علی بن هاشم بن یزید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ' به 'عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، ') |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[شیخ طوسی]] او را از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} خوانده است. او از: [[ابو حمزه ثمالی]]، [[اعمش]]، [[عبیداللّه بن ولید]] و صافی، پدرش هاشم، [[محمد بن عبدالرحمن بن ابی لیلی]] و دیگران [[روایت]] کرده است. و کسانی چون: [[احمد بن حنبل]]، [[اسماعیل بن ابراهیم قطیعی]]، [[حسین بن حسن اشقر]]، [[داوود بن رشید]] و [[یحیی بن معین]] از او روایت کرده‌اند. | [[شیخ طوسی]] او را از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} خوانده است. او از: [[ابو حمزه ثمالی]]، [[اعمش]]، [[عبیداللّه بن ولید]] و صافی، پدرش هاشم، [[محمد بن عبدالرحمن بن ابی لیلی]] و دیگران [[روایت]] کرده است. و کسانی چون: [[احمد بن حنبل]]، [[اسماعیل بن ابراهیم قطیعی]]، [[حسین بن حسن اشقر]]، [[داوود بن رشید]] و [[یحیی بن معین]] از او روایت کرده‌اند. | ||
[[احادیث]] وی در الادب المفردِ [[بخاری]] و نیز در [[صحاح شش گانه]] [[اهل سنّت]]- جز [[صحیح بخاری]] - و نیز در برخی از [[منابع روایی شیعه]] نقل شده است<ref>کتاب الخصال ۴۳۷؛ الکافی ۱/ ۳۷۲؛ کتاب الامالی (مفید) ۱۵۲ و ۳۳۸؛ بشارة المصطفی ۵۰، ۱۰۳، ۱۵۷، ۲۳۶ و ۲۶۷ بحار الانوار ۴۷/ ۱۵؛ ۵۸/ ۳۰۵؛ / ۲۲۷ ۳۸ و ۳۹/ ۲۹۳و تهذیب الکمال ۲۱/ ۱۶۳ - ۱۷۰.</ref>. وی از [[ابو ثابت]] مولای [[ابوذر]] [[روایت]] کرده است که گفت: نزد [[امّ سلمه]] رفتم و دیدم که علی{{ع}}را یاد می‌‌کند و می‌‌گرید و می‌‌گوید: از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدم که فرمود: (علی با [[حق]] و [[حق با علی است]]، این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند تا در [[روز قیامت]]، کنار [[حوض کوثر]]، نزد من آیند.)<ref>تاریخ بغداد ۳۲۱/ ۱۴.</ref>. وی سرانجام در [[ماه رجب]] یا [[شعبان]] [[سال]] ۱۸۱ ﻫ.ق در [[کوفه]] درگذشت<ref>الطبقات الکبری ۳۹۲/ ۶؛ تاریخ بغداد ۱۱۸/ ۱۲ و العبر۲۱۷/ ۱.</ref>.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رستگار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک (کتاب)|راویان مشترک]]، ص 89.</ref> | [[احادیث]] وی در الادب المفردِ [[بخاری]] و نیز در [[صحاح شش گانه]] [[اهل سنّت]]- جز [[صحیح بخاری]] - و نیز در برخی از [[منابع روایی شیعه]] نقل شده است<ref>کتاب الخصال ۴۳۷؛ الکافی ۱/ ۳۷۲؛ کتاب الامالی (مفید) ۱۵۲ و ۳۳۸؛ بشارة المصطفی ۵۰، ۱۰۳، ۱۵۷، ۲۳۶ و ۲۶۷ بحار الانوار ۴۷/ ۱۵؛ ۵۸/ ۳۰۵؛ / ۲۲۷ ۳۸ و ۳۹/ ۲۹۳و تهذیب الکمال ۲۱/ ۱۶۳ - ۱۷۰.</ref>. وی از [[ابو ثابت]] مولای [[ابوذر]] [[روایت]] کرده است که گفت: نزد [[امّ سلمه]] رفتم و دیدم که علی{{ع}}را یاد می‌‌کند و می‌‌گرید و می‌‌گوید: از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدم که فرمود: (علی با [[حق]] و [[حق با علی است]]، این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند تا در [[روز قیامت]]، کنار [[حوض کوثر]]، نزد من آیند.)<ref>تاریخ بغداد ۳۲۱/ ۱۴.</ref>. وی سرانجام در [[ماه رجب]] یا [[شعبان]] [[سال]] ۱۸۱ ﻫ.ق در [[کوفه]] درگذشت<ref>الطبقات الکبری ۳۹۲/ ۶؛ تاریخ بغداد ۱۱۸/ ۱۲ و العبر۲۱۷/ ۱.</ref>.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رستگار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 89.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۶
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
علی بن هاشم ساکن کوفه بود و از آنجا که مولای زنی قرشی و خود از (بنی عائذ) بود، به (عائذی) و (قرشی) مشهور شد. پدرش هاشم بن یزید از راویان و خود از جمله راویان پدرش است.
درباره دیگر لقب‌هایی که برای او ذکر شده، از جمله: (بَزّاز)، (خَزّاز) و (خَرّاز) که احتمالاً اشاره به پیشه وی دارد و در عین حال خالی از تصحیف هم نیست، چیزی نگفته‌اند.
ابن حبّان، ابن عدی و جوزجانی او را شیعه غالی دانسته‌اند. ابن عدی علاوه بر او، پدرش را نیز چنین دانسته و فرزندش علی را از شیعیان بلند آوازه کوفه می‌‌شمارد و می‌‌گوید: علی روایاتی در فضایل امام علی(ع) نقل می‌‌کرد که دیگران از بیان آنها پرهیز داشتند. شگفت آنکه مامقانی با این همه، او را از جهت امامی مذهب بودن ناشناخته می‌‌داند و مانند همیشه تنها از ذکر نام او در رجال شیخ طوسی، امامی مذهب بودن او را استظهار می‌‌کند[۱]. وی به بغداد رفت و در آنجا به نشر حدیث پدرش و دیگر راویان پرداخت.
رجالیون شیعی از پرداختن به زوایای شخصیّت روایی او، سکوت کرده‌اند، اما بسیاری از رجالیون سنی، از جمله: ابن سعد، ابن معین، ابو زرعه، ابن عدی، ابن مدینی و یعقوب بن شیبه وی را که از راویان طبقه هشتم است، تصدیق یا توثیق کرده‌اند.
شیخ طوسی او را از اصحاب امام صادق(ع) خوانده است. او از: ابو حمزه ثمالی، اعمش، عبیداللّه بن ولید و صافی، پدرش هاشم، محمد بن عبدالرحمن بن ابی لیلی و دیگران روایت کرده است. و کسانی چون: احمد بن حنبل، اسماعیل بن ابراهیم قطیعی، حسین بن حسن اشقر، داوود بن رشید و یحیی بن معین از او روایت کرده‌اند.
احادیث وی در الادب المفردِ بخاری و نیز در صحاح شش گانه اهل سنّت- جز صحیح بخاری - و نیز در برخی از منابع روایی شیعه نقل شده است[۲]. وی از ابو ثابت مولای ابوذر روایت کرده است که گفت: نزد امّ سلمه رفتم و دیدم که علی(ع)را یاد می‌‌کند و می‌‌گرید و می‌‌گوید: از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: (علی با حق و حق با علی است، این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند تا در روز قیامت، کنار حوض کوثر، نزد من آیند.)[۳]. وی سرانجام در ماه رجب یا شعبان سال ۱۸۱ ﻫ.ق در کوفه درگذشت[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: میزان الاعتدال ۳/ ۱۶۰ و فصل پانزدهم از مقدّمه جلد اول قاموس الرجال.
- ↑ کتاب الخصال ۴۳۷؛ الکافی ۱/ ۳۷۲؛ کتاب الامالی (مفید) ۱۵۲ و ۳۳۸؛ بشارة المصطفی ۵۰، ۱۰۳، ۱۵۷، ۲۳۶ و ۲۶۷ بحار الانوار ۴۷/ ۱۵؛ ۵۸/ ۳۰۵؛ / ۲۲۷ ۳۸ و ۳۹/ ۲۹۳و تهذیب الکمال ۲۱/ ۱۶۳ - ۱۷۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۳۲۱/ ۱۴.
- ↑ الطبقات الکبری ۳۹۲/ ۶؛ تاریخ بغداد ۱۱۸/ ۱۲ و العبر۲۱۷/ ۱.
- ↑ عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، ص 89.