بحث:مقام هدایت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[پرونده:373589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید علی حسینی میلانی]]]] | [[پرونده:373589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید علی حسینی میلانی]]]] | ||
::::::آیت‌الله '''[[سید علی حسینی میلانی]]''' در کتاب ''«[[با پیشوایان هدایتگر (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آیت‌الله '''[[سید علی حسینی میلانی]]''' در کتاب ''«[[با پیشوایان هدایتگر (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«{{عربی|اندازه=155%|وَالْقادَهِ الْهُداهِ}}<ref>و (سلام بر) پیشوایان هدایتگر.</ref> رهبری عنوان و لقب دیگری برای [[ائمه]] {{عم}} است. واژه "قاده" جمع "قائد" است و پیش تر گذشت که در لغت عرب هم واژه "قائد" داریم و هم واژه "سائق". [[ائمه]] {{عم}} پیشاپیش اُمّت قرار می‌گیرند و مردم را هدایت می‌کنند و آنان را رهبری می‌کنند. و واژه "هداه" جمع هادی است. و این عبارت اطلاق دارد. [[ائمه]] {{عم}} حتی برای غیر بشر قائد و هادی هستند؛ یعنی به برکت وجود [[ائمه]] {{عم}} جمیع کائنات به پیش می‌روند و حرکتشان به سوی کمال و به سوی قیام به وظایف، به هدایت آن بزرگواران است. هر نقشی که هر کائنی از کائنات در این عالم دارد، به برکت ائمه به آن نقش قیام می‌کند. [[ائمه]] {{عم}} نسبت به بشر و بشریّت پیشوایان هدایت گرند، نه فقط برای این اُمّت، بلکه برای همه بشریّت و برای همه اُمّت‌ها؛ چرا که {{عربی|اندازه=155%|وَالْقادَهِ الْهُداهِ}} اطلاق دارد. پس این عبارت از دو جهت اطلاق دارد: ۱. نسبت به بشر؛ ۲.نسبت به غیر بشر. بلکه اطلاق سومی نیز وجود دارد؛ [[ائمه]] {{عم}} در هر عالَمی از عوالم از جنبه هدایت، نظارت و وساطت برکاتی داشته‌اند. معلوم است تا آن گاه که فردی خود نیازمند به هادی است، نمی‌تواند هادی باشد. قرآن کریم می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّيَ إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ}}﴾}}<ref>«آیا کسی که به سوی حق هدایت می‌کند، برای پیروی شایسته‌تر است یا کسی که هدایت نمی‌شود مگر این که هدایتش کنند؟» سوره یونس: آیه ۳۵.</ref> آیا مقایسه [[ائمه]] {{عم}} هدایتگر با ائمه ضلال و گمراه کننده در این اُمت صحیح است؟ آیا می‌توان این دو را با هم سنجید، یا اصلاً چنین ادعایی غلط است؟ [[ائمه]] {{عم}} هادی و هدایت گرند. قرآن کریم می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}﴾}}<ref>«و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند» سوره انبیاء: آیه ۷۳.</ref> توضیح جنبه هدایتی پیش‌تر به طور مفصّل گذشت و در ذیل آیه دیگری نیز توضیح دادیم، آن جا که می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}﴾}}<ref>«تو فقط بیم دهنده‌ای و برای هر گروهی هدایت‌گری است» سوره رعد: آیه ۷.</ref> گفتیم که [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} در ذیل آیه فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"یا علی! بک یهتدی المهتدون من بعدی"}}<ref>«ای علی به واسطه تو پس از من هدایت شوندگان راه می‌یابند» الطرائف:۷۹، کنز العمال: ۱۱ / ۶۲۰، حدیث ۳۳۰۱۲.</ref> بنابراین، [[ائمه]] {{عم}} پیشوایان و رهبران هدایت هستند، حتی نسبت به [[انبیا]] و [[اولیا]] {{عم}}» <ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۱ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۱، ص۴۰۱.</ref>. | :::::: «{{عربی|اندازه=155%|وَالْقادَهِ الْهُداهِ}}<ref>و (سلام بر) پیشوایان هدایتگر.</ref> رهبری عنوان و لقب دیگری برای [[ائمه]] {{عم}} است. واژه "قاده" جمع "قائد" است و پیش تر گذشت که در لغت عرب هم واژه "قائد" داریم و هم واژه "سائق". [[ائمه]] {{عم}} پیشاپیش اُمّت قرار می‌گیرند و مردم را هدایت می‌کنند و آنان را رهبری می‌کنند. و واژه "هداه" جمع هادی است. و این عبارت اطلاق دارد. [[ائمه]] {{عم}} حتی برای غیر بشر قائد و هادی هستند؛ یعنی به برکت وجود [[ائمه]] {{عم}} جمیع کائنات به پیش می‌روند و حرکتشان به سوی کمال و به سوی قیام به وظایف، به هدایت آن بزرگواران است. هر نقشی که هر کائنی از کائنات در این عالم دارد، به برکت ائمه به آن نقش قیام می‌کند. [[ائمه]] {{عم}} نسبت به بشر و بشریّت پیشوایان هدایت گرند، نه فقط برای این اُمّت، بلکه برای همه بشریّت و برای همه اُمّت‌ها؛ چرا که {{عربی|اندازه=155%|وَالْقادَهِ الْهُداهِ}} اطلاق دارد. پس این عبارت از دو جهت اطلاق دارد: ۱. نسبت به بشر؛ ۲.نسبت به غیر بشر. بلکه اطلاق سومی نیز وجود دارد؛ [[ائمه]] {{عم}} در هر عالَمی از عوالم از جنبه هدایت، نظارت و وساطت برکاتی داشته‌اند. معلوم است تا آن گاه که فردی خود نیازمند به هادی است، نمی‌تواند هادی باشد. قرآن کریم می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّيَ إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ}}﴾}}<ref>«آیا کسی که به سوی حق هدایت می‌کند، برای پیروی شایسته‌تر است یا کسی که هدایت نمی‌شود مگر این که هدایتش کنند؟» سوره یونس: آیه ۳۵.</ref> آیا مقایسه [[ائمه]] {{عم}} هدایتگر با ائمه ضلال و گمراه کننده در این اُمت صحیح است؟ آیا می‌توان این دو را با هم سنجید، یا اصلاً چنین ادعایی غلط است؟ [[ائمه]] {{عم}} هادی و هدایت گرند. قرآن کریم می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}﴾}}<ref>«و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند» سوره انبیاء: آیه ۷۳.</ref> توضیح جنبه هدایتی پیش‌تر به طور مفصّل گذشت و در ذیل آیه دیگری نیز توضیح دادیم، آن جا که می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}﴾}}<ref>«تو فقط بیم دهنده‌ای و برای هر گروهی هدایت‌گری است» سوره رعد: آیه ۷.</ref> گفتیم که [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} در ذیل آیه فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"یا علی! بک یهتدی المهتدون من بعدی"}}<ref>«ای علی به واسطه تو پس از من هدایت شوندگان راه می‌یابند» الطرائف:۷۹، کنز العمال: ۱۱ / ۶۲۰، حدیث ۳۳۰۱۲.</ref> بنابراین، [[ائمه]] {{عم}} پیشوایان و رهبران هدایت هستند، حتی نسبت به [[انبیا]] و [[اولیا]] {{عم}}» <ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۱ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۱، ص۴۰۱.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۷
| ۱. آیت الله حسینی میلانی؛ |
|---|
|
- ↑ و (سلام بر) پیشوایان هدایتگر.
- ↑ «آیا کسی که به سوی حق هدایت می‌کند، برای پیروی شایسته‌تر است یا کسی که هدایت نمی‌شود مگر این که هدایتش کنند؟» سوره یونس: آیه ۳۵.
- ↑ «و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند» سوره انبیاء: آیه ۷۳.
- ↑ «تو فقط بیم دهنده‌ای و برای هر گروهی هدایت‌گری است» سوره رعد: آیه ۷.
- ↑ «ای علی به واسطه تو پس از من هدایت شوندگان راه می‌یابند» الطرائف:۷۹، کنز العمال: ۱۱ / ۶۲۰، حدیث ۳۳۰۱۲.
- ↑ ر. ک. حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر؛ ج۱، ص۴۰۱.