←زینب کبری(س)، پیامبر خون شهدای کربلا
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و ورع، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود<ref>درباره مقامات معنوی زینب و ویژگی‌هایش، ر.ک: الخصائص الزینبیّه از سید نورالدین جزایری.</ref>. [[امام حسین]] {{ع}} هنگام دیدار، به احترامش از جا برمی خواست. زینب کبری، از جدّش [[رسول خدا]] و پدرش [[امیر المؤمنین]] و مادرش [[فاطمه زهرا]] {{س}} [[حدیث]] [[روایت]] کرده است<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵.</ref>. ایشان از [[فصاحت]] و [[ادب]] برخوردار بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴.</ref>. | این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و ورع، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود<ref>درباره مقامات معنوی زینب و ویژگی‌هایش، ر.ک: الخصائص الزینبیّه از سید نورالدین جزایری.</ref>. [[امام حسین]] {{ع}} هنگام دیدار، به احترامش از جا برمی خواست. زینب کبری، از جدّش [[رسول خدا]] و پدرش [[امیر المؤمنین]] و مادرش [[فاطمه زهرا]] {{س}} [[حدیث]] [[روایت]] کرده است<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵.</ref>. ایشان از [[فصاحت]] و [[ادب]] برخوردار بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴.</ref>. | ||
== | == نقش‌آفرینی ویژه در قیام حسینی == | ||
زمانی که [[امام حسین]] {{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از [[مدینه]] به قصد [[مکّه]] خارج شد، [[زینب]] نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول [[نهضت عاشورا]]، نقش فداکاری‌های عظیم [[زینب]]، بسیار بود. [[سرپرست]] کاروان [[اسیران]] [[اهل بیت]] و مراقبت کننده از [[امام زین العابدین]] {{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام]] [[اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. [[زینب]]، هم دختر [[شهید]] بود، هم خواهر [[شهید]]، هم مادر [[شهید]]، هم عمّه [[شهید]]. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای [[حماسه]] [[کربلا]] و بیداری [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به [[مدینه]] نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به سخنوری و افشاگری می‌پرداخت. وی به "قهرمان [[صبر]]" [[شهرت]] یافت. بارزترین بُعد [[زندگی]] [[حضرت زینب]]، پاسداری از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با [[خطابه]]هایش، [[پیام]] خون حسین {{ع}} را به جهانیان رساند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴ و [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref>. | زمانی که [[امام حسین]] {{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از [[مدینه]] به قصد [[مکّه]] خارج شد، [[زینب]] نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول [[نهضت عاشورا]]، نقش فداکاری‌های عظیم [[زینب]]، بسیار بود. [[سرپرست]] کاروان [[اسیران]] [[اهل بیت]] و مراقبت کننده از [[امام زین العابدین]] {{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام]] [[اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. [[زینب]]، هم دختر [[شهید]] بود، هم خواهر [[شهید]]، هم مادر [[شهید]]، هم عمّه [[شهید]]. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای [[حماسه]] [[کربلا]] و بیداری [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به [[مدینه]] نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به سخنوری و افشاگری می‌پرداخت. وی به "قهرمان [[صبر]]" [[شهرت]] یافت. بارزترین بُعد [[زندگی]] [[حضرت زینب]]، پاسداری از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با [[خطابه]]هایش، [[پیام]] خون حسین {{ع}} را به جهانیان رساند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴ و [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref>. | ||