←راهکار (۲): آگاه ساختن مسلمانان
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
====راهکار (۲): [[آگاه ساختن مسلمانان]] ==== | ====راهکار (۲): [[آگاه ساختن مسلمانان]] ==== | ||
امام حسین {{ع}} در [[نامه]] خود به بزرگان [[بصره]] نوشت: "و من شما را به [[کتاب خدا]] و [[سنّت]] پیامبرش فرا می‌‌خوانم،؛ چراکه (این گروه) [[سنّت پیامبر]] {{صل}} را از بین برده و [[بدعت]] (در [[دین]]) را [[احیا]] کردند، اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را [[اطاعت]] کنید، شما را به [[راه راست]] هدایت می‌‌کنم"<ref>{{متن حدیث|... وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلَی کِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ [وَ آلِهِ] وَ سَلَّمَ فَإِنَّ اَلسُّنَّةَ قَدْ أُمِیتَتْ، وَ إِنَّ اَلْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ إِنْ تَسْمَعُوا قَوْلِی وَ تُطِیعُوا أَمْرِی أَهْدِکُمْ سَبِیلَ اَلرَّشَادِ}}؛ حیاة الامام الحسین بن علی، ج۲، ص۳۲۲.</ref>. | امام حسین {{ع}} در [[نامه]] خود به بزرگان [[بصره]] نوشت: "و من شما را به [[کتاب خدا]] و [[سنّت]] پیامبرش فرا می‌‌خوانم،؛ چراکه (این گروه) [[سنّت پیامبر]] {{صل}} را از بین برده و [[بدعت]] (در [[دین]]) را [[احیا]] کردند، اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را [[اطاعت]] کنید، شما را به [[راه راست]] هدایت می‌‌کنم"<ref>{{متن حدیث|... وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلَی کِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ [وَ آلِهِ] وَ سَلَّمَ فَإِنَّ اَلسُّنَّةَ قَدْ أُمِیتَتْ، وَ إِنَّ اَلْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ إِنْ تَسْمَعُوا قَوْلِی وَ تُطِیعُوا أَمْرِی أَهْدِکُمْ سَبِیلَ اَلرَّشَادِ}}؛ حیاة الامام الحسین بن علی، ج۲، ص۳۲۲.</ref>. | ||
====راهکار (۳): [[امر به معروف و نهی از منکر]] ==== | |||
عدم وجود [[فریضه]] امر به معروف و نهی از منکر در [[جامعه]]، نتیجه طبیعی [[زمامداری]] [[منحرف]] به شمار می‌آید و این مسأله با عناوین متعددی از جمله: | |||
[[لزوم اطاعت]] از [[فرمانروا]]، [[حرمت]] [[بیعت‌شکنی]] هرچند منحرف، هم‌چنین [[حرام]] بودن ایجاد [[تفرقه]] بوقوع پیوست. [[امام]] {{ع}} این حالت را در این فرموده‌اش چنین به وصف آورده: | |||
آیا نمی‌بینید که نه به [[حق]] عمل می‌شود و نه از انجام [[باطل]] [[نهی]] می‌شود [[شایسته]] است در چنین محیطی شخص با [[ایمان]] به سوی [[دیدار]] پروردگارش بشتابد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۰۳.</ref>. | |||
از این‌رو، این می‌طلبید که فرزند [[رسول خدا]] {{صل}} [[شمشیر]] به دست گیرد و برای بازگرداندن حق، به جایگاه اصلی آن از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]]، به [[جهاد]] و [[مبارزه]] برخیزد. [[امام]] {{ع}} در [[وصیت]] خود به برادرش [[محمد حنفیه]] بدین موضوع اشاره کرد و فرمود: | |||
من از سر [[خودخواهی]] و یا [[خوشگذرانی]] و برای [[ستمگری]] و [[فساد]] و [[تباهی]] از [[مدینه]] خارج نمی‌گردم، بلکه هدفم از این [[سفر]] [[اصلاح]] [[مفاسد]] [[امت]] جدم رسول خدا {{صل}} و اجرای امر به معروف و نهی از منکر است. | |||
اصلاح موردنظر امام {{ع}} همان امر به معروف و نهی از منکر در کلیه زوایای [[دین]] و [[زندگی]] تلقی می‌شد و این [[واقعیت]] طی [[نهضت]] بزرگی که آن بزرگوار انجام داد، تحّقق یافت و [[هدایت]] و [[ارشاد]] و توجه به بشریّت از جنبه‌های [[دینی]]، [[معنوی]]، [[انسانی]] و [[اخروی]]، ثمره [[شهادت]] وی و آن نهضتی است که نسل‌هایی از امت براساس آن [[تربیت]] یافته‌اند و از مکتبش قهرمانان و دلاورمردانی بزرگ پدید آمده و همواره تا [[قیامت]] چونان مشعلی فروزان روشنی‌بخش طریق حق و [[عدالت]] و [[آزادی]] و [[اطاعت]] از [[خدای متعال]] باقی خواهد ماند.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۱۹۵.</ref>. | |||
==راهبرد دوم: [[حفظ نظام]] و [[دفع فساد]] و [[رفع اختلاف|اختلاف]]== | ==راهبرد دوم: [[حفظ نظام]] و [[دفع فساد]] و [[رفع اختلاف|اختلاف]]== | ||