اعتکاف در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۲۰: خط ۲۰:


== [[احکام]] ==
== [[احکام]] ==
در روزه اعتکاف، قصد اعتکاف شرط نیست، بلکه روزه ماه رمضان یا روزه [[نذری]] و مانند آن نیز کفایت می‏‌کند<ref>مستند الشیعة، ج۱۰، ص۵۴۵.</ref>. در صورت صحیح نبودن روزه ـ به [[جهت]] زمان، مانند [[عید قربان]] و [[فطر]] و یا به جهت شخص، مانند حائض، نفساء، [[بیمار]] و مسافر ـ اعتکاف نیز صحیح نیست<ref>مستند الشیعة، ج۱۰، ص۵۴۶.</ref>. شب‌های دوم و سوم از سه روز اعتکاف، جزء مدّت اعتکاف است و به قول مشهور، [[شب]] اول جزء آن نیست. از این رو، مدّت اعتکاف از [[طلوع فجر]] روز اول تا غروب روز سوم است<ref>جواهر الکلام، ج۱۷، ص۱۶۶ ـ ۱۶۸.</ref>.
در روزه اعتکاف، قصد اعتکاف شرط نیست، بلکه روزه ماه رمضان یا روزه نذری و مانند آن نیز کفایت می‏‌کند<ref>مستند الشیعة، ج۱۰، ص۵۴۵.</ref>. در صورت صحیح نبودن روزه ـ به جهت زمان، مانند [[عید قربان]] و فطر و یا به جهت شخص، مانند حائض، نفساء، [[بیمار]] و مسافر ـ اعتکاف نیز صحیح نیست<ref>مستند الشیعة، ج۱۰، ص۵۴۶.</ref>. شب‌های دوم و سوم از سه روز اعتکاف، جزء مدّت اعتکاف است و به قول مشهور، شب اول جزء آن نیست. از این رو، مدّت اعتکاف از طلوع فجر روز اول تا غروب روز سوم است<ref>جواهر الکلام، ج۱۷، ص۱۶۶ ـ ۱۶۸.</ref>.


ناتمام گذاشتن اعتکافِ [[واجب]]، در صورتی که وقتش معیّن باشد جایز نیست. در اینکه ناتمام گذاشتن چنین اعتکافی، در صورتی که وقتش معیّن نباشد و نیز ناتمام گذاشتن اعتکافِ [[مستحب]]، به طور مطلق جایز است یا به طور مطلق جایز نیست و یا در دو [[روز]] اول جایز است و پس از آن جایز نیست، [[اختلاف]] است. قول آخر مشهور است<ref>مستمسک العروة، ج۸، ص۵۶۰؛ مستند الشیعة، ج۱۰، ص۵۶۱ ـ ۵۶۳.</ref>.
ناتمام گذاشتن اعتکافِ [[واجب]]، در صورتی که وقتش معیّن باشد جایز نیست. در اینکه ناتمام گذاشتن چنین اعتکافی، در صورتی که وقتش معیّن نباشد و نیز ناتمام گذاشتن اعتکافِ [[مستحب]]، به طور مطلق جایز است یا به طور مطلق جایز نیست و یا در دو [[روز]] اول جایز است و پس از آن جایز نیست، [[اختلاف]] است. قول آخر مشهور است<ref>مستمسک العروة، ج۸، ص۵۶۰؛ مستند الشیعة، ج۱۰، ص۵۶۱ ـ ۵۶۳.</ref>.
۱۱۸٬۰۰۱

ویرایش