اهداف قیام امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

===هدف اول: [[هدایت الی الله]]===

====راهکار (۱): [[تعلیم]] و [[تبیین قرآن]] و [[سنت پیامبر خدا]]====

امام حسین {{ع}} در [[نامه]] خود به بزرگان [[بصره]] نوشت: "و من شما را به [[کتاب خدا]] و [[سنّت]] پیامبرش فرا می‌‌خوانم،؛ چراکه (این گروه) [[سنّت پیامبر]] {{صل}} را از بین برده و [[بدعت]] (در [[دین]]) را [[احیا]] کردند، اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را [[اطاعت]] کنید، شما را به [[راه راست]] هدایت می‌‌کنم"<ref>{{متن حدیث|... وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلَی کِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ [وَ آلِهِ] وَ سَلَّمَ فَإِنَّ اَلسُّنَّةَ قَدْ أُمِیتَتْ، وَ إِنَّ اَلْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ إِنْ تَسْمَعُوا قَوْلِی وَ تُطِیعُوا أَمْرِی أَهْدِکُمْ سَبِیلَ اَلرَّشَادِ}}؛ حیاة الامام الحسین بن علی، ج۲، ص۳۲۲.</ref>.

عدم وجود [[فریضه]] امر به معروف و نهی از منکر در [[جامعه]]، نتیجه طبیعی [[زمامداری]] [[منحرف]] به شمار می‌آید و این مسأله با عناوین متعددی از جمله:

[[لزوم اطاعت]] از [[فرمانروا]]، [[حرمت]] [[بیعت‌شکنی]] هرچند منحرف، هم‌چنین [[حرام]] بودن ایجاد [[تفرقه]] بوقوع پیوست. [[امام]] {{ع}} این حالت را در این فرموده‌اش چنین به وصف آورده: