آل عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = خاندان ابوطالب| عنوان مدخل = [[یاران امام حسین]]| مداخل مرتبط = [[آل عقیل در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = خاندان ابوطالب| عنوان مدخل = [[یاران امام حسین]]| مداخل مرتبط = [[آل عقیل در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
جمعی از [[فرزندان]] [[عقیل]]، چه [[فرزندان]] خود او یا نوه‌هایش از [[شهدای کربلا]] و [[حماسه]] آفرینان [[نهضت حسینی]] بودند که [[جان]] خویش را فدای [[امام]] کردند. پیشتر نیز [[مسلم بن عقیل]]، فدای [[دین خدا]] و راه [[حسین]] شده بود. دو تن از پسران مسلم از [[شهدای کربلا]] بودند. این [[حماسه]] آفرینان از [[نسل]] [[ابوطالب]] که عموزاده خویش، [[امام حسین|سید الشهدا]] {{ع}} را [[یاری]] کردند عبارتند از: [[عبد الله بن مسلم]]، [[محمد بن مسلم]]، [[جعفر بن عقیل]]، [[عبد الرحمان بن عقیل]]، [[محمد بن عقیل]]، [[عبد الله الاکبر]]، [[محمد بن ابی سعید بن عقیل]]، [[علی بن عقیل]] و [[عبدالله بن عقیل]]. این نه نفر، که برخی شان [[فقیه]] و عالمی بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردی شورانگیز، به [[شهادت]] رسیدند. [[روز عاشورا]] نیز که [[فرزندان]] [[عقیل]] به میدان می‌رفتند، [[امام]] دعایشان می‌کرد و کشندگان آنان را [[لعن]] کرده و آل عقیل را به [[مقاومت]] [[دعوت]] می‌کرد و به [[بهشت]] مژده می‌داد {{متن حدیث|اَللّهُم‌َ اقْتُل‌ْ قاتِل‌َ آل عقیل... صبراً آل عقیل اِن‌َّ مَوْعِدَکم‌ُ الْجَنَّة}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹</ref> و به خاطر این فداکاری‌ها بود که پس از [[عاشورا]]، [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}} به [[خانواده]] آنان بیشتر عاطفه و [[لطف]] نشان می‌داد و آنان را بر بقیه [[برتری]] می‌داد، وقتی از او در این‌باره می‌پرسیدند، می‌فرمود: من [[رفتار]] و عملکردشان را [[روز عاشورا]] با [[امام حسین|ابا عبدالله]] به یاد می‌آورم و دلم به حالشان [[رقت]] و [[عطوفت]] می‌یابداز این رو، [[امام سجاد]] {{ع}} با اموالی که مختار پس از خروج، به آن [[حضرت]] داد، خانه‌هایی برای آل عقیل ساخت که [[حکومت اموی]] آنها را خراب کرده بود<ref>حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۲.</ref> | جمعی از [[فرزندان]] [[عقیل]]، چه [[فرزندان]] خود او یا نوه‌هایش از [[شهدای کربلا]] و [[حماسه]] آفرینان [[نهضت حسینی]] بودند که [[جان]] خویش را فدای [[امام]] کردند. پیشتر نیز [[مسلم بن عقیل]]، فدای [[دین خدا]] و راه [[حسین]] شده بود. دو تن از پسران مسلم از [[شهدای کربلا]] بودند. این [[حماسه]] آفرینان از [[نسل]] [[ابوطالب]] که عموزاده خویش، [[امام حسین|سید الشهدا]] {{ع}} را [[یاری]] کردند عبارتند از: [[عبد الله بن مسلم]]، [[محمد بن مسلم]]، [[جعفر بن عقیل]]، [[عبد الرحمان بن عقیل]]، [[محمد بن عقیل]]، [[عبد الله الاکبر]]، [[محمد بن ابی سعید بن عقیل]]، [[علی بن عقیل]] و [[عبدالله بن عقیل]]. این نه نفر، که برخی شان [[فقیه]] و عالمی بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردی شورانگیز، به [[شهادت]] رسیدند. [[روز عاشورا]] نیز که [[فرزندان]] [[عقیل]] به میدان می‌رفتند، [[امام]] دعایشان می‌کرد و کشندگان آنان را [[لعن]] کرده و آل عقیل را به [[مقاومت]] [[دعوت]] می‌کرد و به [[بهشت]] مژده می‌داد {{متن حدیث|اَللّهُم‌َ اقْتُل‌ْ قاتِل‌َ آل عقیل... صبراً آل عقیل اِن‌َّ مَوْعِدَکم‌ُ الْجَنَّة}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹</ref> و به خاطر این فداکاری‌ها بود که پس از [[عاشورا]]، [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}} به [[خانواده]] آنان بیشتر عاطفه و [[لطف]] نشان می‌داد و آنان را بر بقیه [[برتری]] می‌داد، وقتی از او در این‌باره می‌پرسیدند، می‌فرمود: من [[رفتار]] و عملکردشان را [[روز عاشورا]] با [[امام حسین|ابا عبدالله]] به یاد می‌آورم و دلم به حالشان [[رقت]] و [[عطوفت]] می‌یابداز این رو، [[امام سجاد]] {{ع}} با اموالی که مختار پس از خروج، به آن [[حضرت]] داد، خانه‌هایی برای آل عقیل ساخت که [[حکومت اموی]] آنها را خراب کرده بود<ref>حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۲.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خاندان ابوطالب است. یاران امام حسین از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آل عقیل در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
جمعی از فرزندان عقیل، چه فرزندان خود او یا نوه‌هایش از شهدای کربلا و حماسه آفرینان نهضت حسینی بودند که جان خویش را فدای امام کردند. پیشتر نیز مسلم بن عقیل، فدای دین خدا و راه حسین شده بود. دو تن از پسران مسلم از شهدای کربلا بودند. این حماسه آفرینان از نسل ابوطالب که عموزاده خویش، سید الشهدا (ع) را یاری کردند عبارتند از: عبد الله بن مسلم، محمد بن مسلم، جعفر بن عقیل، عبد الرحمان بن عقیل، محمد بن عقیل، عبد الله الاکبر، محمد بن ابی سعید بن عقیل، علی بن عقیل و عبدالله بن عقیل. این نه نفر، که برخی شان فقیه و عالمی بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردی شورانگیز، به شهادت رسیدند. روز عاشورا نیز که فرزندان عقیل به میدان می‌رفتند، امام دعایشان می‌کرد و کشندگان آنان را لعن کرده و آل عقیل را به مقاومت دعوت می‌کرد و به بهشت مژده می‌داد «اَللّهُم‌َ اقْتُل‌ْ قاتِل‌َ آل عقیل... صبراً آل عقیل اِن‌َّ مَوْعِدَکم‌ُ الْجَنَّة»[۱] و به خاطر این فداکاری‌ها بود که پس از عاشورا، امام زین العابدین (ع) به خانواده آنان بیشتر عاطفه و لطف نشان می‌داد و آنان را بر بقیه برتری می‌داد، وقتی از او در این‌باره می‌پرسیدند، می‌فرمود: من رفتار و عملکردشان را روز عاشورا با ابا عبدالله به یاد می‌آورم و دلم به حالشان رقت و عطوفت می‌یابداز این رو، امام سجاد (ع) با اموالی که مختار پس از خروج، به آن حضرت داد، خانه‌هایی برای آل عقیل ساخت که حکومت اموی آنها را خراب کرده بود[۲][۳]
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹
- ↑ حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۲.