←راهکار (۴): آزاد‌سازی اراده ملت از محکومیت سلطه و زور و حاکم ساختن حق
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
==== راهکار (۴): [[آزاد‌سازی اراده ملت]] از محکومیت [[سلطه]] و [[زور]] و [[حاکم ساختن حق]] ==== | ==== راهکار (۴): [[آزاد‌سازی اراده ملت]] از محکومیت [[سلطه]] و [[زور]] و [[حاکم ساختن حق]] ==== | ||
حالتی از رکود بر [[امت]] سایه افکنده بود به گونه‌ای که در تلاش و فعالیت برای اتخاذ موضعی عملی و صحیح در قبال حاکم [[ستم‌پیشه]] [[زمان]] خود، [[قادر]] نبودند، همه می‌دانستند [[یزید]] کیست و از چنان صفات [[زشت]] و ناپسندی برخوردار است که وی را هیچ‌گاه [[شایسته]] [[زمامداری]] [[مسلمانان]] قرار نمی‌دهد. در چنین شرایطی بسیاری از [[مردم]]، حیران و سرگردان بوده و در [[عزم]] و [[اراده]] و [[تصمیم]] خود دچار [[شک و تردید]] شده بودند. از این‌رو، [[امام حسین]] {{ع}} حرکت خود را آغاز کرد تا مواضع [[الهی]] ستم‌ناپذیری و [[مبارزه]] با [[فساد]] را در [[نهضت]] و قیامی بزرگ و شفاف همراه با [[از خودگذشتگی]] و [[ایثار]] در راه [[آرمان]] [[اسلامی]]، به منّصه [[ظهور]] بگذارد تا امت نیز در قبال [[ستم]] و [[بیداد]]، به اتخاذ همین موضع [[همت]] گمارد.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۱۹۱.</ref>. | |||
[[حضرت]] در [[کربلا]] به [[یاران]] خویش فرمود: "آیا نمی‌بینید که به [[حق]] عمل نمی‌شود و از [[باطل]] [[نهی]] نمی‌شود؟ براستی که [[مؤمن]] باید به [[مرگ]] و [[دیدار]] [[خدا]] روی آورد. پس من مرگ را جز [[سعادت]]، و [[زندگی]] با [[ستمگران]] را جز [[رنج]] و ملال نمی‌بینم"<ref>{{متن حدیث|لاَ تَرَوْنَ إِلَی اَلْحَقِّ لاَ یُعْمَلُ بِهِ وَ إِلَی اَلْبَاطِلِ لاَ یُتَنَاهَی عَنْهُ لِیَرْغَبِ اَلْمُؤْمِنُ فِی لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّی لاَ أَرَی اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ اَلْحَیَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِینَ إِلاَّ بَرَماً}}؛ حیاة الامام الحسین بن علی، ج۳، ص۹۸.</ref>. | [[حضرت]] در [[کربلا]] به [[یاران]] خویش فرمود: "آیا نمی‌بینید که به [[حق]] عمل نمی‌شود و از [[باطل]] [[نهی]] نمی‌شود؟ براستی که [[مؤمن]] باید به [[مرگ]] و [[دیدار]] [[خدا]] روی آورد. پس من مرگ را جز [[سعادت]]، و [[زندگی]] با [[ستمگران]] را جز [[رنج]] و ملال نمی‌بینم"<ref>{{متن حدیث|لاَ تَرَوْنَ إِلَی اَلْحَقِّ لاَ یُعْمَلُ بِهِ وَ إِلَی اَلْبَاطِلِ لاَ یُتَنَاهَی عَنْهُ لِیَرْغَبِ اَلْمُؤْمِنُ فِی لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّی لاَ أَرَی اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ اَلْحَیَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِینَ إِلاَّ بَرَماً}}؛ حیاة الامام الحسین بن علی، ج۳، ص۹۸.</ref>. | ||