرسید: فرزند کیستی؟ جواب داد: فرزند شهاب. گفت: از کدام طایفه‌ای؟ جواب داد: از «حُرَقَه»، عمر از مسکنش پرسید. جواب داد: «حَرّه». عمر پرسید: کدام حره. او گفت: حَرّه‌ای در ذات لَظی. عمر از [[آتش]] به [[خدا]] [[پناه]] برد {{عربی|"اعوذ بالله من النار"}} و بدو گفت خانواده‌ات را دریاب که دچار حریق شده‌اند. آن مرد چون به خانه‌اش بازگشت، [[سخن]] عمر را صادق یافت<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ج۱۰، ص۳۱۳؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۴۶؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸.</ref>. عمر با توجه به نام وی (جمره)، نام طایفه‌اش (حرقه) و محل سکونت (ذات لفظی) که همه به نحوی با آتش مربوط بود، [[تطیر]] زده و از آسیب آتش به خدا پناه برد. به نظر می‌رسد خبر [[پیشگویی]] عمر از اینکه [[خانواده]] وی در آتش‌اند از برساخته‌های فضایل‌نویسان عمر است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جمرة بن شهاب جهنی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۱۲ - ۴۱۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۷
آشنایی اجمالی
نام و نسب وی جمرة بن شهاب بن ضرام بن مالک، از طایفه بنو ضِرام، از قبیله جهینه، از قبایل قضاعه است[۱]. برخی نام او را با پدرش جابه جا کرده و شهاب بن جمره نامیده‌اند به همین جهت صحابه نویسان مانند ابن حجر[۲] ضمن آنکه گونه اول را ترجیح داده‌اند، اما شرح حال وی را در هر دو عنوان آورده‌اند. او از مخضرمین دانسته شده و به همین جهت ابن حجر[۳] در قسم سوم الاصابه (مخضرمین) شرح حال او را آورده است. تنها حادثه‌ای که از او در آن یاد شده مربوط به دیدار وی با عمر بن خطاب است. چون نزد عمر آمد، از نامش پرسید. وی خود را جمره معرفی کرد. عمر پرسید: فرزند کیستی؟ جواب داد: فرزند شهاب. گفت: از کدام طایفه‌ای؟ جواب داد: از «حُرَقَه»، عمر از مسکنش پرسید. جواب داد: «حَرّه». عمر پرسید: کدام حره. او گفت: حَرّه‌ای در ذات لَظی. عمر از آتش به خدا پناه برد "اعوذ بالله من النار" و بدو گفت خانواده‌ات را دریاب که دچار حریق شده‌اند. آن مرد چون به خانه‌اش بازگشت، سخن عمر را صادق یافت[۴]. عمر با توجه به نام وی (جمره)، نام طایفه‌اش (حرقه) و محل سکونت (ذات لفظی) که همه به نحوی با آتش مربوط بود، تطیر زده و از آسیب آتش به خدا پناه برد. به نظر می‌رسد خبر پیشگویی عمر از اینکه خانواده وی در آتش‌اند از برساخته‌های فضایل‌نویسان عمر است.[۵]
جستارهای وابسته
- جهینه (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۴۶؛ سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۵؛ نسبت ضرامی را در انساب نیاورده، اما محقق کتاب این مورد را استدراک کرده و ذیل آن از جمرة بن شهاب یاد کرده است.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸ و ج۳، ص۳۱۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸.
- ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ج۱۰، ص۳۱۳؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۴۶؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۸.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «جمرة بن شهاب جهنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۱۲ - ۴۱۳.