آیا سند حدیث منزلت صحیح است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '“' به '«')
 
خط ۱۴: خط ۱۴:
«در سند حدیث منزلت، جای کمترین تردیدی وجود ندارد تا آنجا که ابن‌تیمیه که در [[فضایل امیرالمؤمنین]] {{ع}} روش سلبی را برگزیده و تا جایی که توانسته در آنها تردید و تشکیک کرده است، درباره حدیث منزلت گفته است: {{عربی|ان هذا الحدیث ثبت فی الصحیحین بلا ریب و غیرهما}}<ref>منهاج السنة، ج۷، ص۱۷۷.</ref>. این [[حدیث]]، بدون [[شک]]، صحیح و در [[صحیحین]] ([[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]]) و غیر آن دو [[ثبت]] شده است.
«در سند حدیث منزلت، جای کمترین تردیدی وجود ندارد تا آنجا که ابن‌تیمیه که در [[فضایل امیرالمؤمنین]] {{ع}} روش سلبی را برگزیده و تا جایی که توانسته در آنها تردید و تشکیک کرده است، درباره حدیث منزلت گفته است: {{عربی|ان هذا الحدیث ثبت فی الصحیحین بلا ریب و غیرهما}}<ref>منهاج السنة، ج۷، ص۱۷۷.</ref>. این [[حدیث]]، بدون [[شک]]، صحیح و در [[صحیحین]] ([[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]]) و غیر آن دو [[ثبت]] شده است.


[[ابوعبدالله گنجی شافعی]] گفته است: “صحت این حدیث، [[مورد اتفاق]] است. [[پیشوایان]] [[علم حدیث]] مانند [[ابوعبدالله بخاری]]، [[مسلم بن حجاج]]، [[ابوداوود]]، [[ابوعیسی ترمذی]]، [[ابوعبدالرحمن نسائی]] و [[ابن‌ماجه]] در [[صحاح]] و [[سنن]] خود آن را [[نقل]] کرده‌اند و بر صحت آن [[اتفاق نظر]] دارند و [[حاکم نیشابوری]] آن را [[متواتر]] دانسته است”<ref>کفایة الطالب، ص۲۸۳.</ref>.
[[ابوعبدالله گنجی شافعی]] گفته است: «صحت این حدیث، [[مورد اتفاق]] است. [[پیشوایان]] [[علم حدیث]] مانند [[ابوعبدالله بخاری]]، [[مسلم بن حجاج]]، [[ابوداوود]]، [[ابوعیسی ترمذی]]، [[ابوعبدالرحمن نسائی]] و [[ابن‌ماجه]] در [[صحاح]] و [[سنن]] خود آن را [[نقل]] کرده‌اند و بر صحت آن [[اتفاق نظر]] دارند و [[حاکم نیشابوری]] آن را [[متواتر]] دانسته است”<ref>کفایة الطالب، ص۲۸۳.</ref>.


[[جلال‌الدین سیوطی]] آن را در کتابی که درباره [[احادیث متواتر]] نگاشته، درج کرده است<ref>الازهار المتناثرة، حرف الف.</ref>.
[[جلال‌الدین سیوطی]] آن را در کتابی که درباره [[احادیث متواتر]] نگاشته، درج کرده است<ref>الازهار المتناثرة، حرف الف.</ref>.
خط ۲۰: خط ۲۰:
شیخ [[علی متقی هندی]] نیز در کتابی که درباره احادیث متواتر نگاشته، دو [[حدیث غدیر]] و [[منزلت]] را آورده است.
شیخ [[علی متقی هندی]] نیز در کتابی که درباره احادیث متواتر نگاشته، دو [[حدیث غدیر]] و [[منزلت]] را آورده است.


[[محمد صدر]] عالم پس از نقل حدیث منزلت گفته است: “این حدیث از نظر سیوطی، متواتر است”<ref>معارج العلی، مخطوط.</ref>.
[[محمد صدر]] عالم پس از نقل حدیث منزلت گفته است: «این حدیث از نظر سیوطی، متواتر است”<ref>معارج العلی، مخطوط.</ref>.


[[ولی‌الله دهلوی]] پس از نقل حدیث منزلت گفته است: “شواهد این حدیث، بسیار، و در حد [[تواتر]] است”<ref>قرة العینین، ص۱۳۸.</ref>.
[[ولی‌الله دهلوی]] پس از نقل حدیث منزلت گفته است: «شواهد این حدیث، بسیار، و در حد [[تواتر]] است”<ref>قرة العینین، ص۱۳۸.</ref>.


[[مولوی محمد مبینی]] در باب [[فضایل امام علی]] {{ع}} گفته است: “اکثر [[احادیث]] مذکور در این باب متواترند؛ مانند حدیث {{متن حدیث|أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى }} و حدیث {{متن حدیث|أَنَا مِنْ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مِنِّي‌}} و {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ}}
[[مولوی محمد مبینی]] در باب [[فضایل امام علی]] {{ع}} گفته است: «اکثر [[احادیث]] مذکور در این باب متواترند؛ مانند حدیث {{متن حدیث|أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى }} و حدیث {{متن حدیث|أَنَا مِنْ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مِنِّي‌}} و {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ}}
و حدیث {{متن حدیث|لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}} و غیرها<ref>وسیلة النجاة، ص۷۱، باب دوم.</ref>.
و حدیث {{متن حدیث|لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}} و غیرها<ref>وسیلة النجاة، ص۷۱، باب دوم.</ref>.


خط ۳۱: خط ۳۱:
[[محدثان]] [[اهل‌سنت]]، این حدیث را از بیش از بیست [[صحابی]] [[روایت]] کرده‌اند که عده‌ای از آنان عبارت‌اند از: [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}، [[عمر بن خطاب]]، [[ابن‌عباس]]، [[ابوهریره]]، [[جابر بن عبدالله]]، [[ابوسعید خدری]]، [[براء بن عازب]]، [[جابر بن سمرة]]، [[انس بن مالک]]، [[زید بن ابی‌اوفی]]، [[زید بن ارقم]]، [[معاویه]]، [[مالک بن حویرث]]، [[بنیط بن شریط]]، [[سعد بن ابی‌وقاص]]، [[اسماء بنت عمیس]]، [[فاطمه بنت حمزه]]، [[حبیش بن جناده]]، [[عبدالله بن جعفر]]، ابوالفیل، [[ام‌سلمه]]<ref>ر.ک: تاریخ ابن کثیر، ج۷، ص۳۴۱، ص۳۴۱-۳۴۲؛ کفایة الطالب، ص۲۸۵؛ نفحات الأزهار، ج۱۷، ص۱۵۱-۱۵۸.</ref>.
[[محدثان]] [[اهل‌سنت]]، این حدیث را از بیش از بیست [[صحابی]] [[روایت]] کرده‌اند که عده‌ای از آنان عبارت‌اند از: [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}، [[عمر بن خطاب]]، [[ابن‌عباس]]، [[ابوهریره]]، [[جابر بن عبدالله]]، [[ابوسعید خدری]]، [[براء بن عازب]]، [[جابر بن سمرة]]، [[انس بن مالک]]، [[زید بن ابی‌اوفی]]، [[زید بن ارقم]]، [[معاویه]]، [[مالک بن حویرث]]، [[بنیط بن شریط]]، [[سعد بن ابی‌وقاص]]، [[اسماء بنت عمیس]]، [[فاطمه بنت حمزه]]، [[حبیش بن جناده]]، [[عبدالله بن جعفر]]، ابوالفیل، [[ام‌سلمه]]<ref>ر.ک: تاریخ ابن کثیر، ج۷، ص۳۴۱، ص۳۴۱-۳۴۲؛ کفایة الطالب، ص۲۸۵؛ نفحات الأزهار، ج۱۷، ص۱۵۱-۱۵۸.</ref>.


[[محدث بحرانی]] در “غایه المرام” درباره [[حدیث منزلت]] از طریق [[اهل‌سنت]] یکصد [[روایت]] و از طریق [[شیعه]] هفتاد روایت [[نقل]] کرده است<ref>غایة المرام و حجة الخصام، ج۲، ص۲۱-۱۴۳.</ref>»<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۳۲۸.</ref>.
[[محدث بحرانی]] در «غایه المرام” درباره [[حدیث منزلت]] از طریق [[اهل‌سنت]] یکصد [[روایت]] و از طریق [[شیعه]] هفتاد روایت [[نقل]] کرده است<ref>غایة المرام و حجة الخصام، ج۲، ص۲۱-۱۴۳.</ref>»<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۳۲۸.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۰

آیا سند حدیث منزلت صحیح است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ امامت
مدخل اصلیامامت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

آیا سند حدیث منزلت صحیح است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.

پاسخ نخست

علی ربانی گلپایگانی

حجت الاسلام و المسلمین علی ربانی گلپایگانی در کتاب «براهین و نصوص امامت» در این‌باره گفته‌ است:

«در سند حدیث منزلت، جای کمترین تردیدی وجود ندارد تا آنجا که ابن‌تیمیه که در فضایل امیرالمؤمنین (ع) روش سلبی را برگزیده و تا جایی که توانسته در آنها تردید و تشکیک کرده است، درباره حدیث منزلت گفته است: ان هذا الحدیث ثبت فی الصحیحین بلا ریب و غیرهما[۱]. این حدیث، بدون شک، صحیح و در صحیحین (صحیح بخاری و صحیح مسلم) و غیر آن دو ثبت شده است.

ابوعبدالله گنجی شافعی گفته است: «صحت این حدیث، مورد اتفاق است. پیشوایان علم حدیث مانند ابوعبدالله بخاری، مسلم بن حجاج، ابوداوود، ابوعیسی ترمذی، ابوعبدالرحمن نسائی و ابن‌ماجه در صحاح و سنن خود آن را نقل کرده‌اند و بر صحت آن اتفاق نظر دارند و حاکم نیشابوری آن را متواتر دانسته است”[۲].

جلال‌الدین سیوطی آن را در کتابی که درباره احادیث متواتر نگاشته، درج کرده است[۳].

شیخ علی متقی هندی نیز در کتابی که درباره احادیث متواتر نگاشته، دو حدیث غدیر و منزلت را آورده است.

محمد صدر عالم پس از نقل حدیث منزلت گفته است: «این حدیث از نظر سیوطی، متواتر است”[۴].

ولی‌الله دهلوی پس از نقل حدیث منزلت گفته است: «شواهد این حدیث، بسیار، و در حد تواتر است”[۵].

مولوی محمد مبینی در باب فضایل امام علی (ع) گفته است: «اکثر احادیث مذکور در این باب متواترند؛ مانند حدیث «أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى » و حدیث «أَنَا مِنْ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مِنِّي‌» و «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ» و حدیث «لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ» و غیرها[۶].

ابن عبدالبرّ، حدیث منزلت را از استوراترین و صحیح‌ترین روایات دانسته است: هو من أثبت الأخبار و أصحّها[۷].

محدثان اهل‌سنت، این حدیث را از بیش از بیست صحابی روایت کرده‌اند که عده‌ای از آنان عبارت‌اند از: امیرالمؤمنین (ع)، عمر بن خطاب، ابن‌عباس، ابوهریره، جابر بن عبدالله، ابوسعید خدری، براء بن عازب، جابر بن سمرة، انس بن مالک، زید بن ابی‌اوفی، زید بن ارقم، معاویه، مالک بن حویرث، بنیط بن شریط، سعد بن ابی‌وقاص، اسماء بنت عمیس، فاطمه بنت حمزه، حبیش بن جناده، عبدالله بن جعفر، ابوالفیل، ام‌سلمه[۸].

محدث بحرانی در «غایه المرام” درباره حدیث منزلت از طریق اهل‌سنت یکصد روایت و از طریق شیعه هفتاد روایت نقل کرده است[۹]»[۱۰].

پانویس

  1. منهاج السنة، ج۷، ص۱۷۷.
  2. کفایة الطالب، ص۲۸۳.
  3. الازهار المتناثرة، حرف الف.
  4. معارج العلی، مخطوط.
  5. قرة العینین، ص۱۳۸.
  6. وسیلة النجاة، ص۷۱، باب دوم.
  7. الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۹۳.
  8. ر.ک: تاریخ ابن کثیر، ج۷، ص۳۴۱، ص۳۴۱-۳۴۲؛ کفایة الطالب، ص۲۸۵؛ نفحات الأزهار، ج۱۷، ص۱۵۱-۱۵۸.
  9. غایة المرام و حجة الخصام، ج۲، ص۲۱-۱۴۳.
  10. ربانی گلپایگانی، علی، براهین و نصوص امامت، ص ۳۲۸.