علی بن سوید سائی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = علی بن سوید سائی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == نجاشی لقب او را «سائی» و منسوب به روستای سایه در نزدیکی مدینه دانسته،<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن سوید سائی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن سوید سائی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[نجاشی]] [[لقب]] او را «سائی» و منسوب به روستای سایه در نزدیکی [[مدینه]] دانسته،<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱۱.</ref> اما بعضی محققان معاصر می‌‌گویند که در برخی نسخه‌های خطی قدیمی، [[نسائی]] منسوب به نَسا، شهری در ترکمنستان کنونی ضبط شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۷، مقدمه.</ref> در [[منابع حدیثی]] و رجالی [[شیعه]] چند تن با نام [[علی بن سوید]] و با القابی چون «سائی»، «تَمّار»، [[مدینی]]، [[شیبانی]]، [[حضرمی]] [[کوفی]] و [[صنعانی]] و در شمار [[اصحاب]] [[امام صادق]]، [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}}آمده است.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۵۶ و ۶۰.</ref> از قراینی مثل [[صحابی]] بودن این سه [[امام]] و اشتراک در بعضی [[راویان]] برمی‌آید که همه عناوین از آنِ یک یا دو نفر از جمله [[علی سائی]] باشد، کما اینکه علی سائی هم از [[یاران]] و راویان این سه امام به شمار رفته<ref>رجال البرقی، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۳۸۰ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۸۴.</ref> و با امام کاظم{{ع}} سؤال و جواب و مکاتبات متعددی داشته<ref>الکافی، ج۲، ص۶۵، ۳۱۳ و ۴۰۶؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۲؛ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۷۶؛قرب الاسناد، ص۳۳۳؛ معانی الاخبار، ص۲۴۳.</ref> که نشان از جایگاه او نزد آن [[حضرت]] دارد و در زمانی که امام در [[زندان]] بوده، در پاسخ علی بن سوید وی را بسیار [[ستوده]] و از [[دوستداران]] خاص [[اهل بیت]]{{ع}} معرفی نموده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۵۴.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز او را [[توثیق]] می‌‌کند.<ref>رجال الطوسی، ص۳۸۰.</ref> [[احمد بن خَلاّل]]، [[بندار بن محمد طبری]]، [[محمد بن منصور خزاعی]]، [[حمزة بن بزیع]]<ref>الکافی، ج۲، ص۶۵، ج۴، ص۱۸ و ج۸، ص۱۲۴.</ref> و [[یونس بن عبدالرحمان]] از [[شاگردان]] و راویان سائی‌اند.<ref>قرب الاسناد، ص۳۳۳.</ref> علی بن سوید کتابی داشته است که [[آقابزرگ تهرانی]] آن را کتاب الحدیث می‌‌نامد<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۴۰.</ref>
[[نجاشی]] [[لقب]] علی بن سوید را «سائی» و منسوب به روستای سایه در نزدیکی [[مدینه]] دانسته، <ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱۱.</ref> اما بعضی محققان معاصر می‌‌گویند که در برخی نسخه‌های خطی قدیمی، [[نسائی]] منسوب به نَسا، شهری در ترکمنستان کنونی ضبط شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۷، مقدمه.</ref> در [[منابع حدیثی]] و رجالی [[شیعه]] چند تن با نام [[علی بن سوید]] و با القابی چون «سائی»، «تَمّار»، [[مدینی]]، [[شیبانی]]، [[حضرمی]] [[کوفی]] و [[صنعانی]] و در شمار [[اصحاب]] [[امام صادق]]، [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}}آمده است.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۵۶ و ۶۰.</ref> از قراینی مثل [[صحابی]] بودن این سه [[امام]] و اشتراک در بعضی [[راویان]] برمی‌آید که همه عناوین از آنِ یک یا دو نفر از جمله [[علی سائی]] باشد، کما اینکه علی سائی هم از [[یاران]] و راویان این سه امام به شمار رفته<ref>رجال البرقی، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۳۸۰ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۸۴.</ref> و با امام کاظم{{ع}} سؤال و جواب و مکاتبات متعددی داشته<ref>الکافی، ج۲، ص۶۵، ۳۱۳ و ۴۰۶؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۲؛ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۷۶؛قرب الاسناد، ص۳۳۳؛ معانی الاخبار، ص۲۴۳.</ref> که نشان از جایگاه او نزد آن [[حضرت]] دارد و در زمانی که امام در [[زندان]] بوده، در پاسخ علی بن سوید وی را بسیار [[ستوده]] و از [[دوستداران]] خاص [[اهل بیت]]{{ع}} معرفی نموده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۵۴.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز او را [[توثیق]] می‌‌کند.<ref>رجال الطوسی، ص۳۸۰.</ref> [[احمد بن خَلاّل]]، [[بندار بن محمد طبری]]، [[محمد بن منصور خزاعی]]، [[حمزة بن بزیع]]<ref>الکافی، ج۲، ص۶۵، ج۴، ص۱۸ و ج۸، ص۱۲۴.</ref> و [[یونس بن عبدالرحمان]] از [[شاگردان]] و راویان سائی‌اند.<ref>قرب الاسناد، ص۳۳۳.</ref> علی بن سوید کتابی داشته است که [[آقابزرگ تهرانی]] آن را کتاب الحدیث می‌‌نامد<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۴۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۲: خط ۱۲:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده: اصحاب امام صادق]]
[[رده: اصحاب امام کاظم]]
[[رده: اصحاب امام رضا]]

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۱

آشنایی اجمالی

نجاشی لقب علی بن سوید را «سائی» و منسوب به روستای سایه در نزدیکی مدینه دانسته، [۱] اما بعضی محققان معاصر می‌‌گویند که در برخی نسخه‌های خطی قدیمی، نسائی منسوب به نَسا، شهری در ترکمنستان کنونی ضبط شده است.[۲] در منابع حدیثی و رجالی شیعه چند تن با نام علی بن سوید و با القابی چون «سائی»، «تَمّار»، مدینی، شیبانی، حضرمی کوفی و صنعانی و در شمار اصحاب امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع)آمده است.[۳] از قراینی مثل صحابی بودن این سه امام و اشتراک در بعضی راویان برمی‌آید که همه عناوین از آنِ یک یا دو نفر از جمله علی سائی باشد، کما اینکه علی سائی هم از یاران و راویان این سه امام به شمار رفته[۴] و با امام کاظم(ع) سؤال و جواب و مکاتبات متعددی داشته[۵] که نشان از جایگاه او نزد آن حضرت دارد و در زمانی که امام در زندان بوده، در پاسخ علی بن سوید وی را بسیار ستوده و از دوستداران خاص اهل بیت(ع) معرفی نموده است.[۶] شیخ طوسی نیز او را توثیق می‌‌کند.[۷] احمد بن خَلاّل، بندار بن محمد طبری، محمد بن منصور خزاعی، حمزة بن بزیع[۸] و یونس بن عبدالرحمان از شاگردان و راویان سائی‌اند.[۹] علی بن سوید کتابی داشته است که آقابزرگ تهرانی آن را کتاب الحدیث می‌‌نامد[۱۰].[۱۱]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱۱.
  2. اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۷، مقدمه.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۵۶ و ۶۰.
  4. رجال البرقی، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۳۸۰ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۸۴.
  5. الکافی، ج۲، ص۶۵، ۳۱۳ و ۴۰۶؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۲؛ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۷۶؛قرب الاسناد، ص۳۳۳؛ معانی الاخبار، ص۲۴۳.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۴۵۴.
  7. رجال الطوسی، ص۳۸۰.
  8. الکافی، ج۲، ص۶۵، ج۴، ص۱۸ و ج۸، ص۱۲۴.
  9. قرب الاسناد، ص۳۳۳.
  10. الذریعه، ج۶، ص۳۴۹.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۴۰.